กรงทองของจักรพรรดิ
สายฟ้าร้องคำรามดังก้องฟ้าทั่วสารทิศ ดั่งต้องการลงทัณฑ์ผู้กระทำผิด เสียงร้องไห้โหยหวนของบรรดาเด็กกำพร้าไร้ที่พึ่งพิง กลับดังเด่นยิ่งกว่าเสียงฟ้าที่มืดครึ้มตรงหน้า ทว่าเด็กสาววัยเยาว์เพียง15ปี กลับนิ่งเงียบดั่งก้อนกรวดที่รู้ชะตากรรมของมันอยู่แล้ว ต่อให้ร้องคร่ำครวญเจียญตายก็ยังคงถูกเหยียบย่ำจนเส้นเสียงเหือดหายอยู่ดี
"หรูหรานเอ๋ย" เสียงเย็นเฉียบของครูผู้ฝึกองค์รักษ์เงาดังเด่นขึ้นมา
"เจ้านั้นเป็นเด็กฉลาด มีความอดทน และความสามารถโดดเด่นกว่าเพื่อนๆ วันนี้สิ่งที่เจ้าทำมาทั้งหมดได้สำแดงฤทธิ์แล้ว"
"........" เด็กสาวนามหรูหรานมิได้แม้แต่เปิดเปลือกตาขึ้นมอง หรือแสดงความดีอกดีใจใดๆที่ตนจะได้หลุดพ้นจากการฝึกสุดโหดร้ายนี้เลย
"นับแต่นี้เจ้าต้องตอบแทนในสิ่งที่เจ้าได้ร่ำเรียนจากพวกเราเเล้ว" ชายวัยกลางคนมิได้สนใจเด็กกำพร้าตรงหน้าที่บัดนี้มีบาดแผลฉกรรจ์อยู่หลายจุด ซึ่งอาจนำนางไปสู่ปรโลกได้เลย
"ฮึ...... ตอบแทน?" น้ำเสียงแหบแห้งอันบางเบาของเด็กสาวดังขึ้นด้วยความเยาะเย้ย
"จงสำนึกในพระกรุณาของฝ่าบาทที่ทรงเห็นถึงความสามมารถของเจ้า จึงทรงมอบภารกิจที่สำคัญเช่นนี้แก่เจ้าเถอะ"
มิอาจรับรู้ว่าเป็นภารกิจเช่นไร ต้องทำอย่างไร หากทำพลาดคงต้องจบชีวิตเท่านั้น มิอาจปฏิเสธ มิอาจร้องไห้คร่ำครวญ มิอาจร้องขอความเมตตา ทำได้เพียงจำใจตอบรับด้วยความเงียบอย่างเชื่อฟัง
บ้านเรือนเรียงรายเป็นแถวดั่งจัดเรียง ถนนขาวโพลนเส้นยาวสุดลูกหูลูกตา เสียงเอะอะ เร่ขายของของพ่อค้าแม่ค้าดังกึกก้องเต็มถนน ราชวังตั้งเด่นสง่าอยู่สุดปลายทางถนนเส้นขาว เด็กสาวที่มิได้เห็นทิวทัศเช่นนี้มานานแสนนาน แม้ใจเต้นรัวจนหายใจไม่ทัน ก็ยังคงนั่งนิ่งดั่งที่เป็นมา
"พวกเราถึงแล้ว" เสียงเดิมที่คงหลอนอยู่ในหูของหรูหรานดังขึ้น
"........." เด็กสาวลงจากรถม้าอย่างเชื่อฟัง
"อย่าได้แสดงกิริยาต่ำช้าในสถานที่นี้เป็นอันขาด บุตรสาวอดีตท่านแม่ทัพคงรู้มารยาของพระราชวังเป็นอย่างดีอยู่แล้วสินะ" น้ำเสียงรังเกียจพรางเยาเย้ยเอ๋ยพึมพำอย่างจงใจ
ห้องโถงใหญ่สูงสง่า ถูกประดับตกแต่งด้วยทองคำเหลืองอร่าม มังกรทองประกบเสาซ้ายหขา บัลลังก์มังกรเหลืองอร่ามดูหรูหราโอ่อ่าสมเป็นพระราชวัง
"มาแล้วรึหลงเอ๋อ" เสียงแหบของชายชราดังก้องขึ้น
"พะ..พะย่ะค่ะ" เสียงหวานของเด็กหนุ่มวัย13ปีตอบรับอย่างเกรงกลัว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments