วิญญาณหลอนสื่อรัก ตอนที่ 5
ชาวีได้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดระหว่างเขากับราดียาให้วีดาฟัง
เขารับปากว่าจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง และจะทำตามคำขอร้องสุดท้ายของราดียาด้วย
“พรุ่งนี้ผมจะหาทีมลงไปตามหาของสำคัญของราดียาที่จมอยู่ในน้ำ จะได้เป็นการปลดปล่อยเธอให้ไปสู่สุคติ”
“เพียงแต่ตอนนี้ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าของสิ่งนั้นมันคืออะไร”
เขาก้มหน้าพยายามที่จะคิด
“แหวนค่ะ มันคือแหวนที่คุณมอบให้กับเธอ”
วีดาพูดขึ้นมาด้วยใบหน้าเศร้า
“ส่วนเรื่องแม่ของเธอ...”
“ผมจะสร้างบ้านบนที่ดินผืนนั้นตามเจตนารมณ์เดิมของผม”
“และจะจัดหาคนคอยอยู่ดูแลท่านตลอดเวลาจนกว่าท่านจะสิ้นอายุขัย เพื่อราดียาจะได้จากไปอย่างไม่มีต้องเป็นห่วง”
“และเรื่องของผมกับภรรยา...”
เขานิ่งเงียบไปสักพัก
“วันนี้ผมจะกลับไปบอกความจริงที่เกิดขึ้นทั้งหมดกับเธอ”
“และผมจะยอมรับการตัดสินใจทุกอย่างของเธอเองครับ”
ชาวีพูดด้วยใบหน้าที่สำนึกผิด
ราดียาที่ยืนฟังเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ข้างชาวีน้ำตาไหลออกมาทันทีที่ได้ยิน
เธอมองไปที่วีดาและส่ายหน้า...
“ไม่ต้องหรอกค่ะ”
“สิ่งที่คุณทำทั้งหมดชั้นคิดว่าเธอให้อภัยคุณหมดแล้ว”
“เธอรักคุณมาก...”
“และอยากให้คุณมีชีวิตที่มีความสุขหลังจากนี้นะคะ”
วีดาบอกกับชาวีตามที่ราดียาต้องการ
ชาวีก้มหน้าร้องไห้อีกครั้ง เขาไม่คิดว่าราดียาจะให้อภัยเขาทั้งๆ ที่เขาทำกับเธอถึงขนาดนั้น
“พรุ่งนี้ชั้นจะไปด้วยนะคะ เผื่อคุณจะมีอะไรให้ชั้นช่วย”
ภาพตรงหน้าที่เกิดขึ้น พลอยทำให้วีดาน้ำตาไหลไปด้วย
เช้าวันรุ่งขึ้น...
ชาวีได้ส่งทีมลงไปค้นหาแหวนที่เขาเคยมอบให้ราดียา ซึ่งทีมใช้เวลาอยู่นานหลายชั่วโมงแต่ก็ยังไม่พบ
ราดียาจึงบอกตำแหน่งของแหวนที่จมอยู่ด้านล่างเพื่อให้การค้นหาเป็นไปได้ง่ายดายขึ้น
และเพียงไม่นาน...
ทีมงานก็พบแหวนที่จมอยู่ด้านล่าง พวกเขาจึงนำแหวนมามอบให้กับชาวี
“ราดียาผมขอโทษ”
“ถ้าวันนั้นผมไม่โมโหเดินหนีไป คุณอาจจะไม่ต้องมาตายในสภาพแบบนี้”
เขานำตาไหลนั่งทรุดเข่าลงกับพื้น
ตอนนั้นเอง...
ราดียายืนได้อยู่ตรงหน้าชาวี
เธอยิ้มและเอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้เขา แต่ทั้งคู่ก็ไม่อาจสัมผัสร่างกายกันได้
“เธอไม่โกรธคุณหรอกค่ะ เพราะเธอรักคุณจริงๆ “
“แต่ถ้าคุณยังเป็นแบบนี้อยู่ มันก็จะทำให้เธอเป็นห่วงเปล่าๆ นะคะ”
วีดาถอนหายใจ
“ราดียาอยู่ตรงนี้มั้ยครับ”
ชาวีหันไปถามวีดา
เธอพยักหน้าให้ชาวี
“ยา...ผมรักคุณ”
“ผมขอโทษสำหรับทุกสิ่ง”
“จากนี้ไปผมจะดูแลแม่ของคุณเป็นอย่างดี ให้เหมือนกับท่านเป็นแม่ของผมเอง”
“คุณไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้วนะ”
ชาวียิ้มให้ราดียาที่ยืนอยู่ตรงหน้าถึงแม้ว่าเขาจะมองไม่เห็นเธอก็ตาม
จากนั้นร่างของราดียาก็ค่อยๆ จางหายและลอยไปในอากาศ
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นลง ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันกลับ
เหลือเพียงแต่วีดาที่ยังนั่งเหม่ออยู่ริมหนองน้ำ...
“ชั้นจะเป็นแบบเธอได้มั้ยนะราดียา...”
“เป็นคนที่สามารถอภัยให้คนๆ นึงได้ไม่ว่าคนๆ นั้นจะทำเรื่องให้เราเจ็บช้ำมากแค่ไหนก็ตาม”
วีดาถอนหายใจเฮือกใหญ่
เธอมองลงไปในหนองน้ำสักพัก จากนั้นจึงได้ลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินทางกลับ
แต่ทว่า...
“เฮ้ยๆๆๆ “
ขณะที่จะกำลังลุก เท้าของเธอก็ไปเหยียบเข้ากับโคลน
จึงทำให้วีดาเสียหลักลื่นเซไปด้านหลังและกำลังจะล้มลงไปในน้ำ
“ระวังหน่อยสิ...!!!”
มือของชายคนหนึ่งดึงเธอเอาไว้ได้ วีดาจึงรีบหันไปมองชายคนนั้น
“คุณกวิน...!!!”
วีดาตกใจ เพราะเธอไม่คิดว่าจะเจอกับกวินที่นี่
เขายืนนิ่งเงียบไม่พูดอะไร ได้แต่มองหน้าวีดา
“คุณมาที่นี่ได้ยังไงคะ”
วีดาสงสัย
“ที่ตรงนี้คุณชาวีจะขายให้ชั้น เราตกลงจะทำสัญญากันวันที่เจอเธอที่ร้านกาแฟ”
เขามองจ้องหน้าเธอ
“แต่ตอนนี้ชั้นคิดว่าคุณชาวีคงจะไม่ขายให้คุณแล้วล่ะค่ะ”
วีดายิ้มให้กวิน
เขาจ้องตาเธอเขม็ง...
“เธอหาคนมาซื้อที่ผืนนี้ตัดหน้าชั้น ก็เพื่อที่จะกินค่านายหน้าซะเองใช่มั้ย”
กวินคาดคั้น
“ปะ-เปล่านะคะ”
วีดาทำหน้าเหลอหลา เพราะกำลังงงกับสิ่งที่กวินพูด
“เธอรู้จักคุณชาวีได้ยังไง”
เขาหรี่ตามองหน้าเธอด้วยความสงสัย
“กะ-ก็ผ่านคนที่ชั้นรู้จักอีกทีน่ะค่ะ”
“จะว่าคนก็ไม่น่าจะได้ซะด้วยสิ”
เธอพูดงึมงำในลำคอ
กวิน : “เมื่อวานชั้นเห็นเธอนั่งคุยกับคุณชาวี แถมดูท่าทางสนิทกันด้วย”
วีดา : “คือมันมีเรื่องสำคัญที่ทำให้ต้องคุยกันน่ะค่ะ”
กวิน : “จะเป็นเรื่องอะไรกัน ถ้ามันไม่ใช่เรื่องที่ตัดหน้าซื้อขายที่ดินผืนนี้จากชั้น”
วีดานิ่งเงียบไปสักพัก..
เธอกำลังครุ่นคิดอยู่ว่าจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้กวินฟังดีหรือไม่
“ถ้าหากเราทำนิ่งไปเลย ผลเสียมันจะไปตกกับคุณชาวีรึเปล่านะ”
“แล้วถ้าเกิดคุณชาวีต้องยกเลิกที่จะขายที่ดินผืนนี้ให้กับคุณกวิน เขาจะต้องโดนปรับหรืออะไรบ้างรึเปล่าเนี่ย”
วีดาพยายามที่จะคิดหาทางออก
“นี่ๆ...!!!”
กวินพูดเสียงดังใส่หูวีดาจนเธอสะดุ้งตกใจ
กวิน : “ว่ายังไง เธอกำลังคิดหาคำโกหกอะไรชั้นอยู่”
เขาจ้องหน้าเธออย่างจับพิรุธ
วีดา : “ปะ-เปล่านะคะ”
เขายังคงมองจ้องวีดาเพื่อเค้นเอาคำตอบจากเธอ
“ถ้าจะบอกว่าชั้นสามารถสื่อสารกับวิญญาณได้ คุณจะเชื่อมั้ยคะ”
วีดาตัดสินใจบอกความจริงทั้งหมดกับกวิน
“ไร้สาระ”
“พูดความจริงออกมา ไม่งั้นชั้นจะให้ทนายเรียกค่าเสียหายจากเธอ”
ขณะที่วีดากำลังจะเล่าความจริงทุกอย่างให้กวินฟัง จู่ๆ ชาวีก็เดินเข้ามา...
ชาวี : “ถ้าต้องมีการเสียค่าปรับ ผมจะเป็นคนชดใช้ให้เองครับ”
วีดา : “คุณชาวี คุณยังไม่ไปอีกเหรอคะ”
ชาวี : “เห็นคุณยังไม่กลับออกไปผมเลยนึกเป็นห่วง กลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบราดียาอีก...”
เขาหน้าเศร้าเมื่อพูดถึงราดียา
วีดา : “ไม่หรอกค่ะ ชั้นดูแลตัวเองได้”
เธอยิ้มให้ชาวี
กวิน : “ดูแลตัวเองได้บ้าอะไรกันเมื่อกี้ยังลื่นจนจะตกลงไปในน้ำอยู่เลย ดีที่ชั้นช่วยไว้”
เขาเบ้ปากใส่วีดา
ชาวี : “เรื่องที่ดินผืนนี้ที่ผมยกเลิกขายให้คุณ ยังไงคุณกวินให้เลขาแจ้งตัวเลขค่าเสียหายมานะครับผมยินดีชดใช้ทั้งหมด”
กวินมองหน้าชาวีด้วยความอยากรู้เหตุผล ว่าเพราะอะไรชาวีถึงได้ยกเลิกสัญญาที่จะขายที่ดินผืนนี้และยอมเสียค่าปรับมากมายกันแน่
กวิน : “คุณจะเก็บที่ตรงนี้ไว้ เพื่อที่จะขายคนอื่นที่ให้ราคาดีกว่าผมใช่มั้ยครับ”
ชาวี : “เปล่าหรอกครับ ผมจะสร้างบ้านเล็กๆ หลังนึงตรงนี้”
เขายิ้มอย่างมีความสุข
กวิน : “สร้างบ้าน...? ตรงที่ดินที่สามารถทำเงินได้มหาศาลตรงนี้เนี่ยนะครับ”
กวินไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
ชาวี : “ใช่ครับ ผมจะสร้างบ้านไว้ให้ผู้หญิงแก่คนนึงอยู่จนถึงวาระสุดท้ายของเธอน่ะครับ”
เขาหันมองหน้าวีดาแล้วยิ้ม
กวินมองหน้าชาวีอย่างไม่เข้าใจ
“เท่าที่สังเกตดู คุณชาวีก็ไม่น่าจะโกหกอะไรเรา”
“แต่มันติดตรงยัยบ๊องนี่แหละ ที่ทำให้เรื่องทั้งหมดมันดูไม่น่าเชื่อถือ”
กวินเบะปากมองวีดาที่ตอนนี้กำลังทำหน้าปราบปลื้มอยู่ข้างๆ ชาวี
เมื่อเห็นแบบนั้นเขาจึงอดที่จะหมั่นไส้ไม่ได้
“ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ผมถอยให้ก็ได้ครับ”
“หวังว่าคราวหน้าผมคงจะได้ร่วมทำธุรกิจกับคุณนะอีกครับ”
กวินยื่นมือไปให้ชาวี
“แน่นอนครับ”
“ผมจะรีบหาพื้นที่ใหม่ที่ดีกว่าตรงนี้ แล้วให้เลขาของผมเสนอคุณไปทันทีเลยครับ”
ชาวียื่นมือไปจับกวินเพื่อตกลงสัญญากัน
เมื่อเรื่องราวจบลงด้วยดี...
ทั้งสามคนจึงแยกย้ายกันเดินทางกลับ
“วีดา...”
“เจอเธอทีไรมีแต่เรื่องทุกที”
“นี่ชั้นควรต้องห่างเธอไว้สินะ”
กวินส่ายหัวไปมา เมื่อนึกถึงหน้าของวีดา...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 58
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments