3.เพื่อนสนิท

สองลุงหลานช่วยกันทำงานอย่างหนักเต็มที่​ เพื่อให้คอกเสร็จ​ทันกับลูกม้าจากฟาร์ม​จะมาส่ง​ พื้นที่โดยรอบล้อมด้วยรั้วลวดหนามสูงท่วมหัว​แบ่งเป็นสองส่วน​ ส่วนหนึ่งที่เป็นทุ่งหญ้า​ ส่วนที่สองเป็นคอกและโรงเรือน​ หลังทำงานเหน็ดเหนื่อยติดต่อกันมานานกว่าสองสัปดาห์​ ทั้งคอกและโรงเรือนได้เสร็จ​สิ้นลง​ พร้อมด้วยระบบน้ำ, ระบบไฟ​ พวกเขาแค่รอคอยให้ถึงวันที่ลูกม้าจะมาส่ง

เวลาบ่ายแก่ๆลมร้อนกำลังพัดหอบเอาใบไม้หมุนวนเป็นวงอยู่​หน้าลานบ้าน​ กลอเลียเตรียมตัวทำอาหารมื้อเย็น​อยู่​ในครัว​ เอสกับแม็กซ์​นั่งคุยกันอยู่ที่ระเบียงหน้าบ้าน​ เจ้าจอร์จ​เห่าเสียงขรมเมื่อรถบรรทุก​แล่นเลี้ยวเข้ามา​ทางเข้าไร่​ ด้านข้างของตู้บรรทุกเป็นกรงเหล็ก​ มีชื่อและรูปม้าโลหะติดอยู่ เป็นรถบรรทุกลูก​ม้าจากฟาร์ม​ที่พวกเขาตั้งตารอคอยนั่นเอง

โฮ่ง... โฮ่ง....

... โฮ่ง.... โฮ่ง... เจ้าจอร์จ​วิ่งวนเห่าไปรอบๆ​คอกม้า​ ฝูงลูกม้าวิ่งไปทางไหนมันวิ่งไล่ตามเห่าด้วยความตื่นเต้น​ เพราะไม่เคยเห็นม้าตัวเป็นๆมาก่อน

"เฮ้ๆ!" เจ้าจอร์จ​ชนเอสเข้าโครมใหญ่ เขาไม่ทันได้ระวังตัวจึงล้มกลิ้งหงายท้อง​

แม็กซ์​รีบเข้ามาประคอง​ลุงให้ลุกขึ้น​ ก่อนปัดเศษ​ดินเศษหญ้าออกให้

"แกเกือบจะ​ทำฉันหลังหักเสียแล้วพวก!" เอสว่า

สองลุงหลานยืนมองความสำเร็จ​ที่พวกเขา​ร่วมแรงร่วมใจทำมาด้วยกัน

"ช่วงแรกเราคงต้องจ่ายค่าหญ้าแห้งเยอะหน่อย!"

"ครับ!กว่าหญ้าในทุ่งจะพร้อมคงฤดูใบไม้ผลิ​หน้า"

เอสตบไหล่หลานเบาๆด้วยความภูมิใจ​

รถมัสแตง​ของมาร์​ตินเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้านสักเดี๋ยว​ ​ก่อนเลี้ยวเข้ามาในทุ่งที่เอสกับแม็กซ์​ทำงานกันอยู่

"เฮ้!รถเปลี่ยนไปนะว่ามั้ย?" แม็กซ์​ชี้ไปที่แถบสีดำที่คาดทับอยู่ฝากระโปรง​รถ​ ทำเลียนแบบค็อบบรา​ แม็กซ์​ทึ่งในความกระตือรือร้น​จัดของเพื่อนสนิท​

"แน่น้อน!.. งานนี้งานใหญ่เผื่อจะมีแมวมองเห็นออร่าของฉันบ้างแหละน่า... "

"งานนี้มองดูแล้วน่าจะเป็นเสือมากกว่าแมวน่ะซิ้" แม็กซ์​กระซิบ​

"เออน่า... !" มาร์ติน​กระซิบตอบ

มาร์ติน​ขับรถพาแม็กซ์​คลานเลาะเรื่อยมาตามถนนเลียบอ่าวน็อธเบย์ สองข้างถนนเลียบอ่าวประดับด้วยทิวต้นปาล์ม​สลับด้วยต้นสนตลอดทั้งสาย​

"ถ้าลุงกับยายฉันรู้ว่าเป็นงานรวมแก็งค์​ ฉันโดนด่าเละแน่!" แม็กซ์​บ่นขึ้นมาลอย​ๆ

"ฉันก็เหมือนกันแหละน่า!.. แต่นายไม่ต้องห่วง!" มาร์ติน​ตอบแล้วตบที่ลิ้นชักคอลโซล​รถเบาๆ​ แม็กซ์​เด้งตัวขึ้นมานั่งหลังตรงตาตั้ง แล้ว​กระชากลิ้นชักคอลโซล​รถออกเพื่อดูของข้างใน

"เฮ่อ!" แม็กซ์​ถอนหายใจโล่งอกที่มันเป็นเพียงวิทยุสื่อสาร​ของพ่อมาร์ติน​

"นายนึกว่ามันเป็นอะไร?.. ฮ่าๆ.. ฉันเป็นนักแข่งรถนะเว้ย!.. ไม่ได้เป็นอาชญากร" มาร์ติน​ขำเพื่อน

"แต่งานที่นายมานี่แหล่งรวมอาชญากรตัวเป้งเลยมั้ง?... "

"เอาน่าๆ.. ฉันแค่อยากมาดูรถ!.. นายขี้บ่นเป็นยายแก่ตั้งแต่เมื่อไรวะ?... ฮ่าๆ!" มาร์ติน​เลี้ยวรถเข้าไปในถนนเส้นเล็กๆด้านข้างทึบไปด้วยต้นไม้​ เข้าไปได้ประมาณ​หนึ่ง​กิโลเมตร​พบกับประตู​เหล็ก​บานใหญ่กั้นไว้มีป้าย สถานที่ส่วนบุคคล​ ห้าม​เข้า​ก่อน​ได้รับ​อนุญาต​ แขวนอยู่

มาร์ติน​จอดรถแล้วลงไปยื่นบัตรบางอย่างให้กับคนเฝ้าประตู​ คนเฝ้าประตู​ตรวจสอบ​อยู่สักเดี๋ยว​ก็เปิดประตูให้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***