''เจ้าจะหนีข้าไหนก็หนีไม่พ้นหรอก''ร่างเเยกได้ง้างดาบอย่างไม่ลังเเต่เลนส์ได้อยุดการโจมตีของร่างเเยกได้
ทันใดนั้นร่างเเยกของกัสจังได้ละลายหายไป เลนส์มองหาร่างของตัวจริง ขณะเดิดหาเลนส์ได้เห็นนักเวทย์เทวล่าได้ร่ายมนอยุดกัสจังเอาไว้เเล้ว จึงเอ่ย
''เเหม เธอนี่เก่งจริงๆ ขนาดไม่มีชั้นยังสามารถจัดการเจ้าสมุทรนี่ได้!''เเต่คำพูดของเลนส์ทำให้เทวล่ารู้สึกเศร้าใจเพราะคาถาที่เธอร่าย เธอออกเสียงกผิดร่ายคาถาผิดไปหมดจึงทำให้เกิดข้อผิดหลาด
จากตาสีฟ้าที่ดเสนสวยงามกลายเป็นตาสีเเดงเข้มอย่างไม่น่าเชื่อ จากผมสีดำสนิทกลายเป็นสีขาวดั่งหิมะ จากผมสั้นในช่วงพริบตาก็ยาว
ิ เลนส์เห็นกัสจังมีลักษณะผิดปกติจึงรู้ว่าเทวล่าร่ายเวทมนผิด เทวล่าจึงเอ่ยปากขอโทษเลนส์เเละกัสจังทันที
''เเต่ดูเหมือนกัสจังยังไม่ได้สติ เราควรพาเธอกลับไปพัก''เทวล่าพูดขึ้นกับท่าทางที่เศร้า''อื้อ เข้าใจเเล้ว''เลนส์ที่เห็นเทวล่าเศร้าจึงพูดให้กำลังใจ เลนส์มีใจร่าเริงอยู่เสมอจึงทำให้เทวล่ายิ้มได้ง่ายๆ
จากนั้นเลนส์ได้อุ้มกัสจังไป ณ ที่พักกับเทวล่าที่ตามมาด้วย ขณะที่รอกัสจังฟื้นเทวล่าได้หยิบหนังสือขึ้นมาอ่านเเทน เเต่กลับไปเห็นเลนส์ที่จ้องมองเธออย่างน่าสงสัย''ทำไมต้องจ้องมองชั้นอย่างงั้ล่ะ ชั้นเเค่กำลังจะอ่านหนังสือนะ''เทวล่าเอ่ย
''ชั้นเเค่อยากจะถามว่าเธอเคยร่ายวาทเเบบนี้มาก่อนหรือป่่าว''เลนส์เอ่ยเเละเทวล่าบอก''เคยสิ ชั้นเป็นนักเวทฝึกหัด เเละคาถานั้นมันยากมากจำเป็นจะต้องมีครูฝึก ถ้าไม่ได้ฝึกจะล้มเเหลวเเบบนี้ ที่จริงเเล้วชั้นถูกไร่ออกจากเมืองนักเวทเพราะชั้นไงร่ายคาถาไม่ค่อยได้ องค์หญิงของเมืองจึงให้ฉันมาพิสูจน์ตัวเองน่ะ''
เลนส์พูดว่า''งั้นหรอ ที่จริงชั้นก็มาที่นี่เพื่อพิสูจน์ตัวเอเหมือนกัน''
จากนั้นไม่นานกัสจังก็ตื่นขึ้น พร้อมกับสายตาสีเเดงที่ดูอ่อนเพลียอย่างมาก เเละต้องการการนอนหลับ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments