สยบรักกลางดงมาเฟีย

แนะนำตัวละคร + บทนำ

เรื่องราวอันชวนให้น่าสงสาร กลับกลายเป็นชวนให้น่าปวดหัว ก็ตั้งแต่เล็กจนโตเป็นเด็กกำพร้าอยู่ดีๆ ไม่คาดคิดเลยว่าวันหนึ่ง กลับต้องมาพบว่าตัวเองเป็นทายาทมาเฟียผู้สูงศักดิ์

เรื่องราวอันไม่น่าภิรมย์ก็ได้เริ่มต้นขึ้น พร้อมกับเหล่าผู้ถือตนเรียกตัวเองว่าเป็นมาเฟีย

ไหนจะพี่ชายคนละสายเลือดจอมเหวี่ยงสายดุ แล้วไหนจะไอ้มาเฟียหุ้นส่วนปากเสียขี้เก๊ก

ถ้าคิดว่าพอแล้วละก็...ยัง...ยังไม่พอยังมีเหล่าพวกแก๊งมาเฟียโหดหิน ที่ดันถือตนให้อยู่เหนือกว่าใครทั้งมวล

เพราะแบบนี้ไงมันเลยถึงเวลาแล้ว ที่จะทำให้พวกเสือป่าเถื่อนให้กลายมาเป็นแค่ลูกแมว

คาอิน

“เดินอย่างกับตลาดสด โดนยิงไส้แตกขึ้นมาจะหาว่าเอาฮาไม่ได้นะ”

กัส

“ฉันจะแสดงให้เห็นว่ามาเฟียที่โหด มันก็มีแต่แค่ในหนัง เสือที่ว่าแน่มันก็แค่แมวนั้นแหละ^^”

เซียน

“พัง...วงจรมาเฟียฉันพัง!!!!!!”

ฟาโรห์

“ฉันสามารถจับนายดองแทนผัก แล้วส่งออกขายส่งต่างประเทศได้เลยนะ”

นายพล

“จะทำอะไรเกรงใจรอยสักของฉันหน่อยเฮ้ย!!!”

ข้าวตัง

“อ่อนปวกเปียก แล้วอยากจะเปียกบ้างไหม?”

🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬🍬

สิริปัญญากุล หนึ่งในตระกูลอิทธิพลตระกูลหนึ่ง อยู่ในช่วงเปลี่ยนถ่ายผู้สืบทอด แน่นอนว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่ไม่ควรมีลูกเล็กเด็กแดง เพราะเกรงว่าจะยังไม่ปลอดภัยในวงการที่ต้องแข่งขันชิ่งดีชิ่งเด่นกันในช่วงนี้ การตั้งท้องของนายหญิงจึงกลายเป็นความลับที่ต้องเก็บซ่อน ทว่าปากหูประตูมีช่องเรื่องดันดังไปถึงหูพวกคู่ศัตรู การเป็นวงการเลือดกันอีกครั้ง การปกป้องหนึ่งชีวิตเป็นไปอย่างทรมาน แม้แต่ยามนอนก็หลับไม่เต็มตาค่อยระแวดระวังอยู่ตลอด กลัวว่าจะมีคนมาลอบทำร้ายภรรยาและลูก ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง

เสียงร้องงอแงเด็กน้อยผู้เพิ่งลืมตา อ้อมกอดแสนอบอุ่นนับจากนี้เราจะไม่ได้เจอกันแล้วนะ หวังว่าสักวันหนึ่งทุกอย่างจะพาลูกกลับมา พอถึงวันนั้นขอให้ทุกอย่างสงบลง ลูกจะต้องอยู่อย่างปลอดภัยพ่อกับแม่รักลูก ..... กัส

กระดาษเขียนชื่อเล่นพร้อมชื่อจริงให้อย่างชัดเจน เด็กน้อยผู้ไร้เดียงสาถูกส่งต่ออ้อมอกให้อีกคน เมื่อเวลาผ่านไปในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เด็กน้อยในวันนั้นเริ่มโตเสียงพูดเจื้อยแจ้ว ทำให้เป็นที่รักของคุณครูพี่เลี้ยงทุกคน และแล้ววันนี้ก็มาถึงสองสามีภรรยามายังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า คุณครูเดินเข้ามาขอกับเด็กตัวน้อยว่าจะได้ย้ายบ้าน

“ไปอยู่กับตาและนายนะหลาน^^”

แสงสว่างในชีวิตถูกจุดเป็นครั้งแรก ชีวิตที่เป็นครอบครัวชั่งมีความสุข แม้ไม่ร่ำรวยแต่การเรียนของเด็กน้อยพร้อมอาหารการกินก็ไม่เคยขาด สองสามีภรรยากอดเก็บจดหมาย พร้อมชื่อในวันแรกมาตลอด เด็กคนนี้พวกเธอจะต้องเลี้ยงดูอย่างดี นับวันหน้าที่กลายเป็นความรักพวกเธอรักเด็กน้อยอย่างหมดใจ

ท่ามกลางเสียงปืนในที่มืดกลางดึก ในใจนึกถึงหน้าลูกน้อยจับใจ กี่รายต่อกี่รายที่ต้องจบชีวิตด้วยลูกปืน เขาจะสู้เพื่อชีวิตของลูกในวันข้างหน้า

“ป๊า\~”

เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กชายตัวน้อย ชายผู้โหดเหี้ยมเดินเข้าไปอุ้มกอดเด็กน้อย ในใจนึกถึงเพียงลูกชายที่จากไป ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยละความสนใจและความรักจากเด็กอีกคน

“วันนี้เซียนเรียนอะไรบ้างครับ?”

“เรียนวิถีกระสุนครับ^^” รอยยิ้มลูบหัวลูกชายอย่างเอ็นดู

“ดีมากลูกจะต้องเก่ง แล้วสักวันลูกต้องปกป้องน้องชายลูกให้ได้นะ^^”

“หื้ม??” เด็กน้อยไม่เข้าใจมองตามคนเป็นพ่อเดินออกไป ก่อนจะเข้าไปถามแม่บ้าน

“ทำไมป๊าชอบพูดถึงน้องชาย ผมมีน้องด้วยเหรอ??” แววตาใสซื่อของเด็กน้อยทำแม่บ้านใจคอไม่ดี

“มีสิคะเพียงแต่ น้องชายคุณเซียนไม่ได้อยู่ที่นี้^^”

“งั้น...วันไหนผมจะได้เจอน้องละ?”

“เอ่อ....พี่ก็ไม่รู้ค่ะ คงจะเป็นตอนที่คุณเซียนสามารถปกป้องน้องชายได้มั้งค่ะ^^”

เพราะเรื่องนี้ไม่มีใครห้าม กลับกันทั้งนายท่านและคุณนายต่างก็เปิดเผย ไม่คิดจะมีความลับกับลูกชายผิดกับคนข้างนอก ที่สั่งห้ามคนในบ้านหลุดปากบอกคนนอกเด็ดขาด

เสียงวิ่งเล่นในโรงเรียนประถมต้น เด็กกลุ่มใหญ่กำลังรุมรังแกเด็กผู้ชาย ผู้มีหน้าตาน่ารักอย่างกับเด็กผู้หญิง เสื้อนักเรียนสภาพหลุดลุ่ยผมเผ้ากระเซอะกระเซิง ผิดกับตอนที่เพิ่งมาถึงโรงเรียนเอามากๆ

“นี่ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย?”

“ก็นายเป็นผู้หญิงปลอมตัวมาใช่ไหม?” เจ้าเด็กนักเลงหัวหน้าแก๊งชี้หน้าทำตัวอันธพาล

“จะบ้าเหรอฉันก็มี...เหมือนกับนายนั่นแหละ”

“ไม่เชื่อ! เอามาดูสิ”

“จะบ้าหรือไงมาขอกันดูง่ายๆ หน้าไม่อาย”

“ไม่สนฉันจะดูไม่งั้นฉันไม่เล่นกับนาย”

“ไม่เล่นก็ไม่เห็นสนเลย”

“แต่บ้านฉันรวยนะจะบอกให้” เด็กนักเลงน้อยเริ่มขู่แบบเด็กๆ แต่ใครสน

“ไม่สน”

“แต่ฉันสน พวกเราจับมันไว้”

แล้วจากนั้นเด็กผู้ชายหลายคนก็รุมเข้ามาจับแขนจับขาเด็กน้อยหน้าสวย

“อ๊ากกก ปล่อยนะฉันบอกว่าไม่ใช่ผู้หญิงไง”