หัวใจของมิยะ | Miyatwins
ห้องพักผู้ป่วย
"อึก..อือ.."เสียงสลึมสลือดังขึ้นจากอัตสึมุที่พึ่งตื่น อัตสึมุค่อยๆขยับตัวจัดท่าจัดทางให้อยู่ในท่านั่งบนเตียงผู้ป่วย
"อัตสึมุ..มึงฟื้นแล้วหรอ"เสียงพูดที่ดูตื่นเต้นดังขึ้นจากแฝดน้องที่นั่งเฝ้าอยู่ตลอด
"ไม่ฟื้นจะลุกมานั่งมั้ยล่ะ"
"สึมุ!!..มึงฟื้นแล้ว"แฝดน้องยื่นมือไปจับแขนแฝดที่ยังมึนๆอยู่บนเตียงด้วยความดีใจใบหน้ายิ้มแย้มออกมาอย่างเห็นได้ชัด
"กูหลับไปนานเท่าไหร่"อัตสึมุเอ่ยถามแฝดน้องด้วยความงัวเงียมืออีกข้างกุมมือน้องไว้แน่น
"3วัน"โอซามุตอบพี่ด้วยน้ำเสียงนิ่งๆมือข้างนึงลูบมือพี่เบาๆ
"ส..สามวันเลยหรอ"
อัตสึมุอึ้งกับคำตอบที่น้องตอบกลับมาอยู่สักพักก่อนที่จะเรียกสติตัวเองกลับมาพร้อมกับคิดทำถามออกมาเรื่อยๆที่อยากจะถามน้อง
"ซามุ"แฝดพี่เอ่ยเรียกชื่อแฝดน้องพร้อมเงยหน้ามองด้วยสายตาละห้อยเหมือนกับว่าจะร้องออกมาให้ได้
"อะไร"โอซามุตอบรับพี่ทันทีที่ถูกเรียกชื่อมือยังคงกุมไว้แน่นอยู่แบบนั้นโดยที่ไม่ปล่อยออก
"พ่อกับแม่ล่ะ..ตลอด3วันนี้เค้ามาหากูบ้างมั้ย"
อัตสึมุก้มหน้าลงน้ำเสียงสะอึ้นถูกปล่อยออกมาจากคนบนเตียงผู้ป่วยมือจากที่กุมกันไว้อยู่เริ่มบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆเพื่อคาดหวังกับคำตอบที่ต้องการ
"มาสิ..พึ่งกลับไปเมื่อกี้เลย"
โอซามุละมือข้างนึงออกมาจากมือพี่ขึ้นมาลูบหัวอัตสึมุเพื่อปลอบให้ผ่อนคลายไม่ให้เครียดมากจนเกินไป
"จะร้องรึไงสึมุ..เงยหน้ามามองกู"
อัตสึมุเงยหน้ามองที่แฝดน้องทั้งคู่สบตากันอยู่พักนึง จู่ๆเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นและมีหมอเปิดประตูเข้ามาในห้องพัก
...ผมรีบก้มหน้าเพื่อหลบสายตาหมอทันที...
"หมอมาตรวจอาการคนไข้ครับ"
...แฝดน้องของผมเขยิบให้หมอเข้ามาหาผม...
...หมอเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ...
...ผมค่อยๆเงยหน้ามามองหน้าหมอ...
"ฟื้นแล้วหรอครับ"ซาคุสะเอ่ยขึ้นพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนไข้อย่างรวดเร็ว
...มันใกล้เกินไป...
"ฟ..ฟื้นแล้วครับ"อัตสึมุตอบรับไปพร้อมถอยหลังติดหัวเตียงทันที
...ทำไมหัวใจผมเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ...
"ตอนนี้รู้สึกยังไงครับ"ซาคุสะยังคงขยับหน้าเข้าไปใกล้อัตสึมุมองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์เหมือนมีอะไรบางอย่าง
"ปวดหัวนิดๆครับ"
ซาคุสะจดอาการตามที่คนไข้ของตนตอบกลับมา หมอถามคำถามไปเรื่อยๆจนอาการปวดหัวเริ่มหนักขึ้น
...ผมรู้สึกกลัวหมอคนนี้มาก...
...เค้าเคยทำร้ายผม...
...เค้าทำให้ผมต้องหลับไป3วัน...
...เค้าทำให้ผมทรมาน...
"หมอขอเปลี่ยนน้ำเกลือนะครับ...ใกล้หมดแล้ว"
"ครับ"สิ้นสุดคำตอบพยาบาลยื่นถาดที่มีถุงน้ำเกลือให้ซาคุสะเพื่อเปลี่ยนให้คนไข้บนเตียง
...หมอเปลี่ยนสายน้ำเกลือให้ผม...
...หมอมองหน้าผมและยิ้มมุมปากออกมา...
...มันทำให้ผมยิ่งกลัวเข้าไปอีก...
"เสร็จแล้วครับ..ไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวนะครับ"
"ครับ..ขอบคุณนะครับหมอ"แฝดน้องตอบรับแทนพี่ส่งยิ้มให้หมอครั้งนึงก่อนที่จะเดินมาหาคนบนเตียง
"ยินดีครับ"
...หมอมองหน้าผมและเดินออกไปจากห้องพักผม...
"กูกลับก่อนนะสึมุ"โอซามุพูดขึ้นพลางใช้มือลูบหัวแฝดพี่เบาๆ
"เดี๋ยวสิ..อย่าพึ่งกลับอยู่กับกูก่อน"อัตสึมุรีบปฏิเสธโอซามุทันทีเพื่อไม่อยากที่จะอยู่คนเดียว ในหัวของอัตสึมุมีแต่ความกลัวอยู่เต็มไปหมด
"มึงกลัวอะไร..หมอเยอะแยะ"
"ก..ก็เผื่อกูเป็นอะไรไง..จะได้ช่วยทัน"
ข้องอ้างอะไรที่พอเป็นไปได้ก็อ้างๆไปก่อนแต่ก็ไม่สำเร็จยังไงโอซามุก็ต้องกลับ
"กลับไปไม่นานหรอก..เดี๋ยวมา"
"อ..อืมๆ"
ยังไงก็ต้องยอมน้องอยู่แล้วในเมื่อที่บอกว่าไปไม่นานยังไงก็ต้องมาแน่ๆ โอซามุลูบหัวผู้เป็นพี่เบาๆก่อนที่จะปล่อยออกและเดินออกไปจากห้องพักโดยที่ทิ้งอัตสึมุไว้คนเดียว จากนั้นซาคุสะเดินเข้ามาในห้องพัก
"อึก..ปวดหัว.."
จู่ๆอาการปวดหัวของอัตสึมุก็พุ่งขึ้นมาซาคุสะที่พึ่งเข้ามาในห้องกลับไม่ช่วยอะไรเลยสักนิดแถมยังยืนขำออกมาอีก
...นี่หมอจะทำอะไรกับร่างกายผม...
"อ๊าก!!..หมอ.."อัตสึมุกุมหัวตัวเองหวีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดน้ำตาไหลออกมาเต็มใบหน้า
"มันเริ่มหนักขึ้นแล้วสินะครับ"
ซาคุสะพูดด้วยน้ำเสียงภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองทำกับคนไข้คนนี้ของตนพร้อมกระตุกยิ้มมุมปากขึ้นมา
"ม..หมอครับ..ช่วยผมหน่อย"
อัตสึมุขอร้องอ้อนวอนหมอให้ช่วยแต่หมอกลับมองอย่างนิ่งเฉยไม่ใยดี อาการปวดหัวของอัตสึมุเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆจนเริ่มทนไม่ไหวและนอนลงไปบนเตียง ซาคุสะหยิบเข็มฉีดยาและยาที่ยังไม่ถูกเปิดออกมาจากกระเป๋าเสื้อกาวน์ของตน
"อยู่นิ่งๆนะครับอย่าดิ้น"ซาคุสะเอ่ยขึ้นพร้อมดูดยาเข้าไปในไซริงค์หลังจากนั้นก็ใส่เข็มเตรียมฉีดยาให้คนไข้บนเตียง
...หมอฉีดยาให้ผม...
"อึก..เจ็บ.."
...ทำไมเข็มนี้มันเจ็บจังนะ...
...ผมกัดปากตัวเองแน่น...
"ดีขึ้นมั้ยครับคุณอัตสึมุ"ซาคุสะถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานสายตาที่มองอัตสึมุเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ มือหนาข้างนึงลูบลงไปบนหัวอัตสึมุเบาๆอย่างอ่อนโยน
...ผมมึนหัว..ร้อนวูบๆไปทั้งตัว..เหมือนจะหลับให้ได้...
"ดีขึ้นแล้---"
...จู่ๆภาพก็ตัดไป...
...และผมก็จำอะไรไม่ได้เลยนอกจากฝัน...
^^^To be continued^^^
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments
มองหน้ากูทำไม
ไม่ค่อยเห็นใครทำฟิคhaikyuuขอให้เรื่องนี้ปังๆนะครับบ^^
2022-05-07
9
เต้ย|•~
รอพรุ่งนี้><
2022-05-07
0
💗
โอมิใจร้าย สึมุปวดหัวมายืนขำได้ไง!!
2022-05-07
11