ขอจีบ

ริรินทร์P

คอนโดxxx

ตั้งแต่ผมกลับมาบ้านผมยังนึกสงสัยอยู่เลยว่าตกลงแล้วเด็กซันนั้นเป็นใครกันแน่ แต่ก็ไม่อยากคิดอะไรให้มากเดี่ยวปวดหัวเปล่าๆ...เอาเป็นว่าผมไปหาไรกินก่อนดีกว่า คิดได้ดังนั้นผมจึงเดินไปเข้าครัวทำอาหาร ทุกคนอาจจะสงสัยละสิว่าผมเป็นถึงเจ้าชายองค์รัชทายาททำอาหารเป็นได้ใง ผมขอบอกไว้เลยครับว่าการเป็นเจ้าชายมันไม่ได้สุขสบายเหมือนในนิยายไปสะหมดหรอก บางทีก็ต้องหัดทำอะไรเองบ้างครับ ยามเดือดร้อนจะได้พึ่งพาตัวเองได้ ท่านพ่อเคยสอนไว้ จะว่าไปคิดถึงท่านพ่อจังเลยแหะ....อาทิตย์หน้าไปหาดีกว่า อ่อ!ผมลืมบอกอีกเรื่องตอนนี้ผมอยู่ที่คอนโดครับ คือความจริงแล้วเหตุผมที่ผมต้องมาอยู่ที่นี้นะ ก็เพราะผมเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งคนต่อไป เลยเป็นที่หมายตากับผู้ที่ประสงค์ร้ายท่านพ่อเลยให้ผมออกจากวังมาใช้ชีวิตแบบคนปกติ ผมเลยเป็นอิสระแต่มีข้อแม้ว่าถ้าวันใดท่านเรียกตัวต้องไปหาและถ้าท่านพ่อเห็นว่าผมพร้อมที่จะครองบัลลังก์เมื่อไหร่อิสระของผมก็จะหายไป ถึงจะไม่อยากได้ตำแหน่งหรือบัลลังก์อะไรนั้นแต่มันก็ห้ามไม่ได้ละนะ

"เห้อ~"ผมถอนหายใจอแกมาเบาๆอย่างเหนื่อยๆ

ซันP

ติ๊ง![นิรันดร์ได้ดึงคุณเข้าร่วมกลุ่ม]

เสียงไลน์ผมดังขึ้นทำให้ต้องลุกเดินไปดูปรากฎว่ามันเป็นเสียงไลน์ของคนที่ชื่อนิรันดร์ดึงผมเข้า

อืมมม..ผมน่าจะยังไม่ได้บอกผมให้ไลน์กับนิรันดร์ไว้นะครับเพราะนิรันดร์เป็นหัวหน้าห้องเห็นมาสายแบบนั้นขัดกับการเรียนมากคิดแล้วเข้าไปเช็กหน่อยดีกว่า..

ติ๊ง![ปอร์นฯ: จารย์ครับพรุ่งนี้ผมลานะครับ]มีเด็กคนหนึ่งทักในกลุ่มเพื่อนลาอาจารย์ อืม...อยากรู้เหมือนกันแหะว่าเจ้าแมวน้อยของผมจะตอบไลน์รึป่าว?

ติ๊ง![ริรินทร์: สติ๊กเกอร์โอเค] หืมม..รูปหน้าโปรไฟล์น่ารักดีแหะ...เพิ่มเพื่อนดีกว่า~ อยากเจอแมวน้อยเร็วไปจัง

"พรุ่งนี้เจอกันนะครับแมวน้อยของผม" ผมพึมพำกับตัวเองก่อนจะปิดไฟเข้านอน

โรงเรียน

ริรินทร์P

"สวัสดีครับ" เสียงทักทายของเด็กซันดังขึ้น

"ครับ" ผมตอบนิ่งๆพร้อมกับพยานามมองไปในรถที่ๆมาส่งเจ้าเด็กซันนั้น

"มองอะไรครับครู"เด็กซันมองหน้าผมพร้อมเดินมาใกล้ๆ

"ป่าวนิ!"ผมเบื่อนหน้าหนีไม่กล้าสบสายตากับเขา สายตาที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์

"หรอครับ? ผมก็นึกว่าอาจารย์อยากรู้เรื่องของผมให้มากๆซะอีก?"เด็นซันพูดพร้อมเดินมาใกล้ๆ

"ป่าวซะหน่อยใครจะไปอยากรู้เรื่องของเธอ" ผมพูดพร้อมกับขยับตัวไปอีกทาง

"แต่ผมรู้เรื่องของอาจารย์นะครับ" เด็กซันก้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูผมเบาๆ คำพูดของเขาทำเอาผมถึงกับอึ้งตังชาวาบไปหมด หรือเขารู้เรื่องที่เราเป็นองค์รัชทายาท

เด็กซันยิ้มนิดๆก่อนที่จะเดินออกไปทิ้งให้ผมยื่นจมอยู่กับความคิดคนเดียว เขารู้แล้วจริงหรอ?

12:01 น.

ติ๊งงงงงง!!

เสียงอ๊อดโรงเรียนดังขึ้นซึ่งหมายถึงเป็นเวลาพักเที่ยงผมจึงปล่อยนักเรียนแล้วคิดว่า เที่ยงนี้ต้องคุยกับเด็กซันนั้นให้รู้เรื่อง

"นายศิริณรินทร์อยู่ก่อนนะ" ผมพูดออกไปโดยใช่น้ำเสียงจริงจังจนทำให้คนในห้องนึกสงสัยเพราะปกติผมไม่เคยเรียกใครไปพบนอกจากคนนั้นทำอะไรผิดมาผมถึงจะเรียก

"มีไรครับ"เด็กซันมองนิ่งๆด้วยสายตาเจ้าเล่ห์เหมือนรู้ว่าที่ผมเรียกมานี้เพราะเรื่องอะไร

"ผมจะไม่อ้อมค้อมนะ...คุณรู้อะไรเกี่ยวกับผม" ผมถามออกไปด้วยสายตาจริงจัง

"ก็ไม่นะ....แค่..รู้เรื่องราชวงศ์นะ"เด็กซันมันพูดพร้อมกับยิ้มเยาะเล็กน้อยทำเอาผมคิ้วกระตุกเลยทีเดียว

"ต้องการอะไร" ผมถามออกไปตรงๆเพราะถ้าเป็นคนที่ไม่ได้คิดจะเอาอะไรคงปล่อยข่าวเรื่องนี้ไปนานแล้วไม่เอามาขู่ผมหรอก

"อาจารย์...ต้องให้ผมจีบ"ผมถึงกับงงเลยทีเดียว เมื่อกี้ผมฟังไม่ผิดใช่มั้ย และเหมือนมันจะรู้ความคิดผม

"เมื่อกี้อาจารย์ฟังไม่ผิดครับ"พอเจ้าตัวยืนยันผมถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว

"เอ่อ...."ผมสตั้นไปชั่วขณะ

"เอาใงครับผมมีข้อมูลนะ"เด็กซันพูดนิดๆ

"เอ่อ....ก็ได้ๆ!!ยุ่งยากจริง" ผมพูดออกมาในใจก็คืดว่าแค่จีบคงไม่เป็นอัไรหรอกมั้ง? เห้อ~~ท่านพ่อ!!!มารับผมที!!!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***