เด็กชายผิวขาว ดูบอบบาง สายตามองต่ำ ใบหน้าเปื้อนยิ้มเจื่อนๆ เสื้อผ้าอาภรณ์หรูหรา มิต้องปราญตามองก็รู้ว่าเป็นเชื้อพระวงศ์แน่แท้
"หลงเอ๋อเอ๋ย ปู่แก่ๆผู้นี้หวังเพียงแค่ให้เจ้ามีความสุขสมที่เจ้าปรารถนา..." ชายแก่กล่าวอ้อมอย่างยืดยาว
"วันนี้จึงจะแนะนำเด็กหญิงที่จะมาเป็นเพื่อคุยของเจ้านับแต่นี้ต่อไป" เมื่อกล่าวเปิดก็ไม่รีรอรีบนำตัวเด็กที่ว่ามาปรากฏต่อหน้าหลานชาย
"ถวายบังคมเพคะฝ่าบาท ถวายบังคมเพคะองค์รัชทายาท" เด็กสาวจิ้มลิ้ม ใบหน้าขาวผุดผ่อง ผิวเนียนละออ ผมดำสลวยมวยรูปผีเสื้อไว้ทั้งสองข้างมัดไว้ด้วยริปปิ้นสีแดงอ่อนๆ ดวงตากลมโตสมเป็นเด็ก นัยตาดำสนิทไร้แววความสดใส แต่ใบหน้ากลับยิ้มแย้มชวนเขิน
"นี่คือหรูหราน นับแต่นี้ไปนางจะเป็นเพื่อนเล่นและเพื่อนคุยของเจ้าตราบเท่าที่เจ้าต้องการ" มิปล่อยให้เกิดช่องว่างของความเงียบ ฮ่องเต้ก็เอ่ยขึ้นทันที
"ขะ..ขอบพระทัยพะย่ะค่ะฝ่าบาท" เด็กชายบอบบาง แลน่าปกป้องขานรับอย่างนอบน้อม
'ที่แท้ภารกิจที่ได้รับเป็นครั้งแรกก็คือการปกป้ององค์รัชทายาทผู้นี้นี่เอง' ในความรู้สึกนึกคิดของหรูหรานดังขึ้น
"เจ้าชื่อหรูหรานสินะ" องค์รัชทายาทวัยเยาว์เอ่ยถาม
"เพคะ" องค์รักษ์เงาฝึกหัดตอบกลับอย่างรวดเร็ว เขาช่างแตกต่างจากเมื่อครู่พอสมควร คงเป็นเพราะเป็นต่อหน้าฮ่องเต้กระมัง ความคิดผุดขึ้นมาอย่างไม่ขาดสายขององค์รักษ์ฝึกหัดช่างกวนใจนัก
เรือนแสงอาทิตย์เหนือขององค์รัชทายาทช่างเงียบเหงา มิมีแม้แต่เสียงนกร้อง ช่างเป็นเรือนที่น่าเศร้าเสียจริง
"ต่อจากนี้เจ้าก็อยู่ที่นี่แล้วกัน" รัชทายาทฝูหลงผู้อ่อนแอเอ่ยขึ้น
"เพคะฝ่าบาท" องค์รัชทายาททรงเย็นชาที่เดียว ถึงแม้จะทรงอ่อนแอแต่กลับมีความเป็นผู้ใหญ่เสียเหลือเกิน
ชีวิตในรั้ววังของหรูหรานได้เริ่มขึ้นนับแต่นี้เป็นต้นไป องค์รัชทายาทผู้เป็นนายและเพื่อนเล่นช่างแปลกประหลาด เขามีนิสัยที่แปลกประหลาด คือเมื่ออยู่ต่อหน้าฮ่องเต้และข้าราชบริพารคนอื่น เขามักจะทำตัวเกรงกลัวและเจียมตัวอยู่เสมอ แต่เมื่อหลุดพ้นจากสายตาของฮ่องเต้และคนอื่นๆ เขามักจะเป็นคนเย็นชาและมีความเป็นผู้ใหญ่เป็นอันมาก แต่ด้วยเหตุนั้นก็ทำให้ตัวเขาปลอดภัยแม้จะถูกเหยียดหยามก็ตามที
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments