แสงแดดอบอุ่น และสายลมอ่อนๆของฤดูใบไม้ผลิ พัดเอากลิ่นหอมของดอกไม้ที่ขึ้นและบานอยู่ภายในบริเวณสุสาน ให้ลอยฟรุ้งในอากาศ
เอสเดินโขยกเขยกมาวางช่อดอกไม้ที่หน้าป้ายหลุมฝังศพ
"แม็กซ์สอบเข้าโรงเรียนเตรียมททหารซิลเวอร์สตาร์ได้แล้ว ดีใจกับพวกนายด้วย" เเอสแจ้งข่าวดีต่อป้ายหลุมฝังศพของเจและเกว็นเดอริน
'ซิลเวอร์สตาร์ มิลิทารี สคูล ออฟ นิวแกรนเนรี' เป็นโรงเรียนเตรียมทหารอันดับหนึ่งของรัฐ ซึ่งเก่าแก่ก่อตั้งขึ้นมาพร้อมๆกับการสถาปนารัฐ ในปีการศึกษาหนึ่งๆจะรับนักเรียนชาย, หญิงเพียงรุ่นละห้าร้อยคน แต่สำเร็จการศึกษาออกไปไม่เกินสามร้อยคนต่อรุ่น นักเรียนเตรียมทหารที่จบหลักสูตรจากที่นี่สามารถจะสอบเข้าฝึกกับหน่วยใดก็ได้ เพราะเป็นบุคลากรที่การันตีได้ในความสามาถ สัญลักษณ์ประจำโรงเรียน เป็นรูปโล่ล้อมด้วยใบปาล์ม ผูกโบว์สีขาวที่ก้านปาล์ม มีกระบี่ไขว้ปืนและดาวเงินสามดวงอยู่ด้านบนโล่ แยกความหมายตามสัญลักษณ์ได้ดังนี้
ใบปาล์ม คือ ชัยชนะ
โบว์สีขาว คือ สันติภาพ
โล่และกระบี่ไขว้ปืน คือ ความชำนาญในการศึก
ดาวเงินสามดวง คือ ความเป็นเลิศ ความแข็งแกร่ง
(ร่างกาย, จิตใจ, สมอง)
"สุขสันต์วันเกษียณนะป๋า!" มาร์ติน สก็อต เลื่อนกระจกรถลงทักพ่อ
"ขอบใจไอ้แสบ! วันนี้ฉันจะให้แกกินฝุ่น สองพันเป็นไง?"
"ได้เลยย!.. เงินด่วนนะป๋า และป๋าต้องเลิกบุหรี่เสียที... จริงจัง!.. "
"ได้เลย!.. ตามนั้น" มาร์ตินเลื่อนกระจกปิดแล้วเคลื่อนรถไปรอยังจุดสตาร์ท
เจมส์ สก็อต อดีตสักสืบ(ป้ายแดง) ชูนิ้วโป้งคว่ำให้ลูกชาย เปิดเพลงดังสนั่น อัดควันเข้าปอดเหมือนสั่งลาบุหรี่เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนกระชากเกียร์ไอ้ม้าป่าคะนองให้ทะยานลงสู่สนามแข่ง
สองพ่อลูกผลัดกันนำผลัดกันตาม จนถึงรอบสุดท้าย มาร์ตินกระทืบคันเร่งแซงเข้าเส้นชัย เฉียดกระจกมองข้างรถมัสแตงของพ่อในระยะห้าสิบเมตรสุดท้าย รอบที่ผ่านๆมาน่ะ... เขาแค่แกล้งต่อให้พ่อดีใจเล่นๆ!
มาร์ตินยืนยิ้มพิงรถ ยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูยอดเงินในบัญชีธนาคารที่เพิ่มขึ้น ก่อนจูบโทรศัพท์ทีหนึ่งด้วยความสะใจ
"ถือว่าเป็นค่าขนมของผมแล้วกันนะป๋า!"
"เฮ่อะ! ไอ้เด็กโข่งเคราดก!"
"อย่า'รมณ์เสียน่าป๋า! ไปร้านเบอร์เกอร์บลูมกัน ผมเลี้ยงเอง"
"เลี้ยงแค่เบอร์เกอร์?!.. กระจอกชิบเป๋ง!" สองพ่อลูกพากันหัวเราะลั่น
มาร์ตินถอยรถของสปอนเซอร์เข้าเก็บ แล้วโดดขึ้นมัสแตงไปกับพ่อ เขายังเป็นนักศึกษาจึงยังเป็นแค่เพียงนักแข่งสำรอง ยังไม่มีรถเป็นของตัวเอง เขาตั้งเป้าหมายเอาไว้แล้วว่า ในปีการศึกษาสุดท้ายเขาจะต้องให้รางวัลกับตัวเอง เป็นรถเจ๋งๆสักคันและตำแหน่งนักแข่งรถหน้าใหม่
เอสรับแม็กซ์กลับในช่วงซัมเมอร์ ขากลับพากันแวะที่ร้านเบอร์เกอร์บลูม
"เฮ้! ทางนี้!" เจมส์โบกมือทักเอสที่เดินขโยกเขยกเข้าร้านมากับแม็กซ์ เอสกับแม็กซ์โบกมือทักตอบ ก่อนเดินไปนั่งโต๊ะเดียวกันกับเจมส์และมาร์ติน
พวกเขานั่งกินอาหารพลางคุยถามไถ่กันไป
"วันไหนนายอยากลองซิ่งบอกฉันได้เลยนะแม็กซ์!" มาร์ตินชวน
"โอเค!" แม็กซ์รับคำ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 28
Comments