Episode¹

ห้องพักผู้ป่วย

"อึก..อือ.."เสียงสลึมสลือดังขึ้นจากอัตสึมุที่พึ่งตื่น อัตสึมุค่อยๆขยับตัวจัดท่าจัดทางให้อยู่ในท่านั่งบนเตียงผู้ป่วย

"อัตสึมุ..มึงฟื้นแล้วหรอ"เสียงพูดที่ดูตื่นเต้นดังขึ้นจากแฝดน้องที่นั่งเฝ้าอยู่ตลอด

"ไม่ฟื้นจะลุกมานั่งมั้ยล่ะ"

"สึมุ!!..มึงฟื้นแล้ว"แฝดน้องยื่นมือไปจับแขนแฝดที่ยังมึนๆอยู่บนเตียงด้วยความดีใจใบหน้ายิ้มแย้มออกมาอย่างเห็นได้ชัด

"กูหลับไปนานเท่าไหร่"อัตสึมุเอ่ยถามแฝดน้องด้วยความงัวเงียมืออีกข้างกุมมือน้องไว้แน่น

"3วัน"โอซามุตอบพี่ด้วยน้ำเสียงนิ่งๆมือข้างนึงลูบมือพี่เบาๆ

"ส..สามวันเลยหรอ"

อัตสึมุอึ้งกับคำตอบที่น้องตอบกลับมาอยู่สักพักก่อนที่จะเรียกสติตัวเองกลับมาพร้อมกับคิดทำถามออกมาเรื่อยๆที่อยากจะถามน้อง

"ซามุ"แฝดพี่เอ่ยเรียกชื่อแฝดน้องพร้อมเงยหน้ามองด้วยสายตาละห้อยเหมือนกับว่าจะร้องออกมาให้ได้

"อะไร"โอซามุตอบรับพี่ทันทีที่ถูกเรียกชื่อมือยังคงกุมไว้แน่นอยู่แบบนั้นโดยที่ไม่ปล่อยออก

"พ่อกับแม่ล่ะ..ตลอด3วันนี้เค้ามาหากูบ้างมั้ย"

อัตสึมุก้มหน้าลงน้ำเสียงสะอึ้นถูกปล่อยออกมาจากคนบนเตียงผู้ป่วยมือจากที่กุมกันไว้อยู่เริ่มบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆเพื่อคาดหวังกับคำตอบที่ต้องการ

"มาสิ..พึ่งกลับไปเมื่อกี้เลย"

โอซามุละมือข้างนึงออกมาจากมือพี่ขึ้นมาลูบหัวอัตสึมุเพื่อปลอบให้ผ่อนคลายไม่ให้เครียดมากจนเกินไป

"จะร้องรึไงสึมุ..เงยหน้ามามองกู"

อัตสึมุเงยหน้ามองที่แฝดน้องทั้งคู่สบตากันอยู่พักนึง จู่ๆเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นและมีหมอเปิดประตูเข้ามาในห้องพัก

...ผมรีบก้มหน้าเพื่อหลบสายตาหมอทันที...

"หมอมาตรวจอาการคนไข้ครับ"

...แฝดน้องของผมเขยิบให้หมอเข้ามาหาผม...

...หมอเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ...

...ผมค่อยๆเงยหน้ามามองหน้าหมอ...

"ฟื้นแล้วหรอครับ"ซาคุสะเอ่ยขึ้นพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนไข้อย่างรวดเร็ว

...มันใกล้เกินไป...

"ฟ..ฟื้นแล้วครับ"อัตสึมุตอบรับไปพร้อมถอยหลังติดหัวเตียงทันที

...ทำไมหัวใจผมเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ...

"ตอนนี้รู้สึกยังไงครับ"ซาคุสะยังคงขยับหน้าเข้าไปใกล้อัตสึมุมองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์เหมือนมีอะไรบางอย่าง

"ปวดหัวนิดๆครับ"

ซาคุสะจดอาการตามที่คนไข้ของตนตอบกลับมา หมอถามคำถามไปเรื่อยๆจนอาการปวดหัวเริ่มหนักขึ้น

...ผมรู้สึกกลัวหมอคนนี้มาก...

...เค้าเคยทำร้ายผม...

...เค้าทำให้ผมต้องหลับไป3วัน...

...เค้าทำให้ผมทรมาน...

"หมอขอเปลี่ยนน้ำเกลือนะครับ...ใกล้หมดแล้ว"

"ครับ"สิ้นสุดคำตอบพยาบาลยื่นถาดที่มีถุงน้ำเกลือให้ซาคุสะเพื่อเปลี่ยนให้คนไข้บนเตียง

...หมอเปลี่ยนสายน้ำเกลือให้ผม...

...หมอมองหน้าผมและยิ้มมุมปากออกมา...

...มันทำให้ผมยิ่งกลัวเข้าไปอีก...

"เสร็จแล้วครับ..ไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวนะครับ"

"ครับ..ขอบคุณนะครับหมอ"แฝดน้องตอบรับแทนพี่ส่งยิ้มให้หมอครั้งนึงก่อนที่จะเดินมาหาคนบนเตียง

"ยินดีครับ"

...หมอมองหน้าผมและเดินออกไปจากห้องพักผม...

"กูกลับก่อนนะสึมุ"โอซามุพูดขึ้นพลางใช้มือลูบหัวแฝดพี่เบาๆ

"เดี๋ยวสิ..อย่าพึ่งกลับอยู่กับกูก่อน"อัตสึมุรีบปฏิเสธโอซามุทันทีเพื่อไม่อยากที่จะอยู่คนเดียว ในหัวของอัตสึมุมีแต่ความกลัวอยู่เต็มไปหมด

"มึงกลัวอะไร..หมอเยอะแยะ"

"ก..ก็เผื่อกูเป็นอะไรไง..จะได้ช่วยทัน"

ข้องอ้างอะไรที่พอเป็นไปได้ก็อ้างๆไปก่อนแต่ก็ไม่สำเร็จยังไงโอซามุก็ต้องกลับ

"กลับไปไม่นานหรอก..เดี๋ยวมา"

"อ..อืมๆ"

ยังไงก็ต้องยอมน้องอยู่แล้วในเมื่อที่บอกว่าไปไม่นานยังไงก็ต้องมาแน่ๆ  โอซามุลูบหัวผู้เป็นพี่เบาๆก่อนที่จะปล่อยออกและเดินออกไปจากห้องพักโดยที่ทิ้งอัตสึมุไว้คนเดียว จากนั้นซาคุสะเดินเข้ามาในห้องพัก

"อึก..ปวดหัว.."

จู่ๆอาการปวดหัวของอัตสึมุก็พุ่งขึ้นมาซาคุสะที่พึ่งเข้ามาในห้องกลับไม่ช่วยอะไรเลยสักนิดแถมยังยืนขำออกมาอีก

...นี่หมอจะทำอะไรกับร่างกายผม...

"อ๊าก!!..หมอ.."อัตสึมุกุมหัวตัวเองหวีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดน้ำตาไหลออกมาเต็มใบหน้า

"มันเริ่มหนักขึ้นแล้วสินะครับ"

ซาคุสะพูดด้วยน้ำเสียงภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองทำกับคนไข้คนนี้ของตนพร้อมกระตุกยิ้มมุมปากขึ้นมา

"ม..หมอครับ..ช่วยผมหน่อย"

อัตสึมุขอร้องอ้อนวอนหมอให้ช่วยแต่หมอกลับมองอย่างนิ่งเฉยไม่ใยดี อาการปวดหัวของอัตสึมุเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆจนเริ่มทนไม่ไหวและนอนลงไปบนเตียง ซาคุสะหยิบเข็มฉีดยาและยาที่ยังไม่ถูกเปิดออกมาจากกระเป๋าเสื้อกาวน์ของตน

"อยู่นิ่งๆนะครับอย่าดิ้น"ซาคุสะเอ่ยขึ้นพร้อมดูดยาเข้าไปในไซริงค์หลังจากนั้นก็ใส่เข็มเตรียมฉีดยาให้คนไข้บนเตียง

...หมอฉีดยาให้ผม...

"อึก..เจ็บ.."

...ทำไมเข็มนี้มันเจ็บจังนะ...

...ผมกัดปากตัวเองแน่น...

"ดีขึ้นมั้ยครับคุณอัตสึมุ"ซาคุสะถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานสายตาที่มองอัตสึมุเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ มือหนาข้างนึงลูบลงไปบนหัวอัตสึมุเบาๆอย่างอ่อนโยน

...ผมมึนหัว..ร้อนวูบๆไปทั้งตัว..เหมือนจะหลับให้ได้...

"ดีขึ้นแล้---"

...จู่ๆภาพก็ตัดไป...

...และผมก็จำอะไรไม่ได้เลยนอกจากฝัน...

^^^To be continued^^^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***