พื้นที่ข้างในเป็นหาดกว้าง มีบ้านพักหลังใหญ่สร้างอยู่บนผาหินเตี้ยๆริมหาด ที่ชายหาดมีการก่อกองไฟไว้เป็นจุดตลอดแนวหาดจนถึงบ้านพัก เตาบาร์บีคิวตั้งเรียงสลับกับลังน้ำแข็งแช่เครื่องดื่ม
ผู้คนชาย, หญิงนับร้อยกำลังดื่มกิน และเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน ตามเสียงเพลงจากเครื่องขยายเสียงขนาดใหญ่ ที่แผดท่วงทำนองจังหวะอาร์แอนด์บีมิกซ์อิเล็กทรอนิกส์แดนซ์
สาวๆอวดทรวดทรงประชันกันเต็มที่ในชุดบิกินีสีสันสดใส
มาร์ตินหาที่จอดรถได้แล้วจึงเดินนำแม็กซ์เข้าไปในงานปาร์ตี้
มาร์ตินสะกิดแม็กซ์ให้ดูผู้ชายคนหนึ่ง ที่กำลังยืนคุยอยู่กับหญิงสาวแต่งตัวมิดชิดผิดกับสาวๆในงานปาร์ตี้
แม็กซ์รู้สึกคุ้นหน้าเธอ แต่บรรยากาศและระยะห่างทำให้เห็นไม่ชัด
"ใคร?" แม็กซ์ถาม
"โจนาธาน คนส่งสารของแก็งค์ วันนี้เขาจะร่วมขบวนด้วย" มาร์ตินตอบ เขาเป็นคนบ้ารถไม่ค่อยสนใจสาวๆเท่าไร
"ไม่ล่ะ! ขอบคุณ" และมาร์ตินเป็นคนไม่ดื่มและไม่สูบบุหรี่อีกด้วย เขาปฏิเสธเมื่อมีคนส่งเบียร์มาให้แต่กลับขอเป็นน้ำมะพร้าวแทน
แม็กซ์รับเบียร์มาแล้วเดินไปยังเตาย่างบาร์บีคิว บนเตาเป็นเนื้อชิ้นใหญ่จากเนื้อสะโพกม้า คนย่างเทเหล้าลงบนชิ้นเนื้อ ไฟลุกพรึ่บเรียกเสียงโห่ได้มากทีเดียว
"เต้นรำกันมั้ยหนุ่มๆ" สองสาวทรงสะบึมเดินเข้ามาชวน
"นายว่าไงแม็กซ์?" มาร์ตินหันไปถามแม็กซ์ที่กำลังเคี้ยวเนื้ออยู่เต็มปาก
"ตอนนี้ไม่ล่ะ ฉันสนใจสะโพกม้ามากกว่า" ก็ยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลยนี่นะ... หิวจะตายห่...
"เสียใจนะ...ไว้โอกาสหน้าละกัน ตอนนี้ฉันสนใจบั้นท้ายรถเสียมากกว่า" มาร์ตินยิ้มให้
"ผู้ชายงี่เง่า!" สองสาวสะบัดก้นจากไปอย่างไม่ใยดี
เวลาล่วงเข้ามาถึงเที่ยงคืนเสียงเพลงถูกปิดลง ตามมาด้วยเสียงตะโกนบอกต่อๆกันว่าได้เวลาแล้ว
"ได้เวลาแล้วเพื่อน!" มาร์ตินกระซิบบอกแม็กซ์ก่อนโยนลูกมะพร้าวในมือทิ้ง แล้วเดินไปที่รถ ห่างออกไปแม็กซ์เห็นหญิงสาวแต่งตัวมิดชิดคนนั้นขึ้นรถของโจนาธาน
รถที่เข้าร่วมขบวนมีอยู่เจ็ดคัน รวมทั้งรถของโจนาธานและรถของมาร์ติน รถของโจนาธานอยู่หน้าสุดของขบวน แต่รถของมาร์ตินอยู่ท้ายสุดของขบวน
ส่วนรถที่ไท่ได้เข้าร่วมขบวนจอดเรียงกันอยู่เต็มสองฟากถนน
แม่สาวบิกินีลายเสือดาวเดินไปอยู่ตรงกลางถนนด้านหน้ารถทั้งเจ็ดคัน หล่อนปลดตะขอบราออก ถอดมันขึ้นมาชูเหนือหัวเป็นธงสัญญาณ เสียงเครื่องยนต์จากรถทั้งเจ็ดคันครางกระหึ่ม
แม่เสือสาวทรงโตยังไม่ทันได้ฟาดบราลง หล่อนกลับวิ่งออกไปจากถนนเสียดื้อๆ เพราะเสียงไซเรนที่ดังแว่วมาไกลๆ
รถทั้งเจ็ดคันรู้ถึงความผิดปกติได้โดยอัตโนมัติ ต่างพากันพุ่งทะยานออกไปทันทีไม่ต้องรอสัญญาณใดๆ
ส่วนผู้ชมทั้งสองฟากถนนก็ต่างตัวใครรถมัน สลายตัวจากที่ชุมนุมในทันที
เสียงไซเรนรถตำรวจไล่กวดขบวนรถซิ่งไปทุกทิศทาง มาร์ตินเห็นแสงไซเรนจี้ท้ายมาใกล้เรื่อยๆ เขาจึงปิดไฟรถแล้วค่อยๆชะลอความเร็ว ก่อนถอยท้ายเข้าระหว่างพุ่มไม้หนาที่ข้างทาง จนพุ่มไม้บังรถมิดหมดทั้งคันจึงดับเครื่องยนต์
พวกเขาคอยอย่างหายใจไม่ทั่วท้อง จนแน่ใจแล้วว่าไม่มีรถตำรวจวกกลับมา จึงสตาร์ทเครื่องค่อยๆเคลื่อนหัวรถขึ้นสู่ถนน
จังหวะเดียวกันนั้นก็มีรถอีกคันโผล่ขึ้นมาจากป่าถัดจากพวกเขา รถคนนั้นพวกเขาจำได้ว่าเป็นรถของโจนาธาน
รถของโจนาธานวิ่งนำหน้ากระพริบไฟส่งสัญญาณให้รถของพวกเขาตามไป มาร์ตินเข้าใจในสัญญาณจึงขับตามหลังไปห่างๆ โจนาธานขับนำขึ้นไปยังสันเขื่อน รถทั้งสองคันขับไต่ไปเรื่อยๆตามสันเขื่อนจนถึงลานด้านบนของเขื่อนจึงจอดลง
โจนาธานลงมาจากรถพร้อมหญิงสาว แล้วเดินมาเคาะกระจกรถของมาร์ติน เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรน่าสงสัยมาร์ตินกับแม็กซ์จึงลงมาจากรถ
"เจสซี่!?" แม็กซ์เอ่ยชื่อหลังจากเห็นหน้าหญิงสาวที่มากับโจนาธานได้ชัดเจน
"รู้จักกันเหรอ?!" มาร์ตินกับโจนาธานถามขึ้นมาพร้อมกัน
"เขาเรียนรุ่นเดียวกับฉัน" หญิงสาวตอบ
"ฉันโจนาธาน นี่น้องสาวฉัน เจสสิก้า"
"ผมมาร์ติน" มาร์ตินยื่นมือไปจับทักทายกับสองพี่น้อง
"ผมแม็กซ์ " แม็กซ์เพียงจับมือทักทายกับโจนาธาน
หลังจากแน่ใจแล้วว่าปลอดภัยจากตำรวจแน่นอน ทั้งหมดจึงขับรถลงมาจากสันเขื่อน แยกย้ายทางใครทางมัน
"ไม่น่าเชื่อ! น้องสาวคนส่งสารมือพระกาฬของแก็งค์น็อธคิง จะเข้าเรียนที่ซิลเวอร์สตาร์" มาร์ตินพูดขึ้นมาเหมือนไม่อยากจะเชื่อ
"ใครจะไปรู้!" แม็กซ์ยักไหล่ ตัวเขาเองก็เหมือนกัน 'ใครจะไปรู้ '
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 28
Comments