#2

อามันยืนมองเกวล์ ที่กำลังโบกมือให้อยู่ในรถยนต์คันสีขาว ที่กำลังขับออกไปจากบริเวณสุสาน ที่มีเคนนี่เป็นคนขับ

เคนนี่ "ชั้นสั่นไปหมดเลยแก!! โอ้ย…เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ไม่เคยเห็นจะๆกับตาอย่างนี้เลย โอ้ย…ขนหัวลุก"

เกวล์ "ทิ้งชั้นเลยนะ!! ไม่กลับมาช่วยชั้นเลย"

เคนนี่ "ช่วยอะไรหละ ชั้นวิ่งมานอนเป็นลมแผ่หลา จนแกออกมาแกก็เห็นนี่ ตัวชั้นยังเอาไม่รอดเลย"

เกวล์ "ดีนะเจอคุณคนดูแลสุสานมาช่วยไว้ ไม่งั้นโดนผีหลอกตายคาสุสานแน่เลย"

เคนนี่ "เค้าหล่อดีนะ แกว่ามั้ย"

เกวล์ "ตอนนี้ชั้นไม่มีกระจิตกระใจดี จะไปสนใจผู้ชายหรอก พรุ่งนี้ไม่มีรูปถ่ายด้วย อืม…ทำไงดีว้า"

เคนนี่ "ไปก่อนเถอะเดี๋ยวค่อยคิดแก้ตัวทีหลัง ชั้นไม่กลับไปที่สุสานนั้นอีกแล้วนะ…น่ากลัว"

อามันยืนมองตามรถคันนั้นจนแทบจะคล้อยหายไปแล้ว

อามัน "จึ๊!!…"

อามันเหมือนหงุดหงิดใจขึ้นมา เค้ากางปีกบินพุ่งตามรถยนต์สีขาวคันนั้นทันที อามันพุ่งด้วยความเร็วเหมือนสายลม ไม่เสียชื่อผู้เป็นเวตาล อามันกระโดดเหมือนกำลังยันอะไรสักอย่างที่มองไม่เห็น แล้วอามันก็ลดความเร็ว ลงนั้งที่หลังคารถสีขาวติดตามเกวล์ไปด้วยทันที

เคนนี่ "ชั้นเข้าห้องน้ำก่อนนะแก ฉี่จะราด"

เกวล์ "เออ…แว๊บปั้มน้ำมันเลยแก ชั้นก็หิวจะไปซื้ออะไรกินหน่อย"

อามัน (เธอหิวเหรอ)

เด็กปั๊มหนุ่ม "พี่!!…พี่!!"…"

เด็กปั๊มแก่ "อะไรเรียกเสียงดังอยู่ได้"

เด็กปั้มหนุ่ม "พี่…ดูนั่นสิ รถยนต์สีขาวคันนั้นหนะ"

เด็กปั้มแก่ "เฮ้ย!!…ทำไมไปนั่งบนหลังคารถอย่างนั้นวะนั่น"

เด็กปั๊มหนุ่ม "คะ…คนที่ไหนจะนั่งแบบนั้นหละพี่!!…"

เด็กปั๊มแก่ "เอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปไว้ก่อน"

อามัน (เธอหิวเหรอ ไม่รู้ว่าจะยังเจ็บหัวรึป่าว ลงไปซื้อยาให้เธอด้วยแล้วกัน)

อามันกระโดดจากบนหลังคารถ แล้วเดินอย่างคนธรรมดาแต่รวดเร็ว เข้าไปร้านสะดวกซื้อหายไปทันที

เด็กปั๊มหนุ่ม "พี่!!!!…หะหายไปแล้ว"

เด็กปั๊มแก่ "อะอ้าาา…ผะผีจริงด้วย สวดมนตร์เลย สวดหลายๆจบเลย"

ทั้งสองสาวเมื่อทำธุระเสร็จแล้ว จึงเดินกลับไปขึ้นรถแล้วขับกลับบ้านทันที อามันที่รอจังหวะอยู่กระโดดขึ้นกลับไปนั่งบนหลังคารถตามเดิม

เด็กปั๊มหนุ่ม "พี่!!!!!…มันมาอีกแล้วคร๊าบบบ…"

เด็กปั๊มแก่ "โอ้ย…ขอยาดมชั้นหน่อยสิ สงสัยจะเป็นไข้หัวโกร๋นแล้ว"

เกวล์ "แก…เด็กปั๊มเค้ามองพวกเรากันทำไม ทั้งแต่มายันกลับเลยเนี่ย"

เคนนี่ "สาวสวยสองคนมาด้วยกัน ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้ชายจะมอง"

เกวล์ "แต่เค้าเหมือนกลัวนะ"

เคนนี่ "กลัวจะไม่ได้เบอร์นะสิ โอ้ย…ช่างสงสัยจริงๆ ซื้ออะไรมาบ้างหนะ ขอชั้นกินหน่อยสิเริ่มหิวเหมือนกัน"

ระหว่างที่เกวล์ก้มหน้าก้มตาค้นดูของกินที่ซื้อมา อามันก็โยนแซนด์วิชกับยาแก้ปวด ผ่านกระจกเข้ามา โดยที่เกวล์ไม่ได้รู้ตัวเลย รู้อีกทีก็เพราะหันมาเกือบเหยียบซะแล้ว

เกวล์ "อ้าวทำไมล่วงได้เนี่ยถุงก็ไม่ได้ขาดซะหน่อย เอ๊ะ…มียาแก้ปวดด้วยเหรอ แกซื้อให้ชั้นเหรอเพื่อนรัก…อิอิ"

เคนนี่ "ป่าวนะ…แกเผลอหยิบมาเองรึป่าว"

เกวล์ "เหรอ…ชั้นจะลืมขนาดนั้นเลยเหรอ"

เคนนี่ "โดนท่อน_ม้ถูกหัวนี คงสับสนไปมั้ง…อิอิ"

เคนนี่ "เจอกันพรุ่งนี้ที่มหาลัยนะแก ยามีแล้วก็อย่าลืมกินยาด้วยหละ"

เกวล์ "อืม…แกเองก็ขับรถดีๆ"

เกวล์อยู่หน้าหอพักของเธอ เกวล์กดลิฟต์ขึ้นไปที่ชั้นแปดซึ่งเป็นห้องพัก และเธออาศัยที่นี่เพียงคนเดียว อามันบินวนดูรอบๆหอพัก เพื่อหาห้องของเกวล์ เกวล์ไขกุญแจเข้าไปในห้องแล้วเปิดไฟสว่างขึ้น อามันจึงได้รู้ว่าห้องนี้นี่เองที่เธออยู่ เกวล์ทำท่าถือผ้าเช็ดตัวจะไปแอบน้ำ อามันหน้าแดงขึ้นมา เค้ารีบบินขึ้นไปนั่งที่บนหลังคาหอพัก ปล่อยให้เกวล์ทำธุระส่วนตัว จนเกวล์ได้ปิดไฟลงนอน อามันจึงได้บินลงกลับมาแอบเข้าไปในห้องของเกวล์

อามันนั่งลงใกล้ๆที่เตียงนอนของเกวล์ช้าๆ เค้ามองหน้าเกวล์ตอนหลับด้วยรอยยิ้ม อามันเอามือไปอังที่หัวของเกวล์ รอยบวมแดงที่หัวเกวล์ก็หายไป อามันก้มลงไปจูบที่แก้มขาวของเกวล์อย่างแผ่วเบา ดึงผ้ามาห่มให้อย่างดิบดี แล้วอามันก็ยืนขึ้นหันหน้าไปทางระเบียง อามันกางปีกค้างคาวใหญ่สยาย ไฟสีฟ้าพวยพุ่งขึ้นมาที่มือทั้ง อามันบินโฉมถลา กระโจนไปข้างหน้าเข้าต่อตี

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***