ความเดิมจากตอนที่แล้ว
ยุย:อืม~งั้นไว้เจอกันใหม่นะ คิสะ
คิสะ:เช่นกันครับ พี่ยุย "คิสะตอบด้วยเสียงร่าเริง"
สุบารุ/คานาโตะ:อึก "สุบารุและคานาโตะทำสิหน้าไม่พอใจออกมาชัดเจน"
ยุย/คิสะ:หืม? "เหลือบมอง"
[ณ คฤหาสน์ซาคามากิ]
เอี๊ยด~ ตึก ตึ้ง
สุบารุ:ให้ตายสิ!!!เปื้อนไปหมด {ตัวเองทำแท้ๆ}
คานาโตะ:นั้นสิครับ!! เหนื่อยก็เหนื่อย!! เละก็เลยด้วย!!
****ยุย****:(คนที่ควรพูดคือฉันไม่ใช่พวกแก!!) "ยุยแอบด่าในใจพร้อมนึกภาพตอนที่เก็บกวาด"
"ภาพลอยมา ยุยถูพื้นกับคิสะ"
สุบารุ:ชิ แล้วเธอล่ะ!!
ยุย:เอ๋?
คานาโตะ:นั้นสิครับ เธอนะหายไปไหนมากันครับ!!
ยุย:อ้อ เรื่องนั้น....(จะบอกดีไหมเนี่ย)
"ยุยนึก"
"เสียงปิดประตู"
ยุย:เอาล่ะไปไหนดีน่า~ ระหว่างที่รอเจ้าเตี้ยแปรปรวนกับสุบารุฝึกอยู่~
ยุย:อื้ม ~งั้น! ไปห้องสมุดดีกว่า~ เอาล่ะ let go!~ "ยุยยกมือขึ้น"
ตึก
?:นี่เธอ?
ยุย:(เอ๋ เสียงนี้มัน!!) ตึก ฟึ่บ ตึก "ยุยหันหลัง"
สวัสดีค่ะ คาร์ล่าซัง? ทำไมถึงได้มาที่นี้ได้ค่ะ?
คาร์ล่า:แล้วเธอล่ะ?
ยุย:คือพาสองคนนั้นมา "คานาโตะกับสุบารุ" มหาลัย แต่ระหว่างรอเลย จะไปห้องสมุดค่ะ
(เราไม่บอกเรื่องสุบารุคุงกับคานาโตะคุงดีกว่า? ต่อให้เป็นคาร์ล่าซังเราก็ไม่อยากบอกเพราะเดี๋ยวอาจมีเรื่องน่ารำคาญขึ้นอีก)
คาร์ล่า:(หืม 2คนนั้น? ดูท่าทางคงมีเรื่องไม่อยากบอกสินะ)หึ งั้นหรอ
คาร์ล่า:ส่วนฉันมาตามงานนะ
ยุย:หรอค่ะ คงเหนื่อยและเครียดๆน่าดูสินะค่ะ~ เพราะพวกสายสถาปนิกเองงานก็เยอะ อยู่พอสมควร~
คาร์ล่า:ไม่หรอก งานเองก็ง่ายๆ อยู่
ยุย:(ง่ายๆงั้นหรอ?)
ยุย:ออ แล้วชินคุงล่ะค่ะ
คาร์ล่า:ทำไมต้องถามเจ้านั้นด้วยล่ะ? "คาร์ล่าทำท่าทางเหมือนแอบโกธร"
ยุย:ออ..คือ~
คาร์ล่า:แต่ช่วงนี้เจ้าหมอนั้นเองก็เครียดๆเหมือนกัน เครียดอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน
ยุย:(คงเรื่องภาษาจีนแหงๆ)
คาร์ล่า:แล้วเธอล่ะ ไม่มีเรื่องเครียดและเหนื่อยหรอ? เห็นว่าเธอเองหยุดทั้งมหาลัยและที่ทำงานนี่?
ยุย:เอ๋ เครื่องเครียดๆและเหนื่อยหรอคะ? ก็ไม่ค่อยค่ะ เพราะเองก็ค่อนข้างง่ายๆ อยู่ค่ะ (ไอ้เรื่องงานในมหาลัยกับหน่ะ ไม่เหนื่อยหรอก แต่ดูเแลเจ้าพวกบ้านี่เหนื่อยกว่าเยอะเลย)
ยุย:ออ ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะค่ะ อึหึ "ยุยหลังพูดก็ยิ้มออกมา"
ตึก ตึก ตึก ตึ้ง!! "ยุยเดินด้านข้างของคาร์ล่าและระหว่างเดินก็ได้ยินเสียงระเบิด"
ยุย:อึก!! (_________) "ยุยตาโตและพูดอะไรบางอย่างออกมา"
ตึก ตึก ตึก ตึก
คาร์ล่า:อึก "คาร์ล่าตกใจกับคำพูดยุย"
ยุยวิ่ง!! "กลับห้องไปห้องครัว"
คาร์ล่า:เดี๋ยวก่อน!!
[หลังนึก]
ยุย:อืม? "ยุยเอานี้ชี้ไว้ที่ปลายปาก"
เราไปกำลังจะไปห้องสมุด แต่ระหว่างเดินก็ได้ยินเสียงระเบิด เราเลยวิ่งกลับมาแค่นัันเองล่ะ~
(ขนาดตอนที่เราคุยกับคิสะเจ้าสองคนนี้ก็ทำหน้าไม่พอใจแล้วถ้าเราเผลอพูดระหว่างคาร์ล่าซังกับเรามีหวังสองคนนี้โดนทำอะไรไม่รู้ที่ โดยเฉพาะเจ้าเตี้ยแปลปรวนนี้อีก เราต้องเซฟตัวเอง)
สุบารุ:งั้นหรอ?
ยุย:เอาล่ะ~ ทั้งสองคนเองก็เปื้อนแล้วกลับห้องไปอาบน้ำดีว่าน่ะ~
คานาโตะ:นี่เธอสั่งผมหรอครับ!!
ยุย:เอ๋
คานาโตะ:เธอน่ะ สั่งผมอย่างกับผมเป็นเด็กน่ะครับ
ยุย:เปล่าน่ะ (ก็ใช่นะสิ!! ถามได้เนอะ?)
คานาโตะ:อึก คนอย่างเธอไม่มีสิทธิ์มาสั่ง!..... อ่ะ!!"คานาโตะทีากำลังตะหวาดก็หยุดลง"
ยุย:หืม? อะไรหรอ? (ดูท่าทางหยุดแล้วสินะ ก็ดีเหมือนกันหุบปากได้สักที)
เอาล่ะ ทีนี้ไปได้รึยัง? เพราะทั้งสองคนอยู่ในสภาพนี้มัน~.....
ฟึ่บ "คานาโตะและสุบารุมองสภาพตัวเอง"
สุบารุ:ชิ!! ไปก็ไป!! "สุบารุตตอบแฃะเดินอย่างกะฟัดกาเฟียด"
คานาโตะ:ก็ได้ครับ หึ!! "คานาโตะตอบและเดินอย่างกะฟัดกาเฟียดเช่นกัน"
ยุย:หึ ยิ้ม งั้นเราไปด้วยดีกว่า~
[คฤหาสน์สึกินามิ]
เอี๊ยด~ ตึก ตึ้ง!!
ตึก ตึก
ฟึ่บ! "คาร์ล่านอนที่โซฟา"
ห้องของคาร์ล่า
คาร์ล่า:เฮ้อ~ "คาร์ล่าถอดหายใจ"
คาร์ล่านึก
ตึก ตึก ตึก ตึ้ง!! "ยุยเดินด้านข้างของคาร์ล่าและระหว่างเดินก็ได้ยินเสียงระเบิด"
ยุย:อึก!! คานาโตะคุง สุบารุคุง คิสะ"ยุยพูดอะไรบางอย่างออกมา"
ตึก ตึก ตึก ตึก
คาร์ล่า:อึก "คาร์ล่าตกใจกับคำพูดยุย"
ยุยวิ่ง!! "กลับห้องไปห้องครัว"
คาร์ล่า:เดี๋ยวก่อน!!
ฟึ่บ "คาร์ล่าจะคว้ามือยุย
คาร์ล่า:(เร็วมาก) "แต่คว้ามือไม่ทัน"
"คาร์ล่าเตะที่หน้าผากตัวเอง"
คาร์ล่า:ไม่ใช่แค่หน้าตาสินะที่เปลี่ยนไป นิสัยเองก็...เปลี่ยนไปเหมือน
คาร์ล่า: ฟูว์
คาร์ล่า:แค่4 ปีเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยงั้นหรอ?
คาร์ล่า:อุก ไม่เห็นเข้าใจเลย
"คาร์ล่าหลับไป"
[เช้าต่อมา]
[คฤหาสน์ซาคามากิ]
ยุย:เอาล่ะ~
อื้ม~ "ยุยบิดตัวขึ้น"
ยุย:วันนี้เราออกกำลังกาย~
[หน้าประตู]
ตึก ตึก
ยุย:(กี่นาทีน่า~)
ปึ้ง!!
——————————————————————
ผู้เขียน
เย้ก็ไปแล้ว นานมากเแล้วที่ไม่ได้ลง ซึ่งตอนนี้กลับมาลงแล้วจ้า~ จะลงตอนทุกวันจันทร์ 10 มิถุนายนนี้นะค่ะ ฝากติดตามด้วยนะค่ะ~
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments