''อะ... อะไรกัน''เลนส์พูดด้วยความตกใจทำให้กัสจังออกห่างจากตัวเด็กหญิง ทำให้เด็กหญิงเผยร่างจริงออกมาเด็หญิงมีผมสีม่วงยาวสวย เเววตาสีฟ้าอ่อน กัสจังจึงเตรียมรับความเสียหายของนักเวทย์ เเต่ในขณะนั้นมีฝูงหมาป่าสีดำตัวใหญ่กำลังล้อมใกล้เข้ามา จึงทำให้กัสจังเเละนักเวทย์อยุดสู้กัน
สักพักกัสจังเเละนักเวทย์ได้ร่วมมือกันสู้ฝูงหมาป่าอย่างเต็มที่ ขณะนักเวทย์กำลังหมดเเรงทำให้เลนส์หลุดพ้นจากเวทย์มนได้ เเต่เมื่อได้กำจัดฝูงหมาป่า อยู่ๆกัสจังได้ยืนอยู่นิ่งๆเเละตัวสั่นพร้อมจับดามที่เปื้อนเลือด เเล้วหันกลับมาทางนักเวทย์เเละเลนส์ด้วยความบ้าคลั่ง กัสจังได้พุ่งเข้าไปหานักเวทย์อย่างไม่ลังเล เเต่โชคดีที่เลนส์ได้มาอยุดคมดาบของกัสจังไว้ได้ทำให้นักเวทย์ตกใจเป็นอย่างมาก ในขณะนั้นเองดวงตาของกัสจังเปลี่ยนสีของดวงตาจากสีฟ้าน้ำทะเลกลับกลายเป็นสีเลือดเเดงเข้ม เมื่อเลนส์เห็นท่าจะไม่ดีจึงอุ้มนักเวทย์ขึ้นพร้อมกับเร่งฝีเท้าวิ่งไปตามต้นไม้ใหญ่
กัสจังจึงเอ่ย''เเหม... เเหม...คิดจะหนีงั้นหรอ...หนีไปก็เปล่าปะโยชน์จริงใหมละ... สายตาของชั้นทั้งเฉียบคมเเละมองเห็นการเคลื่อนของพวกเธอได้... พวกเธอจะหนีสายตาคู่นี้ไปไม่ได้หรอก
คำพูดของกัสจังทำให้เลนส์ต้องคิดอย่างหนักเเละกดดัน เเต่ในขณะนั้นนักเวทย์ได้หยิบหนังสือเวทย์มนออกมา
ทำให้เลนส์พูดว่า''นี่ไม่ใช่เวลามาอ่านหนังสือหรอกนะ นี่คือเวลาที่เราจะต้องคิดนะ''
''ฮ่าๆ นี่ไม่ใช่หนังสือธรรมดานะนี่คือหนังสือเวทย์มนต่างหาก ชั้นจะใช้มันในการหาคาถาอยุดเวลาเพื่อเราจะได้หนีไปได้ไง'' จากนั้นนักเวทย์พูดจบก็หาหน้าคาถาอยุดเวลา
ทำให้เลนส์พูดสวนว่า''สมุดปกหนาขนาดนี้คงหาได้นาน ชั้นว่ายัยสมุทรต้องหาเราเจอก่อนเเน่ งั้นชั้นจะไปถ่วงเวลาไว้ให้ก่อน''
นักเวทย์พยักหน้าเเละหาคาถาต่อไป ขณะที่เลนส์กำลังจะไปถ่วงเวลา ก็ได้มี
ร่างเเยกของกัสจังเดินเข้ามากระซิบว่า''ข้าเจอตัวเจ้าเเล้ว.... เจ้าหนีข้าไม่พ้นหรอก''
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments