ព្រះរាជទាយាទជាទីស្រឡាញ់ ភាគទី០៣

ពេលវេលាចេះតែកន្លងផុតពីរមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃព្រះនាង អេរីសា ក៏ស្នាក់នៅក្នុងចក្រភពអង់គ្លេសនេះមួយរយ:ពេលធំហើយដែល នៅតែមិនទាន់ឃើញព្រះរាជទាយាទបង្ហាញព្រះភក្រ្តឱ្យទ្រង់បានឃើញបានម្តងផង ក្នុងចិត្តទ្រង់គិតបែបណា? គិតថាគេចមុខគ្នាអត់មួយជីវិតរឺ?

"ព្រះនាង" អ៊ែលឡា ចូលមកដល់ព្រះរាជដំណាក់របស់ព្រះនាងដោយបញ្ចេញសម្លេងបែបនេះ ចំណែកព្រះនាងកាលបើលឺនៅសម្លេងស្រីបម្រើទ្រង់បន្លើរឡើងហើយ ទ្រង់ក៏ងាកព្រះភក្ត្របែទៅរកដូចគ្នា។

ព្រះនាងក៏ឈានជើងយាងមកអង្គុយនៅលើគ្រែ ទាំងទឹកព្រះភ័ក្ត្រមើលទៅដូចជាធុញថប់ក្នុងព្រះទ័យមិនរសាយ ទ្រង់ដកដង្ហើមធំជាច្រើនដងប៉ុន្តែគ្មានព្រះបន្ទោល ដែលធ្វើឱ្យស្រីបម្រើកើតចម្ងល់ក្នុងចិត្ត។

"ខ្ញុំធុញណាស់ អ៊ែលឡា ខ្ញុំចង់ចេញទៅខាងក្រៅស្រូបយកខ្យល់អាកាសខ្លះ" អេរីសា ទ្រង់ប្រលែងខ្យល់ដង្ហើមចុងក្រោយចេញមកបន្តិចមុននិងមានព្រះបន្ទោល។

"មិនបានទេព្រះនាង ទីនេះគឺជាចក្រភពអង់គ្លេង មិនមែនកាណាដាទេ ទ្រង់មិនអាចយាងចេញទៅណាផ្តេសផ្តាស់បានឡើយព្រះមេម្ចាស់" អ៊ែលឡា ពោលពាក្យបដិសេធដាច់អហង្ការ ទាំងដែលមើលឃើញស្រាប់ហើយថាព្រះភ័ក្ត្ររបស់ព្រះនាងពេលនេះកំពុងតែតានតឹងយ៉ាងណានោះ។

"អ៊ែលឡា...!!" អេរីសា ទ្រង់ហាក់ទន្ទួចចង់តែយាងចេញទៅដោយខានមិនបាន ទ្រង់ពេបមាត់រកយំបន្តិច ចង់ខឹងបន្តិច ព្រោះតែចង់ទិញទឹកចិត្តស្រីបម្រើរបស់ទ្រង់ឱ្យបានដូចព្រះទ័យ។

អ៊ែលឡា នាងក៏លូកដៃទៅអង្អែលប្រអប់ដៃទ្រង់ច្បូតថើៗ ប៉ុន្តែនាងបែជាក្រវីក្បាលជំនួសឱ្យពាក្យបដិសេធដដែល។

"កុំចឹងអីព្រះនាង ខ្ញុំម្ចាស់បានទទួលបញ្ជាពីរព្រះបិតាទ្រង់ហើយថានិងមើលថែព្រះនាងឱ្យបានល្អបំផុត" អ៊ែលឡា នៅតែទន្ទួចលួងលោមដដែលៗ ខណ:ដែលព្រះនាងក៏ទាស់ព្រះទ័យ បែព្រះភ័ក្ត្រចេញហាក់ងរង៉ក់ដាក់នាងដូចគ្នា។

អេរីសា ទ្រង់អង្គុយបែខ្នងដាក់ស្រីបម្រើ ប៉ុន្តែព្រះភ័ក្ត្រទ្រង់ដែលបែចេញនោះហាក់ជាកំបួចមាត់កំបួចករ ដូចជាកំពុងតែរិះគិតរកនឹកវិធី ខណ:នោះ អេរីសា ទ្រង់ក៏បែព្រះភ័ក្ត្រមកវិញហាក់ញញឹមញញេមលួងលោមលាក់គំណួច។

"អ៊ែលឡា ជូនខ្ញុំចេញទៅមួយភ្លេតទេណា...ណា..ណា..ខ្ញុំសន្យាថាខ្ញុំមិននាំទុកដល់នាងទេ" អេរីសា ទ្រង់ទន្ទួចដដែលៗព្រមទាំងអង្រួនដៃស្រីបម្រើរបស់ទ្រង់ដោយទឹកព្រះភ័ក្ត្រគួឱ្យស្រឡាញ់ថែមទៀតផង។

"ព្រះនាង..." អ៊ែលឡា ស្ទើរតែយំចេញទឹកភ្នែកមកទៅហើយ ធ្វើយ៉ាងណាទើបអាចឃាត់ព្រះទ័យទ្រង់បានទៅ។

"បើឯងមិនព្រមខ្ញុំ ចឹងទៅម្នាក់ឯងក៏បានដែល ហឹស!!"អេរីសា ទ្រង់គម្រាមស្រីបម្រើហើយក៏ស្ទុះក្រោកឈរប្រុងនិងបោះជំហ៊ានយាងចេញទៅ ប៉ុន្តែក៏ត្រូវស្រីបម្រើទ្រង់ចាប់ដៃជាប់។

"ក៏បានដែលព្រះនាង ប៉ុន្តែចាំស្អែកទៅណា ព្រោះពេលនេះរសៀលទៅហើយ"

"ក៏បាន..."អេរីសា ទ្រង់ញញឹមកំបួចមាត់រួចក៏ដាក់ព្រះកាយអង្គុយចុះវិញទាំងពេញចិត្ត ស្រីបម្រើក៏ហាក់កើតកង្វល់ក្នុងចិត្តបន្តិចដែល នាងប្រលែងខ្យល់ដកដង្ហើមធំមកយ៉ាងវែងខណ:ដែលព្រះនាងឯណុះក៏កំពុងតែរីករាយ ញញឹមមិនដាច់ពីរមាត់ យ៉ាងណានាងត្រូវតែចាញ់ព្រះនាង ព្រោះនាងក៏ដឹងច្បាស់ក្នុងចិត្តដែលថាព្រះនាង អេរីសា នៃប្រទេសកាណាដារឹងរូស មានៈខ្លាំងកម្រិតណានោះ រឿងអ្វីទៅដែលព្រះនាងចង់ធ្វើហើយមិនបានធ្វើ ព្រះនាងតស៊ូធ្វើទាល់តែបាន។

ទិសភាពនៃទីក្រុងឡុងដ៍យ៉ាងស្រស់ត្រកាល ជាមួយនិងពន្លឺចាំងចែងពីរអំពូលភ្លើងនៅតាមដងផ្លូវនាពេលប្រលប់ស្រាងៗ មនុស្សម្នាជាច្រើនក៏កំពុងតែបើកបរយានជំនិះរាងខ្លួនអាស្រ័យលើដងផ្លូវដ៏ស្រស់ស្អាតនោះដូចគ្នា។

ណាមជុន ទ្រង់ជាន់ហ្វ្រាំងឡានឈប់ ងឹក!! នៅចំពីរមុខកូនវីឡាតូចមួយ ដែលមើលទៅទំនងជាមានអាយុកាលមិនក្រោមពីរ20ឆ្នាំនោះទេ ទ្រង់យាងចុះចេញពីរឡាន រួចក៏ទាញអាវក្រៅរបស់ទ្រង់មកពាក់មុននិងបោះជំហ៊ានយាងចូលទៅខាងក្នុងវីឡាមួយនោះ។

ក្រាក!!

សម្លេងរុញទ្វាចូលជាមួយនិងដំណើរយ៉ាងស្វាហាប់ ប៉ុន្តែស្រគត់ស្រគំ ណាមជុន ទ្រង់យាងចូលទៅខាងក្នុងរួចក៏យាងទៅអង្គុយនៅលើសាឡុង ខណ:ដែលមើលទៅជុំវិញគឺសុទ្ធធូលីដី និងសំបុកពឹងពាងព័ទ្ធ ដែលមើលហើយមានអារម្មណ៍ថាមិនគួរឱ្យចង់រស់នៅសូម្បីតែបន្តិចនោះទេ។

ណាមជុន ទ្រង់ក៏ឈោងដៃទៅទាញយកវ៉ាញដែលដាក់នៅលើតុមកចាក់ចូលក្នុងកែវហើយក្រវីចុះឡើង ទឹកព្រះភ័ក្ត្រក៏ហាក់គ្រាមស្រពោន គ្មានក្តីសុខសូម្បីតែបន្តិច។

"រៀបអភិសេកមែនទេ? ហឹសៗ ចាំពេលណាទូលបង្គំមានអារម្មណ៍ចង់បានប្រពន្ធចាំខ្ញុំត្រឡប់ទៅវិញចុះ"ណាមជុន ទ្រង់មានបន្ទោលតែប៉ុណ្ណឹងក៏លើកកែវវ៉ាញក្នុងដៃមកលើកអក់ដាច់យ៉ាងផុយ រួចក៏ទាញយកដបវ៉ាយមកដាក់ចូលកែវម្តងទៀតជាលើកទីពីរ។

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***