(ริโอะกับต่างมิติ ฟิค) คุโรโกะ โนะ บาสเก็ตบอล
ep.2. บาส
โมโมอิ ซัทสึกิ
ตื่นได้แล้วล่ะแม่สาวน้อย
โมโมอิเขย่าตัวของริโอะเบาๆ และริโอะนั้นก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ
โซโนะกามิ ริโอะ
เช้าแล้วหรอคะ...
โมโมอิ ซัทสึกิ
ใช่แล้วล่ะ ไปอาบน้ำแล้วก็ยืมชุดพี่ใส่ได้เลย พี่เตรียมไว้ให้แล้วนะ
โซโนะกามิ ริโอะ
ค..ค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
ไม่เป็นไรจร้า
แล้วริโอะก็ได้ทำธุระของตัวเองจนเสร็จสรรพ
และตอนนี้ริโอะโมโมอิก็ได้มานั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
เดี๋ยวรออาโอมิเนะมาก่อนนะ
โมโมอิได้ยินเสียงเปิดประตูก็ได้หันไปมองทันทีและก็ได้มีชายคนหนึ่งได้เดินเข้ามา
อาโอมิเนะ ไดกิ
เรียกฉันมาแต่เช้าตรู่มีอะไร?
โมโมอิ ซัทสึกิ
ก็น่าจะรู้นะ
อาโอมิเนะ ไดกิ
อ๋อ...เรื่องเด็กคนนั้นสินะ
โซโนะกามิ ริโอะ
(อืม...เด็กอีกแล้ว)
โมโมอิ ซัทสึกิ
ใช่แล้ว อธิบายมาซิว่ามันเกิดอะไรขึ้น?
อาโอมิเนะ ไดกิ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่า...
แล้วอาโอมิเนะก็ได้อธิบายทุกอย่างให้โมโมอิฟัง
โมโมอิ ซัทสึกิ
เป็นอย่างนี้นี่เอง
โมโมอิ ซัทสึกิ
แต่ว่าที่เธอนั้นร่วงลงมาจากฟ้าฉันควรเชื่อไหมเนี่ย...
อาโอมิเนะ ไดกิ
ไม่เชื่อถามพวกเท็ตสึยะดูก็ได้
อาโอมิเนะ ไดกิ
พวกเรา6คนอยู่ที่นั่นหมดทุกคนและอยู่ในเหตุการณ์ด้วย
โซโนะกามิ ริโอะ
(แต่ฉันยังไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น!!!)
อาโอมิเนะ ไดกิ
งั้นฉัน...ขอความช่วยเหลือให้ริโอะอาศัยอยู่ที่บ้านกับเธอไปจนกว่าความทรงจำของริโอะจะกลับมาได้ไหม?
โมโมอิ ซัทสึกิ
อืม...ก็งานหยาบอยู่นะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
แต่ก็ไม่เป็นไร เธอน่ารักจะตาย อย่างน้อยฉันก็จะได้มีน้องสาวด้วย~
โมโมอิ ซัทสึกิ
ฉันจะรับเลี้ยงเธอเองชั่วคราว~
โซโนะกามิ ริโอะ
ขะ..ขอบคุณมากนะคะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
ไม่เป็นไรจร้าาา
อาโอมิเนะ ไดกิ
แล้วเรื่องโรงเรียนของริโอะจะเอายังไง?
โมโมอิ ซัทสึกิ
อืม...นั่นน่ะสิ
โมโมอิ ซัทสึกิ
ถ้าจะเข้าประถมมันก็ไกลเกินไปซะด้วยสิ งั้นก็...
อาโอมิเนะ ไดกิ
อย่าบอกนะว่า!
โมโมอิ ซัทสึกิ
ใช่! พาเธอเข้ามัธยมต้นเทโควกับพวกเราไงล่ะ!!!
อาโอมิเนะ ไดกิ
นี่เธอจะบ้าไปแล้วหรือเนี่ย!!!
อาโอมิเนะ ไดกิ
เธอจะไหวงั้นหรอริโอะ!!!
โซโนะกามิ ริโอะ
เอ่อ...คิดว่าไหวอยู่นะคะ
อาโอมิเนะ ไดกิ
จะเอาอย่างงี้จริงดิ?
โมโมอิ ซัทสึกิ
โอเคร ในเมื่อเธอตกลงแบบนี้แล้ว ก็ต้องเอาตามที่เธอต้องการนั่นแหละ
อาโอมิเนะ ไดกิ
เฮ่อ...โอเคร ก็สะดวกไปอีกแบบ
อาโอมิเนะ ไดกิ
แต่ดูจากรูปร่างยังไงก็ต้องเป็นเด็กประถมแน่ๆ!!!
โมโมอิ ซัทสึกิ
นี่หยุดตัดสินกันด้วยรูปร่างได้แล้ว!!! ริโอะอาจจะมีสมองที่ฉลาดหลักแหลมเกินขนาดรูปร่างของเธอก็ได้
อาโอมิเนะ ไดกิ
เอาให้จริงอย่างที่เธอว่าฉันจะรอดูแล้วกัน
โมโมอิ ซัทสึกิ
งั้นพาไปสมัครวันนี้เลย
โมโมอิ ซัทสึกิ
แล้วก็ลองทดสอบเรียนไปก่อน ฉันมีชุดให้อยู่ของตอนปี1น่ะ
อาโอมิเนะ ไดกิ
แน่ใจนะว่าริโอะจะใส่ได้น่ะ ขนาดหน้าอกของเธอกับของริโอะมันต่างกันอย่างสิ้นเชิง...
โมโมอิ ซัทสึกิ
ไอบ้า!!! ยังไงก็ต้องใส่ได้อยู่แล้วสิ!!!
อาโอมิเนะ ไดกิ
เฮ่อ...เอาที่สบายใจ
อาโอมิเนะ ไดกิ
มันก็ใกล้จะถึงเวลาเริ่มเรียนแล้วนะรีบไปกันเถอะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
ไปก่อนเลยเดี๋ยวฉันตามไป
แล้วอาโอมิเนะก็ได้เดินออกไปจากบ้านของโมโมอิ
โมโมอิ ซัทสึกิ
งั้นเดี๋ยวฉันได้เธอใส่ชุดนักเรียนตอนปี 1 ของฉันไปก่อนนะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
วันนี้เธอจะได้ทดสอบเรียนเป็นวันแรกสู้ๆล่ะ
โซโนะกามิ ริโอะ
ค่ะ...ขอบคุณค่ะ
แล้วริโอะก็ได้ไปเปลี่ยนชุดนักเรียนที่โมโมอิให้จนเสร็จ
โมโมอิ ซัทสึกิ
ว้าววว น่ารักมากๆจร้า ก็ใส่พอดีที่นาใช้ได้เลย!
โซโนะกามิ ริโอะ
ขอบคุณมากค่ะ...
โมโมอิ ซัทสึกิ
ไม่ต้องเกร็งก็ได้นะคุยกับพี่คนนี้สบายๆ
โมโมอิ ซัทสึกิ
งั้นเราไปเรียนกันเถอะ!!!
แล้วโมโมอิก็ได้พาริโอะไปเรียน เมื่อมาถึงโรงเรียนแล้วโมโมอิก็ได้พาเธอไปที่ห้องธุรการเพื่อทำการสมัครเข้าเรียนจนเสร็จสรรพ
หลังจากนั้นโมโมอิก็ได้มาส่งริโอะที่ห้องเรียนของเธอ
โมโมอิ ซัทสึกิ
เอาล่ะนี่คือห้องเรียนของเธอนะ ไว้พักเที่ยงฉันจะมาหานะ
โซโนะกามิ ริโอะ
ขอบคุณมากเลยค่ะ ที่ทำให้ขนาดนี้ สักวันฉันจะตอบแทนบุญคุณให้พี่กลับนะคะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
โอเคจ้าไปก่อนน้าาา~~
โซโนะกามิ ริโอะ
ค่ะ บายค่ะ!
แล้วโมโมอิก็ได้เดินออกไปจากห้องเรียน จากนั้นคุณครูก็ได้เรียกริโอะเข้ามาในห้องเรียนและเธอก็ได้แนะนำตัว
โซโนะกามิ ริโอะ
สวัสดีค่ะฉันชื่อ โซโนะกามิ ริโอะนะคะ
พอแนะนำตัวเสร็จเธอก็ได้เลือกที่นั่งและหลังจากนั้นเธอก็ได้ทำความรู้จักกับเพื่อนๆในห้อง
และริโอะก็ได้เริ่มเรียนการเรียนการสอนจนถึงพักเที่ยง
โมโมอิก็ได้มาหาเธอที่ห้องเรียนตามสัญญา
โมโมอิ ซัทสึกิ
มารับแล้วนะ ไปกินข้าวกับพวกเรากันเถอะ!
แล้วโมโมอิก็ได้เดินนำริโอะจนไปถึงโรงอาหาร แล้วเธอได้เดินไปนั่งโต๊ะๆหนึ่งที่มีเหล่าคนหัวสีที่คุ้นตานั่งอยู่รวมกันเต็มไปหมด
โซโนะกามิ ริโอะ
เอ่อ...รู้สึกคุ้นๆหน้านะคะ แต่ที่ไหนๆคือฉันรู้สึกหิวขึ้นมาเมื่อเห็นสีผมของพวกคุณ
คิเสะ เรียวตะ
นั่นมันโซโนะกัจจินี่นา!!!
มิโดริมะ ชินทาโร่
มาอยู่ที่ได้ยังไงเนี่ย!!?
มุราซากิบาระ อัตสึชิ
เอ๋~ ฉันตาฝาดงั้นเหรอ?
คุโรโกะ เท็ตสึยะ
โซโนะกามิมาได้ยังไงน่ะครับ?
อาคาชิ เซย์จูโร่
.......ริโอะว่าสีผมของพวกเราน่ากินงั้นหรือ?
อาโอมิเนะ ไดกิ
มาสมัครจริงด้วยสินะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
ฉันพาเธอมาสมัครเรียนที่นี่น่ะ
คิเสะ เรียวตะ
เอ๋...แต่ดูยังไงๆก็น่าจะเป็นเด็กประถมอยู่เลยนี่นา?
มุราซากิบาระ อัตสึชิ
โซโนะจินจะไหวแน่หรอมัธยมปี1มันยากน้า~~
โซโนะกามิ ริโอะ
ไหวอยู่ค่ะ ก็ไม่ได้ยากอะไร...
อาโอมิเนะ ไดกิ
ฮะ!! ไม่ยาก?
อาคาชิ เซย์จูโร่
ก็ไม่ยากจริงๆนะ
อาโอมิเนะ ไดกิ
ก็เพราะว่านายมันฉลาดไงอาคาชิ!!!
อาคาชิ เซย์จูโร่
แต่ผมก็คิดว่าสำหรับริโอะก็น่าจะยากอยู่นะ
มิโดริมะ ชินทาโร่
แม่หนูนี่คงไม่ธรรมดาแล้วล่ะนะ...
โมโมอิ ซัทสึกิ
กินข้าวเถอะกินข้าวๆ!!!
โมโมอิ ซัทสึกิ
ไปซื้อข้าวกันเถอะริโอะ
คุโรโกะ เท็ตสึยะ
คือว่า...ผมซื้อมาให้ทั้งสองคนแล้วล่ะครับ
โมโมอิ ซัทสึกิ
ฮะ!!! ตอนไหนน่ะเท็ตสึคุง
คุโรโกะ เท็ตสึยะ
เมื่อกี้ที่พวกคุณคุยกันอยู่น่ะครับ
โมโมอิ ซัทสึกิ
งั้นหรอ! ขอบคุณเท็ตสึคุงมากๆนะ!!!
โซโนะกามิ ริโอะ
เอ่อ...ขอบคุณมากค่ะ พี่คุโรโกะ
คุโรโกะ เท็ตสึยะ
ครับผม^_^
คิเสะ เรียวตะ
คุโรโกจจิกำลังฉวยโอกาสสินะ...
มุราซากิบาระ อัตสึชิ
ใช่แล้วๆ...
คุโรโกะ เท็ตสึยะ
อะไรน่ะครับ?
อาโอมิเนะ ไดกิ
ฉันรู้ทันน่ะเท็ตสึ...
อาคาชิ เซย์จูโร่
กินข้าวกันเถอะทุกคน
เมื่อทุกคนได้ยินเสียงของอาคาชิ ทุกคนก็ได้เริ่มรับประทานอาหารทันที
โซโนะกามิ ริโอะ
(ดูท่าเซย์จะมีอิธิพลมากเลยสินะ พอสั่งแล้วทุกคนก็ทำตามทันทีเลยแฮะ)
ริโอะคิดในใจพร้อมกับแบมือขึ้นมาเพื่อจะทำอะไรบางอย่าง
คิเสะ เรียวตะ
เอ่อ...โซโนะโกจจิจะทำอะไรงั้นหรือ?
อาโอมิเนะ ไดกิ
นั่นน่ะสิ แบมือขึ้นมาทำไมล่ะนั่น?
โซโนะกามิ ริโอะ
เอ๊ะ! จริงด้วยแบทำไมล่ะเนี่ย แฮะๆ...
โซโนะกามิ ริโอะ
แต่รู้สึกว่าก่อนจะรับประทานอาหารจะต้องแบมือขึ้นมาเพื่อทำอะไรซักอย่างน่ะค่ะ
มิโดริมะ ชินทาโร่
ความเคยชินสินะ
มุราซากิบาระ อัตสึชิ
แล้วทำไมต้องแบด้วยล่ะ?
โซโนะกามิ ริโอะ
ไม่รู้เหมือนกันค่ะ น่าจะตามที่พี่มิโดริมะพูดนั่นแหละค่ะ
คุโรโกะ เท็ตสึยะ
ความทรงจำน่าจะค่อยๆกลับมาแล้วนะครับ
อาโอมิเนะ ไดกิ
นั่นน่ะสิ แน่วแน่เข้าไว้ล่ะริโอะ!
แล้วทุกคนก็ได้รับประทานอาหารกันจนเสร็จ และแต่ละคนก็ได้แยกย้ายกันไปเข้าเรียน
โมโมอิ ซัทสึกิ
เอาล่ะ เธอคงกลับห้องเองได้แล้วสินะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
งั้นพี่สาวคนนี้กลับห้องก่อนนะ แล้วตอนเย็นจะไปรับที่ห้องเรียนนะ
โซโนะกามิ ริโอะ
ค่ะ บายค่ะ
แล้วริโอะก็ได้เดินกลับห้องและก็ได้เริ่มเรียนจนเสร็จพอตกเย็นแล้วโมโมอิก็มารับริโอะที่หน้าห้องเรียน
โมโมอิ ซัทสึกิ
ราบรื่นดีไหมการเรียนวันนี้?
โซโนะกามิ ริโอะ
สบายมากๆค่ะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
งั้นหรอ เก่งมากๆ
แล้วโมโมอิก็ได้เดินนำให้ริโอะเดินตามเธอมาเรื่อยๆจนมาถึงที่แห่งหนึ่ง
โซโนะกามิ ริโอะ
เอ่อ...ที่นี่คือที่ไหนหรอคะ?
โมโมอิ ซัทสึกิ
อ๋อ...โรงยิมน่ะจ่ะ
โซโนะกามิ ริโอะ
มาทำไมหรอคะ?
โมโมอิ ซัทสึกิ
เดี๋ยวก็รู้จร้า
แล้วโมโมอิก็ได้เดินไปเปิดประตูและริโอะก็ได้เดินเข้าไป
โซโนะกามิ ริโอะ
เอ๋...เล่นบาสเก็ตบอลกันงั้นหรอ
โซโนะกามิ ริโอะ
มีเหล่าพี่ๆคนหัวสีด้วยนี่นา!
ทุกคนกำลังซ้อมบาสกันอย่างสนุกสนาน เมื่อริโอะย่างเข้ามาทุกคนก็จับตาจ้องมองไปยังเธอ
โมโมอิ ซัทสึกิ
พาเธอมาด้วยน่ะ ฝากเด็กน้อยคนนี้ด้วยละกันนะ
พวกนักบาสเก็ตบอลก็พากันซุบซิบกันยกใหญ่ จนทำให้ริโอะรู้สึกกลัวจึงไปแอบอยู่หลังโมโมอิ
โมโมอิ ซัทสึกิ
เฮ่ๆ! อย่าทำให้เธอกลัวสิ เธอยังเป็นเด็กอยู่เลยนะ!!!
มิโดริมะ ชินทาโร่
เด็กที่เรียนมัธยมปี1แล้ว...
คิเสะ เรียวตะ
อย่าดูถูกโซโนกัจจิน่ามิโดริจจิ!
โมโมอิ ซัทสึกิ
งั้นเธอไปนั่งข้างๆพี่อาคาชิก่อนนะ ฉันจะไปเอาของแปปนึง
แล้วโมโมอิก็ลากริโอะมายืนยู่ข้างๆของอาคาชิ
อาคาชิหันมาและมองหน้าของริโอะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
ฝากริโอะด้วยนะอาคาชิคุง
ว่าแล้วโมโมอิก็เดินออกไปจากโรงยิม
อาคาชิได้มองริโอะสักครู่หนึ่งและได้หันกลับไปมองบาสเก็ตบอลต่อ
โซโนะกามิ ริโอะ
(บรรยากาศน่าอึดอัดจริงๆ!!!)
โซโนะกามิ ริโอะ
(เซย์ก็ดูน่ากลัวมากๆด้วย!)
อาคาชิ เซย์จูโร่
กำลังคิดว่าฉันน่ากลัวงั้นหรือ?
อาคาชิ เซย์จูโร่
ดูท่าจะใช่สินะ
โซโนะกามิ ริโอะ
(รู้ได้ยังไงเนี่ย...)
อาคาชิ เซย์จูโร่
ถ้าจะถามว่ารู้ได้ยังไงล่ะก็ ท่าทางของเธอไงล่ะ
โซโนะกามิ ริโอะ
(ปีศาจนักอ่านใจแน่ๆเลย)
โซโนะกามิ ริโอะ
ขอถามอะไรหน่อยนะคะ
อาคาชิ เซย์จูโร่
ถามว่าอะไร?
โซโนะกามิ ริโอะ
พี่เซย์จูโร่ไม่ไปเล่นกับคนอื่นๆงั้นหรอ?
อาคาชิ เซย์จูโร่
ฉันก็ไม่ค่อยได้ลงเล่นหรอกนะ เพราะฉันเป็นกัปตันทีมที่ต้องคอยดูสมาชิกคนอื่นๆน่ะ
โซโนะกามิ ริโอะ
อ๋อ...แบบนี้เองสินะ
โซโนะกามิ ริโอะ
แล้วทุกคนในนี้อยู่ชมรมบาสหมดทุกคนเลยสินะคะ
โซโนะกามิ ริโอะ
แล้วถ้าหนูอยากลองเล่นบ้างจะได้ไหมคะ?
โซโนะกามิ ริโอะ
พี่เซย์จูโร่คะ?
อาคาชิ เซย์จูโร่
ฉันว่าเธอต้องสูงกว่านี้อีกหน่อยนะ ถึงจะเล่นได้ดีน่ะ
อาคาชิ เซย์จูโร่
สูงยังไม่เกิน150 เธออาจจะชู้ตลงแป้นยากนะ
โซโนะกามิ ริโอะ
ขอโทษที่เกิดมาเตี้ยค่ะ.....
โซโนะกามิ ริโอะ
แต่จะว่าหนูเตี้ยคนเดียวก็ไม่ได้นะคะ เพราะในบรรดาพี่หัวสี พี่เซย์จูโร่ก็เตี้ยนี่นา
อาโอมิเนะ ไดกิ
คิกกกๆๆ....
เหล่าคนหัวสีได้ยินที่ริโอะพูดก็พากันกลั้นขำแทบไม่อยู่ อาคาชิเหลือบมองก็ได้เห็นพวกเขาทำท่าทางที่ดูจะอยากขำแทบไม่ไหว
อาคาชิ เซย์จูโร่
ผมได้ยินนะพวกนายน่ะ...
อาคาชิ เซย์จูโร่
วันนี้น่าซ้อมเพิ่มอีกซัก3เท่า
อาคาชิมองแรง เหล่าคนหัวสีเมื่อได้ยินดังนั้นก็รีบซ้อมต่ออย่างรวดเร็วทันที
โซโนะกามิ ริโอะ
(หวังว่าฉันจะไม่โดนไปด้วยนะ)
โซโนะกามิ ริโอะ
(อ๊ากกก ตายแล้วววว~~~)
อาคาชิ เซย์จูโร่
ดูท่าเธออยากจะลองเล่นมากเลยสินะ ลองไปเล่นดูสิ ถ้าเธอชู้ตลงใน10แต้มไม่ต่ำกว่า5ลูก ฉันจะสอนเธอเอง
โซโนะกามิ ริโอะ
กัปตันทีมดูมีอิทธิพลมากเลยค่ะ...
อาคาชิ เซย์จูโร่
ก็ต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้วล่ะ
ริโอะเดินเข้าไปในสนามก่อนที่ทุกคนจะหยุดและมองริโอะที่กำลังจะชู้ตบาสลงแป้น
อาโอมิเนะ ไดกิ
เฮ้ยย!!! เอาจริงดิ
คิเสะ เรียวตะ
โซโนะโกจจิจะชู้ตงั้นหรอ!!!
มิโดริมะ ชินทาโร่
ตัวแค่นั้นจะลงเกิน2ลูกไหมเนี่ย...
มุราซากิบาระ อัตสึชิ
ตัวแค่นั้นไม่มีวันถึงแน่ๆ
คุโรโกะ เท็ตสึยะ
อาคาชิงคุงแกล้งโซโนะกามิงั้นหรอครับ?
อาคาชิ เซย์จูโร่
ไม่ได้แกล้งนะ แค่อยากดูศักยภาพ
ริโอะจับลูกบาสก่อนจะโยนมันขึ้น
มุราซากิบาระ อัตสึชิ
ฮ่าๆๆๆ
เราคนหัวสีหัวเราะออกมาที่ริโอะชู้ตไม่ลงแป้น
โซโนะกามิ ริโอะ
นี่!!! พึ่งลูกเดียวเองนะ!!! อย่าพึ่งตัดสินไปเองสิ!!!
อาโอมิเนะ ไดกิ
ดูแค่นี้ก็รู้แล้วน่า~
คิเสะ เรียวตะ
โซโนะโกจจิชู้ตไม่ถึงด้วยซ้ำ
โซโนะกามิ ริโอะ
ชิ!!! ดูให้ดีล่ะ!!!
ริโอะหยิบลูกบาสขึ้นมาใหม่และจับโยนเข้าไปด้วยความเร็วสูง
และทุกลูกที่ริโอะชู้ตไปนั้นเข้าทุกลูก ไม่มีชนขอบแป้นแต่อย่างใด จนครบ9ลูก
อาคาชิ เซย์จูโร่
ไม่เกินคาดเท่าไหร่
คิเสะ เรียวตะ
หมายความว่าอาคาชิจจิ....
คุโรโกะ เท็ตสึยะ
รู้อยู่แล้วสินะครับ
อาคาชิ เซย์จูโร่
ใช่แล้วล่ะ
มิโดริมะ ชินทาโร่
ก็เลยให้ทดสอบว่างั้นเถอะ
มุราซากิบาระ อัตสึชิ
จะบอกว่าริโอะเล่นบาสเก่งงั้นหรอ?
อาคาชิ เซย์จูโร่
ไม่รู้สินะ แต่การชู้ตก็ใช้ได้เลยล่ะ
อาคาชิมองหน้าริโอะและยิ้มอ่อนๆให้เธอ
ริโอะกอดอกและเบือนหน้าหนีด้วยใบหน้าที่โกรธจนแก้มตุ้มป่อง
คิเสะ เรียวตะ
หวาา! โซโนะโกจจิ โกรธซะแล้วว!!!
อาโอมิเนะ ไดกิ
ซวยแล้วสิ...
โมโมอิ ซัทสึกิ
เกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ ทำไมเสียงเงียบไปล่ะ?
โมโมอิเดินเข้ามาในโรงยิมและกวาดสายตาไปทั่วห้องก็ต้องพบกับริโอะที่ยืนบึ้งตึงอยู่กลางสนามบาส
โมโมอิ ซัทสึกิ
อ้ะ!!! เป็นอะไรน่ะริโอะจัง!!!
โมโมอิ ซัทสึกิ
บอกให้ดูแลดีๆนี่นาอาคาชิคุง
โมโมอิ ซัทสึกิ
อาคาชิแกล้งงั้นหรอ?
โซโนะกามิ ริโอะ
ก็ไม่เชิงค่ะ...
อาคาชิ เซย์จูโร่
ก็แค่ลองทดสอบสมรรถภาพการเล่นบาสน่ะ
โมโมอิ ซัทสึกิ
ฮะ! เล่นบาส!? ริโอะเนี่ยนะ! คิดอะไรอยู่อาคาชิคุง
อาคาชิ เซย์จูโร่
ขนาดโมโมอิยังคิดแบบนี้เลยริโอะ...
อาคาชิ เซย์จูโร่
ยอมรับซะเถอะว่าเธอเตี้ยน่ะ
โซโนะกามิ ริโอะ
อ้ากก!!!! หนูยอมรับว่าเตี้ย แต่หนูไม่ได้เล่นอ่อนซักหน่อย!!!
โซโนะกามิ ริโอะ
ไม่อยู่แล้วเชอะ!!!
ริโอะพูดพร้อมวิ่งออกมาจากโรงยิมทันที
โมโมอิ ซัทสึกิ
อาคาชิคุง พูดแรงไปนิดนึงนะ...
อาคาชิ เซย์จูโร่
ก็รู้อยู่หรอก
ทางริโอะที่วิ่งออกมาก็ได้มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูทางออกโรงเรียน เธอไม่รู้ตัวว่าเธอวิ่งมาถึงนี่ได้ยังไง
โซโนะกามิ ริโอะ
เอ๋...ที่นี่มันหน้าโรงเรียนนี่
โซโนะกามิ ริโอะ
ฉันวิ่งมาไกลขนาดนี้เลยหรือเนี่ย ไม่เห็นรู้ตัวเลย...
โซโนะกามิ ริโอะ
อืม...หน้าโรงเรียน รู้สึกคุ้นๆ...
ริโอะรู้สึกปวดหัวขึ้นมาเมื่อเธอรู้สึกว่า เธอเคยยืนหน้าประตูทางออกโรงเรียนแบบนี้มาก่อน
โซโนะกามิ ริโอะ
นั่น…อะไร...น่ะ
ริโอะเห็นภาพจางๆที่มีหญิงสาวผมสีแดงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูทางออก
โซโนะกามิ ริโอะ
ทำ..ไม..รู้สึก...คุ้นเคย...นะ
แล้วริโอะก็ได้สลบลงไปบนพื้นทันที ที่หน้าประตูทางออกของโรงเรียนเทโคว
Comments
사랑해요!💐
อาโอมิเนะคือหล่อวัวตายควายล้ม
2022-12-08
1
READ
หัวสี555
2021-01-31
7
นิวจะตาย😂
อัพไม่งั้นกุจะไปเผาบ้านมึงอีแอดดด
2021-01-10
4