4

ไรย์ให้ลตาได้พูดคุยทันที 

"พี่เกรซ พี่ซิการ์!!"ลตาเรียกปลายสายทันทีแต่ทำให้คนฟังอย่างไรย์แปลกใจกับสรรพนามที่ลตาให้กับทั้งสอง 'พี่หรอ' ไรย์คิดในใจและทีเขาละ ทำไมเรียกเขาว่า 'คุณอา' ทั้งๆเขากับซิการ์อายุเท่ากันคิดได้ดังนั้นเขาเริ่มทำหน้าบูดทันที เขาแก่ขนาดเป็นอาเลยหรืออย่างไร

"(หมอนั้นทำอะไรหนูไหมลตา)"เกรซถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง เธอรู้ว่าไรย์โหดเลือดเย็นขนาดไหน

"เปล่าคะ"ลตาบอกด้วยเสียงสั่นๆสายตากลมโตมองไปที่เขาเล็กน้อย

"(หนูไปเจอมันได้ไง)"ซิการ์ถามต่อ

"หนูเจอคุณอาใกล้หน้าบ้านคะ คุณอาเขาสลบ มีเลือดออกเยอะมากคะ"เมื่อปลายสายได้ยินคำว่า 'คุณอา' ถึงกับกลั่นขำฟังเด็กน้อยจนจบ

"(แน่ใจนะว่า 'คุณอา' เขาไม่ได้ทำอันตรายหนูนะ)"ซิการ์เน้นคำว่า 'คุณอา' จนเจ้าของสรรพนามที่เด็กน้อยยัดเยียดให้เขาถึงดับพ่นลมออกจากจมูกโด่ง

"ก็เกือบแล้วคะ ตอนที่พี่ๆโทรมาเมื่อกี้"ลตายังคงตอบเสียงสั่น

"(คุณอา มึงแค้นอะไรน้องเขานักหนาวะ)"

"กูจะเก็บยัยนี่ก็เพราะพวกมึง สรุปยัยเด็กนี่ไม่ใช่คนของมึงใช่ไหม"

"(เออ น้องลตาเขามาพักผ่อนวะ พอดีว่าไม่อยากอยู่พวกกูก็ให้อยู่ที่นั่นแทน อีกอย่างนะมึงสงบสุขดีด้วย)"

"สงบพ่อมึงสิ ถ้าไม่ใช่กูแต่เป็นคนอื่น มึงคิดว่ายัยนี่จะรอดไหม"

"(มึงอย่าคิดว่าพวกกูประมาทสิ กูมีเครื่องส่งสัญญาณแสตนบายถ้าน้องลตาเจออันตรายเมื่อไหร่ คนของพวกกูพร้อมช่วยน้องลตาทันทีเว้ย)"

เมื่อไรย์ได้ยินที่คนปลายสายได้กล่าวออกมานั้นสายตาคมกวาดไปตามบ้านร่วมทั้งบังคับพาร่างของสาวน้อยไปด้วย เขาเจอจุดส่งสัญญาณในบ้านไม่ต่ำกว่า10จุด มันบ่งบอกว่าพวกสันติบาลรักษาความปลอดภัยให้สาวน้อยอย่างเข้มงวด

"(อีกไม่กี่วันพวกฉันจะเข้าไปหาน้องลตา นายพร้อมจะให้ข้อมูลกับพวกฉันหรือยัง)"เสียงหวานของเกรซถามไรย์ขึ้น

"เธออยากได้อะไรล่ะยัยสันติบาล"

"(ก็ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับองค์กรนั่นแหละ)"

"ฉันจะให้เท่าที่ฉันให้ได้"

"(นี่นาย! นายโดนองค์กรทรยศอยู่นะ มาช่วยพวกเราเถอะพวกเราจะกันตัวนายเป็นพยาน)"

"ไม่จำเป็น!!"

ไรย์พูดจบเขาก็วางสายใส่ปลายสายทันที ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าองค์กรกำลังทรยศ ตอนนี้มันไม่ต่างกันองค์กรอาจจะกำลังลองใจเขาอยู่ก็ได้ในฐานะที่เขาเป็นเพื่อนของซิการ์ เขามั่นใจว่าองค์กรยังคงต้องการเขาอยู่แต่ตอนนี้มันเหมือนต้องให้เวลามันเป็นเครื่องวัดความไว้ใจ เขาไม่อยากทำงานกับความวาดระแวงมันจะทำให้งานของเขาเสียหมดแค่พาลไปคบกับซิการ์เป็นเพื่อนก็ปวดประสาทมันยังจะติดแฟนไปอยู่กับสันติบาลอีก

"คุณอาคะ ปล่อยหนูได้รึยังคะ หนูเจ็บข้อมือ"เสียงหวานของลตาเรียกสติของไรย์ เขามองมือของเขาที่ยังจับข้อมือบองเธอไว้พอเขาปล่อยมือ ข้อมือน้อยๆมีรอยแดงรอบข้อมือ

"ขอโทษ"ไรย์พูดออกมาเบาๆ

"ไม่เป็นไรคะ หนูขอมือถือคืนได้ไหมคะ"ลตาพูดขึ้นพร้อมของโทรศัพท์คืน

"ไม่ได้ ฉันยังไม่ไว้ใจเธอ"

"เธอต้องอยู่ในสายตาฉันตลอดเวลา"

"แต่…"

"เธอไม่ได้ยินหรอฉันเป็นคนขององค์กร"ไรย์ลองพูดลองเชิงแูพฤติกรรมของสาวน้อยแต่สาวน้อยเอียงคอเล็กน้อย เธอยังคงงงอยู่ว่าองค์กรคืออะไร ทำเกี่ยวกับอะไร

"แล้วองค์กรมันคือองค์กรอะไรคะ ได้เงินเยอะไหมคะ"

ลตาถามต่อทันทีเพราะเห็นว่าพี่เกรซและพี่ซิการ์พูดคุยเรื่องนี้ตอนโทรศัพท์บ่อยมาก ไรย์ถึงกับหันหน้าหนี

"ไปทำกับข้าวไป ฉันเริ่มหิวแล้วจะได้กินยา"ไรย์ไล่ลตาให้ไปทำกับข้าวเพื่อเปลี่ยนเรื่องไม่ให้เด็กน้อยสงสัยอะไรมากมาย แต่ลตาวังคงยืนพร้อมแบมือของโทรศัพท์

"มือถือของหนูละคะคุณอา"ลตาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เธออยากได้โทรศัพท์คืนในนั้นมันมีรูปของบิดาและเธอถ่ายคู่กันอยู่ เธอจะเอาไว้ดูเพื่อให้หายคิดถึงบิดาที่อยู่ห่างไกลกับเธอ

"ฉันจะยึดเอาไว้ก่อน ฉันบอกแล้วว่าฉันยังไม่ไว้วางใจเธอ เออแล้วคืนนี้เธอนอนในห้องไปนะ เดียวฉันนอนห้องรับแขกเอง ฉันไม่อยากเห็นเธอนอนตัวหดเหมือนเมื่อคืน ฉันขี้เกียจอุ้มเธอไปนอนเตียง"

ไรย์พูดจบก็เดินไปที่ห้องรับแขกปล่อยให้เด็กน้อยยืนงงตั้งสติได้และให้คำตอบกับตัวเองแล้วว่าเมื่อคืนเธอไม่ได้นอนละเมอไปที่เตียง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***