จีบ

( วอร์ )

ผมหวังอยากมีความรักที่ดีๆอย่างที่ใครๆเขาต้องการ และผมก็หลงเชื่อคำบอกรักการกระทำทุกอย่างให้เรารู้สึกดีมาก คิดว่าเขาจะซื่อตรงและรักเราเพียงคนเดียว เพราะเขาทำให้เรารู้สึกพิเศษต่างจากหลายๆที่เขาเคยคบ แต่แล้ว..ก็รู้ความจริงว่าเขาทำเพื่อแก้แค้น เป็นแค่คำลวงหลอก แต่ผมจะไม่ยอมเจ็บปวดคนเดียว ใครทำผมเจ็บคนนั้นต้องเจ็บกว่าเขาจะได้รับรู้ถึง...

ความ

เจ็บ

ปวด

ที่

ผม

เจอ

(...จุดเริ่มต้น...)

ห้างสรรพสินค้า

"ทำไมพี่เขามองมึงแปลกๆว่ะ หรือพี่เขาจะสนใจมึง" ต้าพูดขึ้น

จะว่าสนใจก็ไม่เชิงดูสายตาแปลกๆจริงด้วย

ทำไมรู้สึกคุ้นๆหน้าจัง

"แต่มองยังไงพี่เขาก็หล่อทุกมุมน่าอิจฉาจังวะ"

ก็ยอมว่าหล่อแถมยังสเปคผมด้วย ผมนะไม่เกี่ยงเรื่องเพศอยู่แล้ว ถ้าเป็นผู้หญิงก็ขอให้เป็นแนวน่ารักๆ และเข้ากันได้ก็พอ

"มึงก็หล่อนะ"

"ชมให้กูดีใจเล่นป่ะเนี้ย"

"เปล่ากูพูดจริง"

"สนใจรับคนหล่อคนนี้เป็นแฟนเปล่าครับ"

"แหวะ จะอ้วก"

ผมทำหน้าพะอืดพะอม ทำท่าโก่งคอจะอ้วก

"แพ้ท้องเลยเหรอที่รัก มาๆเดี๋ยวลูบหลังให้"

ผมกับมันชอบเล่นกันแบบนี้บ่อยๆ จนใครก็คิดว่าเป็นแฟนกัน ผมก็บอกว่าเป็นแค่เพื่อน มันชอบทำเหมือนหวงผม แต่ก็รู้แหละว่ามันแกล้ง

"ไปไกลๆตีนเลย"

"พูดอย่างนี้ ไม่น่ารักเลยครับ"

"พอเลยๆ หยุดกวนตีนสักทีเถอะ"

"ค้าบบบบ"

มันพูดเสร็จก็ยังจ้องไปที่พี่คนนั้น

"มึงก็เลิกมองไปทางเขาได้แล้ว รีบๆเลือกเสื้อผ้าดิ"

"เขินอ่ะดิ หน้าแดงเลย"

ผมหุบยิ้มทันทีที่ไอ้เพื่อนตัวดีมันแซว ใครจะไม่เขินกันวะคนหน้าตาดีมองเราขนาดนี้

"อยากเจอตีนไหม"

"เฮ้ยๆใจเย็นๆดิ ไม่อยากรู้เกี่ยวกับเขาหรอค๊าบบ"

"ไม่อ่ะ"

"แหม ไม่เนียนครับ กูรู้ว่าสเปคมึง แต่ก็นะถึงหน้าตาจะดีแต่นิสัยนะสิ เฮ้อ.."

ส่อรู้อีกแล้ว และอีกอย่างมันพูดแบบนี้ใครจะไม่อยากรู้ล่ะ

"มึงรู้จักพี่เขาหรอ"

"รู้ดิพี่เขาเป็นถึงเดือนมหาลัยเราเลยนะเว้ย แต่อีกหนึ่งปีก็จบแล้ว"

"ถึงว่าล่ะหน้าคุ้นๆ"

"มึงอยากรู้ไหมว่าพี่เขาโสดไหม"

"แล้วโสดไหม"

"ลูกสอง"

อึ้งไปเลยดิครับ ขนาดนั้นเลย

"ฮ่าๆๆๆ ขำหน้ามึงว่ะ กูหยอกเล่น

มันกระดิกนิ้วให้ผมเข้าไปใกล้ๆ

"พี่เขานะชื่อ หยิ่น เป็นลูกครึ่งฮ่องกง หล่อ รวย แถมเจ้าชู้เพลย์บอยจัดๆ ควงคนน่ารักไปไหนมาไหนไม่ซ้ำหน้า"

ดูจากลักษณะและสายตาพี่เขาก็คงจะเป็นอย่างที่ไอ้ต้าว่า

"รู้ดีนะมึงเนี่ย"

ชีวิตผมก็ดีหน่อยที่มีมันนี่แหละเป็นคนบอกข่าวต่างๆมากมายให้ผู้รู้ ผมไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ชอบอยู่เงียบๆมากกว่า

"อยู่แล้ว ถ้าคิดจะคบก็เผื่อใจเอาไว้บ้างนะ"

"ใครบอกว่ากูจะคบ"

"แหม ใครจะไปรู้ล่ะ มึงก็สเปคพี่เขา"

"ขอโทษนะคะ มีคนฝากของมาให้ค่ะ"

ผมกำลังจะตอบกลับไอต้า แต่กลับมีพนักงานของร้านยื่นช่อดอกไม้ กับกล่องสีฟ้าให้

"ของผมเหรอครับ"

"ใช่ค่ะ เขาบอกให้เปิดดูของข้างในด้วยนะคะ"

"คนที่ให้เอามาให้เป็นใครหรอครับ"

"เขาไม่ให้บอกค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ"

"เปิดดิมีอะไรในกล่อง"

ไอ้ต้าที่มองผมกับพนักงานคุยกันเสร็จ พูดขึ้น ผมไม่รอช้ารีบเปิดดูเพราะอยากรู้ข้างในกล่องคืออะไร

มีข้อความเขียนในกระดาษที่เป็นรูปหัวใจว่า

( ของขวัญสำหรับคนน่ารัก💗...

หยิ่น)

แล้วก็นาฬิกาสีดำเรือนหนึ่งที่ดูแล้วราคาไม่เบาเลย

"โห กูว่าล่ะ จ้องจะจีบมึงจริงๆด้วย มึงจะเอาของพี่เขาจริงหรอ"

"ไม่เว้ย ใครจะรับยังไม่รู้จักกันดีเลย"

"ถ้างั้นเดี๋ยวกูไปคืนให้"

มันคงคิดว่าผมไม่กล้าไปคืน เพราะผมไม่ชอบเป็นจุดสายตา

"ไม่เป็นว่ะ กูอยากไปคืนด้วยตัวเอง"

"แน่ในนะ"

"อืม มึงแค่ไปเป็นเพื่อนก็พอ พรุ่งนี้ค่อยคืนที่มหาลัยแล้วกัน"

มหาวิทยาลัย

ตอนนี้ผมกับไปไอต้ากำลังยืนนั่งรอแกวหน้าคณะของพี่หยิ่น

"ดูคนมองมาที่เราเต็มเลยทำอย่างกับจะมาจีบสาว"

"จีบอะไรมึง"

"ก็ดูที่มือมึงสิ ไอกล่องของขวัญ แล้วก็ช่อดอกไม้นี่อีก"

ผมหันไปรอบๆก็เห็นคนหันมามามองกันเยอะเลย ไม่คิดจะมีคนมองเลยอะขนาดนี้ หรือเพราะเราคิดคำพูดจะพูดกับพี่หยิ่นอยู่เลยไม่ค่อยสนใจ

"กูว่า กูเอาไปคืนให้ดีกว่านะ มึงไปโดนเขาแซว เดี๋ยวก็ไปด่าเขาอีก"

ไอต้าเอ่ยปากพูด มันเป็นเพื่อนผมตั้งแต่ม.ปลายเลยรู้นิสัยใจคอกันเป็นอย่างดี

"อ้าว ว่ากูปากหมาหรอ"

"รู้ตัวหนิ"

"สัส"

ผมทำท่าจะต่อยมันแต่มันหลบได้ทัน ถ้าไม่เห็นแค่ความเป็นเพื่อนมึงได้โดนกระทืบแน่นอน

"เห้ยๆ นั้นไงๆ พี่เขามาแล้ว"

ไอฟิวชี้ไปที่พี่หยิ่น ที่กำลังเดิน เหมือนเขาจะเดินมาทางพวกเราด้วย

"ว่าไงน้องวอร์ มารอใครหรอ"

"มารอพี่นั่นแหละ "

พี่เขาหันมาถามผม แต่ไอต้าเป็นคนตอบแทน

"กูพูดกับน้องวอร์ ไม่ได้พูดกับมึง"

"อ้าวพี่พูดงี้ก็สวยดิ "

ต้าทำท่าจะเข้าไปหาเรื่อง แต่ถูกวอร์ดจึงไว้

"ไม่อยากมีเรื่องกับเด็กว่ะ ว่าแต่น้องวอร์มีอะไรถึงมาหาพี่หรอ"

"ผมเอาอันนี้มาคืน"

วอร์ยื่นของไปคืนแต่ถูกหยิ่นดันกับมาคืน

"เอามาคืนทำไมพี่ให้เรานะ "

"พี่เอามาให้ผมทำไม เรายังไม่รู้กัน"

"แต่พี่รู้จักเรานะ ถ้าน้องอยากรู้จักพี่ให้มากขึ้นก็นัดเจอกันบ่อยๆสิ น้องน่าจะรู้ว่าพี่จีบเราอยู่ จริงไหม"

เมื่อพูดเสร็จหยิ่นก็กอดที่คอของวอร์

"เห้ยไปจะมากไปแล้วพี่ ถึงเนื้อถึงตัวเก่ง "

"ทำเป็นหวง เป็นผัวเขาหรือไง ถ้าไม่ใช่อย่าก็อย่าเสือก"

วอร์มองดูหยิ่นก็ร้ายใช่ย่อย คาดเดาสถานการณ์ถ้าไม่ห้ามคงได้ต่อยกันสักยก

"พอเถอะต้า ทำอย่างกับกูเป็นผู้หญิงไปได้

พี่ก็เหมือนกันผมไม่ชอบให้ถึงเนื้อถึงตัวถ้าไม่สนิทกัน"

เมื่อห้ามเพื่อนแล้ว วอร์ก็จับมือหยิ่นออกแล้วพูดต่อ

"อีกอย่างไม่ต้องเรียกผมว่าน้อง มันดูกระดากปากยังไงไม่รู้ "

"ก็ได้พี่ไม่เรียกก็ได้ แต่เราก็ทำความรู้จักเรื่อยๆจนสนิทกันก็ได้หนิ"

"ไม่ดีกว่าคับ แล้วนี่ก็ของพี่ ผมขอคืนให้"

วอร์ส่งของคืนให้หยิ่น แล้วจะเดินไปแต่ถูกหยิ่นคว้ามือไว้ แต่ขณะก็มีเพื่อนของหยิ่นสามคนเดินตามมา

"อ้าวหยิ่นอะไรว้า มีเด็กมาจีบถึงคณะเลยหรอวะ เดี๋ยวนี้เด็กมันแรดว่ะ " เพื่อนคนนึงเอ่ยขึ้น

ทำให้วอร์สบัดมือออก

"พูดดีๆหน่อยพี่ เพื่อนพี่นั้นแหละจีบเพื่อนผม" ต้ากล่าว

"อ้าวหรอก็เห็นเป็นคนยื่นช่อดอกไม้กับของกล่องนั้นให้ไอหยิ่นหนิ"

"เอามาคืนต่างหากละ"

"แต่หน้าแบบมึงก็น่าจะแรดเหมือนกัน"

"กวนตีนแล้วสัด อุตส่าห์ทนตั้งแต่ที่ด่าเพื่อนกูแล้วนะ "

"มาดิว่ะ เด็กน้อยเอ้ย"

"เห้ยๆนี่มหาลัยนะเว้ย "

ต้าจะเขาไปต่อยคนที่พูดว่า แต่ถูกเพื่อนกลุ่มหยิ่นกันไว้

"พอเลยมึง ไอเสือ"

หยิ่นห้ามไว้

"ถึงว่าแหละถึงคบกันได้ปากหมาเหมือนกันนี่เอง"ต้ากล่าว

"เอ้า ไอเด็กนี่" เพื่อกลุ่มหยิ่นกล่าว

"พอเลยพวกมึง กูละปวดหัวจริงๆ"

หยิ่นห้ามเพื่อนไว้อีกครั้ง

"กลับเถอะต้า "วอร์พูด

"เดี๋ยวสิ เรายังคุยไม่จบเลย ถ้าจะไปให้เบอร์หรือไลน์พี่ไว้ไหม"

"ไม่ครับ ผมไม่ค่อยให้เบอร์คนที่ไม่สนิทกัน"

"เราก็มาทำความรู้จักให้มากขึ้นไง"

"เอ๊ะพี่ เพื่อนผมไม่ให้ก็คือไม่ให้ไง "ต้าพูด

"ไปเถอะ"

วอร์ดึงมือต้าออกมา เพราะตัวเองเป็นคนไม่ค่อยพูดแล้วไม่ชอบความวุ่นวายเลยเลือกที่จะเดินออกมา แต่ก็ได้ยินเสียงจะโกนตามหลังมาไม่หยุด

"แล้วเจอกันใหม่นะ เด็กน้อย"

เสียงเพื่อนของหยิ่นนั้นเอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***