ตอนที่ 1 : การพบกันโดยบังเอิญ

เสียงลมบ่ายพัดผ่านถนนสายเล็ก เงาแดดลอดผ่านใบไม้ที่พลิ้วไหวลงมากระทบหน้าต่างกระจกใสของร้าน “ดอกไม้ของมีน” ร้านเล็ก ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมเงียบสงบของเมืองใหญ่ แม้จะไม่ได้โดดเด่นหรูหรา แต่กลับมีเสน่ห์อบอุ่นที่ทำให้ใครก็ตามที่แวะเข้ามาต่างรู้สึกสบายใจ

ภายในร้านเต็มไปด้วยสีสันของดอกไม้ที่จัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ ทั้งกุหลาบ ลิลลี่ ทิวลิป และดอกไม้ตามฤดูกาลที่ผลัดเปลี่ยนเข้ามาในแต่ละช่วงเวลา มีกลิ่นหอมละมุนคลุ้งไปทั่ว ราวกับเป็นโลกอีกใบที่แยกออกจากความวุ่นวายของมหานครด้านนอก

มีน เจ้าของร้านหนุ่มวัยยี่สิบกลาง ๆ กำลังนั่งจัดช่อดอกไม้อย่างตั้งใจ นิ้วเรียวเล็กจับกรรไกรตัดก้านกุหลาบด้วยความเคยชิน ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มบาง ๆ แม้จะเป็นเพียงรอยยิ้มธรรมดา แต่กลับมีเสน่ห์อ่อนโยนที่ใครต่อใครต่างบอกว่าเป็นเอกลักษณ์ของเขา

เสียงกระดิ่งเหนือประตูไม้ดังขึ้นเบา ๆ กริ๊ง…

มีนเงยหน้าขึ้นตามสัญชาตญาณ สายตาสบเข้ากับร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีดำสนิทที่ก้าวเข้ามาในร้าน ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความมั่นคงและหนักแน่น จนบรรยากาศภายในร้านพลันเปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัว

ชายแปลกหน้าไม่พูดอะไรในทันที เพียงกวาดตามองรอบร้านด้วยดวงตาคมกริบ สีดำลึกเย็นชาจนราวกับสามารถมองทะลุเข้าไปถึงก้นบึ้งของจิตใจคนได้

มีนรีบวางช่อกุหลาบที่กำลังจัดลง แล้วยกยิ้มตามมารยาท “สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ จะรับดอกอะไรดีครับ?”

ชายคนนั้นยังคงเงียบอยู่ชั่วขณะ ก่อนสายตาคมจะหยุดที่กุหลาบแดงที่จัดวางอยู่มุมหนึ่งของร้าน ริมฝีปากขยับเพียงเล็กน้อย เสียงทุ้มต่ำเอ่ยออกมาสั้น ๆ

“กุหลาบ… ช่อหนึ่ง”

คำพูดสั้น ๆ แต่กลับแฝงด้วยแรงกดดันประหลาด จนมีนอดจะรู้สึกประหม่าขึ้นมาไม่ได้ ทว่าเขาก็พยายามรักษารอยยิ้มเอาไว้

“ถ้าอย่างนั้น ผมจัดช่อกุหลาบแดงให้นะครับ ความหมายของมันคือ ‘รักที่มั่นคง’ …” มีนพูดพลางหยิบกุหลาบแดงขึ้นมาจัดอย่างบรรจง

เขาตัดก้านอย่างชำนาญ จัดใบประดับทีละน้อย เสียงกรรไกรตัดก้านดัง กรึบ ๆ เบา ๆ สลับกับกลิ่นหอมหวานของดอกไม้ที่ฟุ้งกระจายไปทั่วบรรยากาศ ชายแปลกหน้ายืนมองทุกการเคลื่อนไหวเงียบ ๆ ดวงตาคมไม่ละไปจากใบหน้าและมือที่ขยับไปมาอย่างคล่องแคล่ว

มีนไม่ทันสังเกตว่าอีกฝ่ายจับจ้องมานานเพียงใด เขาเพียงคิดว่าเป็นลูกค้าทั่วไป จึงยื่นช่อกุหลาบให้พร้อมรอยยิ้ม “เสร็จแล้วครับ นี่กุหลาบแดงของคุณ”

ชายร่างสูงเอื้อมมือมารับช่อดอกไม้อย่างช้า ๆ นิ้วเรียวยาวสัมผัสก้านดอกไม้ก่อนจะก้มลงมองชั่วครู่ แววตาลึกล้ำแต่ยากจะอ่านออก จากนั้นเขาหยิบธนบัตรจำนวนหนึ่งออกมาวางบนเคาน์เตอร์

มีนชะงักไปทันทีเมื่อเห็นว่ามันมากกว่าราคาหลายเท่า “เอ่อ… คุณให้เกินครับ ผมทอนให้นะครับ”

ชายหนุ่มเพียงส่ายหน้าช้า ๆ เสียงทุ้มเรียบเอ่ยเพียงสั้น ๆ “ไม่ต้อง”

ก่อนที่มีนจะทันได้พูดอะไร ชายร่างสูงก็หมุนตัวก้าวออกไปจากร้านอย่างเงียบงัน ประตูไม้ปิดลงพร้อมเสียงกระดิ่งเบา ๆ ทิ้งไว้เพียงความเงียบและความสงสัยในใจของเจ้าของร้านหนุ่ม

มีนยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะก้มลงหยิบธนบัตรที่เหลืออยู่บนเคาน์เตอร์ขึ้นมา พลางถอนหายใจเบา ๆ “อะไรกัน… ให้เยอะขนาดนี้ ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร”

แต่ในความเงียบสงบ หัวใจของเขากลับเต้นแรงแปลก ๆ ราวกับภาพร่างสูงในชุดสูทดำเมื่อครู่ยังติดอยู่ในสายตา

ที่อีกฟากหนึ่งของถนน รถหรูสีดำจอดรออยู่ ลูคัส มือขวาผู้ภักดีของคิรัน เปิดประตูให้เจ้านายที่เพิ่งออกมาจากร้าน เขาเหลือบมองช่อกุหลาบแดงในมือคิรันอย่างสงสัย

“บอส… คุณเริ่มสนใจเรื่องดอกไม้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ” ลูคัสเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มบาง ๆ

คิรันไม่ตอบในทันที เขาเพียงจ้องมองช่อกุหลาบเงียบ ๆ สายตาคมลึกจนยากจะอ่าน ก่อนเอ่ยสั้น ๆ “ไม่ใช่ดอกไม้”

ลูคัสหันมองหน้าคิรันครู่หนึ่ง แต่เมื่อเห็นแววตานั้น เขาก็เลือกที่จะไม่ถามต่อ รถหรูแล่นออกไปท่ามกลางถนนที่เต็มไปด้วยแสงไฟยามเย็น ทิ้งไว้เพียงร้านดอกไม้เล็ก ๆ ที่ยังคงอบอวลด้วยกลิ่นหอมของกุหลาบ

ในขณะเดียวกัน มีนยังคงยืนคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ เขาสะบัดหัวเล็กน้อยราวกับพยายามไล่ความรู้สึกประหลาดออกไป ก่อนจะหันกลับไปจัดดอกไม้ต่อ

แต่ไม่ว่าจะพยายามเพียงใด ภาพชายในชุดสูทดำกับดวงตาคมลึกคู่นั้นก็ยังคงวนเวียนอยู่ในความทรงจำอย่างไม่ยอมเลือนหาย

และเขาไม่รู้เลยว่า… การพบกันเพียงครั้งแรกนี้ กำลังจะเปลี่ยนชะตาชีวิตของเขาไปตลอดกาล

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***