(หยิ่น)
"ไงมึง ไปจีบน้องมันจริงดิ กูไม่เห็นมึงจีบใครเลยหนิ" เสือพูด
"นั่นดิ กูเห็นไปกับคนนู้นทีคนนี้ทีแต่นั่นคือคนที่เข้าหามึง แต่คนนี้มึงเข้าหาเอง คิดจะจริงจังหรอ"
ไอทิวสมทบ ผมหันมอง ยิ้มให้กับพวกมัน
อยากรู้จังเลยเรื่องของกูเนี่ย
"หึ แล้วพวกมึงคิดว่าไง"
"กูว่าน่ารักดีนะ" ทิวพูด
"แต่กูว่าหล่อ"กานต์พูดต่อ
"ดูแล้วเหมือนคนโรคส่วนตัวสูง กูว่ายากหน่อยนะคนนี้" เสือพูด
ผมว่าคงไม่ยากหรอก
"มึงว่างั้นหรอ พวกมึงคิดว่าใช้เวลาเท่าไหร่"
ผมพูดต่อ พวกมันคงรู้ว่าที่บอกว่าใช้เวลาเท่าไหร่หมายถึงอะไร
"เห้ย จริงจังหรอเนี่ย กูให้สามเดือน มึงจะจีบติดหรือเปล่าเถอะ" ไอกานต์พูด
"มึงจะดูถูกไอหยิ่นเกินไปแล้ว เพื่อนรัก อย่างมันต้องแค่สองเดือน" ทิวกล่าวต่อ
"แต่กูว่าอย่างไอหยิ่นแค่เดือนเดียวก็จบแหละ ใช่ไหมเพื่อน"
ผมยิ้มพอใจกับคำพูดไอเสือ สมกับเป็นเพื่อนรัก
"ดีลคับ"
"อะไรว่ะ สองคนมึงอ่ะ ถ้าจีบไม่ติดภายในหนึ่งเดือนพวกมึงสองคนต้องเลี้ยงเหล้าพวกกูสองคนด้วย"
"ใช่ พูดถูกใจ"
กานต์กับทิวพวกสมทบกัน
"ได้ แต่ถ้าไอหยิ่นทำได้ภายในหนึ่งเดือน พวกมึงต้องเป็นคนเลี้ยง" เสือพูด
"ได้"
"ได้"
ไม่คิดเลยว่าแค่จะจีบใครสักคนพวกมันก็เอามาพนันกันซะใหญ่โต แต่ก็ดีเกมนี้จะสนุกขึ้นอีกหน่อย ถ้าถามผมว่าคิดจะจริงจังไหมผมตอบเลยว่า (ไม่) ถ้าไม่เป็นการขอของน้องชายผม
_ อดีต_
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตู
"เปิดมาได้เลยครับไม่ได้ล็อค"
ผมตอบออกไป เมื่อประตูเปิดออกผมก็ได้เห็นน้องชายตัวดีของผม มันชื่อ ยู
"ว่าไงเจ้าน้องชาย"
"ก็ไม่มีอะไรแค่มาหา"
"แค่มองหน้าก็รู้แล้ว จะมาอ้อนขออะไรพี่ล่ะ"
"พี่ชายผมเนี่ยรู้ใจที่สุด"
ว่าแล้วเจ้าน้องชายผมก็พุ่งเข้ามากอด
เมื่อมองหน้าชัดๆก็เห็นน้องตาแดง เหมือนผ่านการร้องไห้มา
"เป็นไร ทำไมถึงร้องไห้"
"เปล่าสักหน่อยแค่ฝุ่นเข้าตา"
"คิดจะโกหกพี่หรอ"
"_"
เหมือนน้องชายตัวดีของผมจะไม่อยากตอบว่าร้องไห้เพราะอะไร ผมเลยเปลี่ยนเรื่องคุย
"ใกล้ถึงวันเกิดแล้ว อยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม"
ผมกับน้องจะชอบซื้อของวันเกิดให้กันและกันตั้งแต่เด็กๆ พ่อแม่ก็ทำแบบนี้ เราเลยชอบการทำแบบนี้มันเหมือนการใส่ใจ เทคแคร์กันไปด้วย
"ยูไม่อยากได้ของขวัญ แต่อยากให้พี่ช่วยอะไรสักอย่าง"
"อะไรล่ะ"
"คือผมกับแฟนกำลังมีปัญหากัน เลยอยากให้พี่ช่วย"
"ไอบิวมันทำไรเรา"
"ก็ไม่อะไร แต่ผมเห็นพี่เขาชอบไปดูแลเทคแคร์คนอื่น ผมไม่ชอบ "
"ใคร?"
"มันชื่อวอร์ เป็นลูกของเพื่อนบ้าน พ่อแม่ของพวกเขาสนิทกัน "
"หึงเขาว่างั้น"
"ยูไม่หึงหรอก ถ้ามันไม่ตั้งใจแย่งพี่บิว"
"แน่ใจนะว่าเขาจะแย่ง"
"ตอนที่ยูอยู่กับพี่บิว แค่วอร์โทรมาให้ช่วยพี่เขาก็พร้อมไปหา. พี่คิดว่าไงละ "
"ก็เขาสนิทกัน"
"พี่เข้าข้างเขาหรอ''
"โอเค พี่จะจัดการให้ หายงอนนะ"
"จริงหรอ รักพี่ที่สุดเลย"
ทันใดนั้นน้องตัวแสบก็เข้ามาสวมกอด
"พอแล้วมั้ง จะดีใจอะไรขนาดนั้น ไปพักผ่อนได้แล้ว"
"รับทราบค้าบบบบ ไปแล้วว"
เรื่องก็เป็นมาอย่างนี้
ปัจจุบัน (มหาลัย)
"ให้พี่ไปส่งไหม"
"ไม่เป็นไรคับ เดี๋ยวก็มีคนมารับ"
"แต่พี่เห็นเราโทรหลายรอบแล้วนะ บ้านอยู่ไหน"
"ไม่เป็นไรคับผมกับแท็กซี่ก็ได้"
"กลัวพี่หรอ ไปกับพี่ไม่ต้องเสียตังค์นะ ถึงบ้านปลอดภัยแน่นอน"
"ไม่.."
"เร็วสิ พี่จอดรอเรานานแล้วนะคนมองเต็มเลย"
น้องเขาหันซ้ายหันขวา สงสัยไม่ชอบการเป็นจุดสนใจเลยรีบขึ้นรถเพื่อตัดความรำคาญ
"ไปส่งผมที่xx"
"เค"
.
.
.
"ที่พาผมไปไหนเนี่ย"
"พอดีพี่หิวอ่ะไปหาอะไรกินกัน"
"แต่ผมรีบกลับบ้าน"
"แป๊บเดียวน่ะ ไม่นาน ไม่หิวหรอ"
"ไม่ครับ"
"ไหนๆก็ถึงแล้วไปกินเป็นเพื่อนพี่หน่อย"
"ก็ได้ครับ แต่ต้องไม่นานนะ" ยิ้มร้ายๆสิครับคนอะไรจะง่ายขนาดนี้
“ร้านนี้ดีไหม”
“พี่เลือกที่พี่อยากกินไปเถอะคับ พอดีผมไม่หิว”
“กินเป็นเพื่อนหน่อยนะ ไหนๆก็มาแล้วพี่ก็ไม่อยากกินคนเดียวด้วย ไปกันเอาร้านนี้แหละ”
น้องมันก็เดินตามผมมา ร้านที่ผมเลือกก็เป็นร้านที่ผมมาเป็นประจำเพราะมันอร่อย ผมกับน้องยูชอบมากินบ่อยๆ ผมตัดนู่นนี่ให้น้องมันเพื่อเอาใจ จะได้เห็นถึงความใส่ใจ ร้อยทั้งร้อยทุกคนก็ต้องการคนเอาใจ วิธีนี้จีบติดแน่นอน
“พี่ไม่ต้องให้ผมแล้วคับ ผมบอกอยู่ว่าไม่หิว”
“โอเคๆ คิดว่าร้านนี้เป็นไงบ้าง”
“ก็อร่อยนะคับ”
“ร้านนี้เป็นร้านประจำพี่เลย ถ้าอยากเจอพี่มาร้านนี้บ่อยๆนะ”
“คับๆกินๆแล้วรีบกลับเถอะนะคับ” น้องมันเคี้ยวๆข้าวแล้วพูด แก้มป่องๆทำไมภาพนี้มันน่ารักว่ะ ทำให้ผมยิ้มออกมา ไม่ๆอยากตบหน้าเรียกสติ เราต้องไม่ชอบคนที่แย่งแฟนน้อง
“มีใครเคยบอกไหมว่าเราน่ารัก”
“มีคับพ่อแม่ แล้วก็ไอต้า ส่วนมากมันจะพูดผมมากกว่า”
“สนิทกับต้ามานานยัง”
“ทำไมคับ ก็ตั้งม.1”
“นานเลยนะเนี่ย 7-8ปีเลยเนาะ พี่ก็มีเพื่อนที่สนิทกันมานานแบบนี้เหมือนกัน เรารู้กันตั้งแต่เรียนป.5”
“อ่อคับ” นี่จะจบแบบนี้จริงๆหรอ
“จะไม่ถามอะไรพี่หน่อยหรอ” คนอะไรไม่คิดจะอยากรู้เรื่องคนอื่นเลย
และสิ่งที่ได้การตอบรับมาคือ การส่ายหัว เห้อโอเค แต่ไม่เป็นไรผมตะเนียนๆถามเกี่ยวกับเรื่องเขาให้ได้มากที่สุด เราตีสนิทให้ได้
“ไม่เป็นเราไม่รู้จักกันมากพอ เราคงไม่อยากรู้จักพี่ แต่พี่อยากรู้จากเรานะ” พูดไม่พอนะผมก็เอามือไปจับมือน้องเขาเลย น้องมันชักมือออกอย่างเร็ว หวงเนื้อหวงตัวเหมือนกันนะเนี่ย เล่นตัวยิ่งชอบ หึ
“พี่ต้องการอะไรจากผมพูดมาตรงๆเถอะคับ” น้องมันถามผม แล้วจ้องเอาคำตอบ
“พี่ต้องจะต้องการอะไร พี่แค่จะจีบเราเท่านั้น”
“แต่เพื่อนผมมันบอกว่าพี่ไม่ชอบผู้ชายแล้วก็ไม่เคยจีบใครเลย แล้วทำไมต้องเป็นผม”จะหาข้อแก้ตัวยังไงดีวะ
“ก็เราน่ารักหนิพี่เลยชอบ การชอบใครสักคนเรากำหนดไม่ได้หนิ ชอบใครก็ลุยเลยไม่ใช่หรอ”
น้องมันมองผมอย่างไม่เชื่อ
“พี่อิ่มแล้วใช่ไหมผมอยากจะกลับแล้ว”
“โอเคๆ พี่อิ่มแล้ว เรากลับเลยก็ได้”
“พี่เอาตังค์ผมค่าอาหาร” น้องมันจ่ายให้ผมสองพันบาท
“เห้ยไม่เป็นๆพี่จ่ายเอง พี่ชวนเรานะ ไว้ครั้งค่อยเลี้ยงพี่กับโอเคไหม”
น้องพยักหน้าหงึกๆอย่างเข้าใจ ผมเลยเผลอเอามือไปจับแก้มนิ่มๆของน้อง น้องสดุ้ง ผมก็ตกใจตัวเองเหมือนกัน
“พี่ขอโทษๆ ลืมตัว พี่ติดจากตอนทำกับน้อง เราน่ารักหนิ”
“คับ” น้องเริ่มหน้าแดง ได้ผลว่ะ วันนี้ไม่เสียประโยชน์เปล่าๆ
ผมพาน้องมันมาส่งที่บ้าน ระหว่างทางผมก็ถามเขาไปเรื่อย น้องมันก็ตอบทุกคำถามถึงแม้จะไม่เต็มใจที่จะตอบ
มาถึงบ้าน🏡 บ้านน้องเขาใหญ่แต่ปีะตูรั้วก็กินขาดแล้ว บ้านผมก็พอมีฐานะ ผมขับรถเข้ามาข้างในเห็นแม่บ้านทำความสะอาดอยู่ ที่จริงน้องมันสั่งให้จอดหน้าประตูรั้วแต่ผมมองดูแล้วมันก็ไกลอยู่เลยขับเข้ามาเลย
“สวัสดีค้าบป้าแจ่ม”วอร์ไหว้สวัสดีป้าแม่บ้าน
“สวัสดีค้าบคุณหนู อ้าววันนี้ทำไมกลับบ้านล่ะคะ ป้าแจ่มไม่รู้ว่าคุณหนูน้อยจะมาเลยไม่เตรียมของโปรดไว้ให้เลย”
“ไม่เป็นไรคับ ผมกินมาแล้ว อีกอย่างผมก็ลืมบอกป้าแจ่มด้วยว่าจะมา”
“ค่อยโล่งอก อ้าวเนี่ยแล้วใครคะ” เหมือนป้าแจ่มจะหันมาสนใจผมแล้ว
“สวัสดีดีคับ ผมหยิ่นคับ เป็นรุ่นพี่ของวอร์เขาคับอยู่ปี3”
“สวัสดีค่ะ หล่อมากเลยนะคะ แต่ไม่เคยคุณหนูให้ใครพามาส่งถึงบ้านเลย มีแต่คุณต้า”ผมนี่ ขมวดคิ้วเลย อะไรก็ไอต้า
“ขอบคุณคับ” ผมไม่ลืมขอบคุณ
“พอดีพึ่งรู้จักกันไม่นานจะคับ”วอร์กล่าวบอกป้าแจ่ม
“อออย่างนี้นี่เอง” ป้าแจ่มหันมายิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มกลับ
“ผมเข้าบ้านก่อนนะคับ คุณพ่ออยู่ในห้องทำงานใช่ไหมคับ”
“ใช่ค่ะคุณหนู ที่คุณหนูมาเพราะคุณพ่อเรียกหรอคะ”
“ใช่คับ น่าจะมีเรื่องคุย”
“ถ้างั้นพี่กลับแล้วนะ ไว้วันหลังพีี่จะมาส่งใหม่นะ”
“ไม่เป็นไรคับ ไม่รบกวนดีกว่า พี่กับบ้านดีๆนะ ผมไปล่ะ” แล้วเขาวิ่งไปเลย
“เดี๋ยวดิ ยังไม่ให้เบอร์พี่เลย” ไปแล้วคับ ทำไมผมลืมขอนะตอนกินข้าว
“ไปแล้วนะคับ” ผมหันมาบอกป้าแจ่มอีกที
“ค่ะ ขับรถดีๆนะคะ”
“คับ”
ฝากทุกคนติดตามเรานะ เป็นมือใหม่ เราจะได้เห็นพระเอกที่ขึ้นอย่างเสือลงอย่าง… และนายเอกที่ดูเหมือนเข้าถึงยากแต่จริงๆแล้วถ้ารู้จักจะรู้เลยว่าน่ารักสดใส
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments