แอบชอบตอนที่ 1

ฟองนมสาวน้อยวัยสิบห้าปีกำลังนั่งฟังกลุ่มเพื่อนเมาท์มอยเรื่องต่างๆ อย่างสนุกสนาน เนื่องจากคาบนี้อาจารย์ติดประชุมคาบเรียนนี้จึงกลายเป็นคาบว่างไปโดยปริยาย เธอหันมองไปยังสนามเทนนิสที่อยู่ด้านหลังของเธอ ที่ตอนนี้มีรุ่นพี่มอหกกำลังตีเทนนิสอย่างสนุกสนาน ถ้าถามว่าเธอรู้ได้ยังไงว่านี่คือมอหกก็ตอบได้เลยว่า วิชาพละของมอหกจะได้เรียนเทนนิสกับซอฟต์บอล ดังนั้นถ้าอยากรู้ว่าใครอยู่ชั้นอะไรก็แค่ดูตอนเรียนพละ เธอหันกลับมาก่อนจะคิดในใจว่าถ้าลูกเทนนิสพลาดหลุดออกมาจากรั้วจะเป็นยังไงนะ และก็เหมือนสวรรค์จะอยากตอบคำถามของเธอจึงทำให้ลูกเทนนิสกระแทกเข้าที่หัวของเธอเต็มๆ

“โอ๊ย!” หญิงสาวร้องออกมาเบาๆ ก่อนจะก้มลงไปเก็บลูกเทนนิสเจ้าปัญหาพร้อมกับยืนขึ้น เมื่อหันไปข้างหลังก็เจอกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่น่าจะเป็นเจ้าของลูกเทนนิสกำลังวิ่งมาหาเธอ “พี่ขอโทษนะเจ็บมากหรือเปล่า” เธอส่ายหน้าพร้อมกับยื่นลูกเทนนิสให้พี่เขาไปก่อนจะหันไปพูดกับเพื่อนว่า “ไปนั่งที่อื่นกันเถอะ” พวกเธอตัดสินใจย้ายมานั่งที่โรงอาหารที่อยู่ตรงข้ามกับสนามเทนนิสแทน พอนั่งลงวิวาห์เพื่อนเธอที่เป็นคนหูตากว้างขวางก็พูดขึ้นทันที “พี่เหนือมองไกลๆ ว่าหล่อแล้ว มองใกล้ๆ ยิ่งโคตรหล่อ” เธอหันหน้าไปมองพี่เหนือผู้ชายที่ตีลูกเทนนิสใส่หัวเธอก่อนจะหันมาถามในสิ่งที่เธออยากรู้ “พี่เขาเป็นใครหรอ” วิวาห์มองเธอยิ้มๆ ก่อนจะเอ่ยแซว “ปกติไม่เห็นจะสนใจใคร คนนี้มันทำไมชอบหรอ” “บ้า! ก็แค่ถาม” วิวาห์พยักหน้าเข้าใจ “โอเคๆ ไม่แกล้งล่ะ นั่นน่ะพี่ทิศเหนือ อยู่มอหกเป็นนักกีฬาเทนนิสของโรงเรียนด้วยนะ ได้แชมป์ระดับจังหวัดมาแล้วด้วย ที่สำคัญ ไม่! มี! แฟน!” เธอหลบตาเพื่อนรักที่มองมาอย่างคนรู้ทัน “ไม่ได้อยากรู้เรื่องนั้นสักหน่อย” ก่อนจะหันไปสนใจโทรศัพท์ในมือแทนแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังได้ยินเสียงหัวเราะจากสองเพื่อนซี้ที่นั่งอยู่ข้างๆ

เวลาผ่านไปจนถึงคาบสุดท้ายวิชานี้เป็นวิชาแนะแนวซึ่งแน่นอนว่าต้องเป็นคาบว่าง ปกติวิชานี้จะได้เรียนเฉพาะเทอมสองเนื่องจากใกล้ต้องหาสถานที่เรียนต่อ นักเรียนส่วนใหญ่ก็เรียนต่อที่เดิมแต่ก็มีบางส่วนที่ไปเรียนโรงเรียนกีฬาในเมือง เธอกับสองเพื่อนรักเดินเข้ามาในห้องสมุดก่อนจะแยกย้ายไปหาหนังสือกันคนละมุม เธอเดินมานั่งรอเพื่อนๆ ที่โต๊ะเนื่องจากเธอไม่คิดที่จะอ่านหนังสืออยู่แล้ว หนังสือในห้องสมุดโรงเรียนน่ะไม่เห็นน่าสนใจเลย ส่วนเรื่องที่เธอพออ่านได้อย่างเช่นการ์ตูนวิทยาศาสตร์เบาสมองเธอก็อ่านจบทุกเล่มแล้ว เพราะฉะนั้นตอนนี้เธอจึงเลือกที่จะหยิบหูฟังขึ้นมาใส่พร้อมกับเปิดเพลงในเพล์ลิสโปรด เธอฟุบลงบนโต๊ะก่อนจะหันหน้าออกไปนอกหน้าต่าง แล้วก็บังเอิญสบตากับคนที่นั่งอยู่ในตึกตรงข้าม ตึกเรียนของชั้นมอหก

ดูเหมือนว่าพี่เขาจะว่างนะ เธอมองคนที่ก้มหน้าลงไปขีดเขียนอะไรสักอย่างก่อนที่พี่ทิศเหนือจะยกสมุดขึ้นมา “ขอโทษนะ” เธอลุกขึ้นมานั่งก่อนจะพยักหน้ากลับไป “หายเจ็บหรือยัง” เธอจึงพยักหน้ากลับไปอีกครั้ง จะว่ายังไงดีล่ะมันไม่ได้เจ็บแต่มันชาไปหมดเลยในตอนนั้น อาจจะเพราะเธอตกใจด้วยมั้งเลยไม่รู้สึกอะไร “พี่ชื่อทิศเหนือ เราชื่ออะไร” เมื่ออีกคนถามแบบนั้นเธอจึงเปิดกระเป๋าหยิบสมุดกับปากกาขึ้นมา “หนูชื่อฟองนม” พี่ทิศเหนือเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง ฉันจึงพยายามอ่านปากพี่เขา ถ้าไม่คิดเข้าข้างตัวเองจนเกินไปเหมือนพี่เขาจะบอกกับเธอว่า “น่ารัก” ใช่ไหมนะ “มายื่นทำอะไรตรงนี้”

เธอสะดุ้งตกใจที่เพื่อนมาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียงจึงอดที่จะบ่นอีกคนไม่ได้ “เป็นผีหรือไงมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง” แนนนี่เดินมายื่นอยู่ข้างๆ ก่อนจะมองไปยังตึกฝั่งตรงข้าม “ตึกมอหกมีอะไรน่าสนใจงั้นหรอ” เธอมองไปที่ตึกฝั่งตรงข้ามก็ไม่เห็นอีกคนแล้วจึงบอกปัดเพื่อนไป เธอเองก็ไม่อยากให้เพื่อนรู้เหมือนกันเดี๋ยวจะโดนแซวอีก “ไม่มีอะไรหรอกแสงตรงนี้สวยดีน่ะเลยจะมาถ่ายรูป” ก่อนจะเดินไปหยิบกล้องโพลารอยด์ออกมาจากกระเป๋า หลังจากถ่ายรูปไปได้สองสามรูปเธอก็ได้ยินเสียงเพื่อนรักอีกคนเดินมาแต่ไกล “ถ่ายรูปหรอถ่ายด้วย!”

เธอมองวิวาห์ที่รีบเดินเข้ามาพร้อมกับขนมและชานมในมือก่อนจะถามขึ้น “ไหนบอกว่าไปหาหนังสือไงแล้วทำไมถึงมีขนมกับชานมล่ะ” วิวาห์วางของในมือลงบนโต๊ะข้างๆ กระเป๋าของเธอ “ของแกนั่นแหละ” เธอมองของพวกนั้นงงๆ “ใครให้มาหรอ” วิวาห์ยิ้มพร้อมกับสายตาเจ้าเลห์ “ให้ทาย” คนเดียวที่เธอนึกถึงตอนนี้ก็คงจะเป็น “พี่ทิศเหนือหรอ” วิวาห์ปรบมือเบาๆ พร้อมกับบอกว่า “ถูกต้องแล้วจ้า” เธอเดินไปหยิบขนมขึ้นมา มันคือวาฟเฟินสองชิ้นกับกระดาษหนึ่งใบ เธอหยิบกระดาษใบนั้นขึ้นมาก่อนจะเปิดอ่านมัน “ทานให้อร่อยนะครับจากพี่ทิศเหนือ” แนนนี่ก้มลงมาอ่านจดหมายในมือของเธอก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้เธอใจเต้นแรง “พี่เขาต้องชอบแกแน่ ๆ เลย” เธอเก็บกระดาษไว้ในกระเป๋ากระโปรงกระจะบอกปัดเพื่อนๆ ไป “ไม่ใช่หรอก พี่เขาคงแค่อยากจะขอโทษเรื่องลูกเทนนิสน่ะ” เธอไม่อยากเข้าข้างตัวเองถึงแม้จะแอบหวังอยู่ลึกๆ ก็ตาม คนอย่างพี่ทิศเหนือน่ะมีคนเข้าหามากมาย คนที่หน้าตาดีกว่าเธอก็มีตั้งเยอะแยะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***