ตอนที่5

คัดตัวครั้งเเรก

ฟ้าพึ่งจะเริ่มสาง ข้ากับซิ่วหนี่คนอื่นๆไปรับการคัดเลือกรอบเเรกที่สำนักฝ่ายในด้วยกัน

เฉินหว่านจวิน:(หาวววว)ไอการคัดเลือกนี่ ทำไมเช้ากว่าไปทำงานอีกนะ

ข้าที่ยังสะลืมสะลือหาวอยู่ท้ายขนวน ไม่ได้มองว่าเเถวข้างหน้าเขา เลี้ยวไปเเล้ว ชนเข้ากับตันไม้เข้าอย่างจัง

ดอกไม้ใบไม้บนต้นค่อยร่างโปรยลงมา

เฉินหว่านจวิน:โอ๊ยยยยย❗

หมิงเซียง:นายหญิงน้อยเจ้าคะนี่ท่านอันใดรึเจ้าคะ ถ้าอยากจะขอพรกับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ไม่ต้องโขกหัวเช่นนี้หรอกเจ้าคะ

หมิงเซียง:ข้าได้ยินมาว่าขอเพียงเเค่ตั้งใจขอพรท่านก็จะคุ้มครอง ร่างกายจิตใจก็จะอิ่มเอม หมายสิ่งใดก็สมปรารถนา

นายหญิงน้อยท่านเองก็ลองบ้างสิเจ้าคะ

ข้ารีบเเกล้งทำท่าขอพร เพราะไม่อยากให้หมิงเซียงรู้ว่าข้าซุ่มซ่าม พนมมือเเนบเข้ากัน ปิดตาอธิฐานอย่างนอบน้อมเเละตั้งใจ

...ทันใดนั้น ซิ่วหนี่ข้างดึกชุดข้าไว้ กดมือที่ข้ากำลังขอพรลง...

เฉินหว่านจวิน:มีอันใดรึ?

ซิ่วหนี่ ก.:คนอย่างเจ้าคู่ควรมาขอพรที่นี่รึ?เมื่อคืนเจ้าออกจากเรือซิ่วหนี่ลักลอบพบกับชายหนุ่ม ข้าก็เเค่ได้ยินมาหน่ะ❗ไร้ยางอายจริง!

เฉินหว่านจวิน:หลักฐานอันใดก็ไม่มี เจ้าอย่างมากล่าวหาลอยๆเช่นนี้นะ❗

การเเย่งชิง จิตใจสงบของข้าสงบต่อไปไม่ได้ เมื่อคืนคนที่จะใส่ร้ายข้าถูกอาหลีกุ่นจับไปเเล้ว เเต่ทำไมเรื่องหลุดออกมาได้

น่าถ่าชิงเหลียน:น้อยสาว ข่าวลือใช่ว่าจะเชื่อได้ พวกเราอย่าเอาไปพูดต่อดีกว่า

ซิ่วหนี่ ก.:ข่าวลือก็ต้องมีมูลเป็นเเน่ ผู้หญิงไร้หัวนอนปลายตีเช่นนี้ ก็ไม่ควรไดไปคัดซิ่วหนี่กับพวกเรา

ซิ่วหนี่ ก.:เจ้าไม่รู้จักวางตัวอย่าให้พวกเราถูกคนอื่นสั่งสอน

ข้าขี้เกียจจะต่อล้อต่อเถียงกับนาง ในใจกูวุ่นวายหลายเรื่องอยากจัดการใจให้เย็นลง ตาจ้องมองไปเห็นมามาผู้สอนงานเดินมาเเตาไกลในใจก็ม่เเผนทันที

เฉินหว่านจวิน:(สำออย)พี่หญิงท่านนี้ อย่างไรมามาก็ได้สอนข้ามาหรือพี่จะบอกว่า...มามาสอนไม่ดี

...มามาที่สอนงานได้ยินเข้า สีหน้าก็ดูไม่ค่อยดีนัก...

มามาผู้สอนงาน:นายหญิงน้อย ไม่มีหลักฐานอะไรก็ระวังวาจาไว้เป็นดี ในวังนี้พูดผิดเเม้เพียงประโยคเดียวก็อาจนำสู่หายนะได้

เฉินหว่านจวิน:(ถึงดิฉันจะดูสวยรวยเก๋อ่อนวัยเเต่ก็อายุ20กว่าเเล้วนะจ้ะกับสาวน้อยวัยใสอย่างนี้เเค่ทำฟ้องนิดหน่อยๆก็เรียบร้อย)

...พอเห็นสีหน้าผู้พ่ายเเพ้ของอีกฝั่ง...

ข้ากับบรรดาซิ่วหนี่คนอื่นๆเข้าสู่การคัดเลือกรอบเเรกที่ตระเตรียมโดยสำนักฝ่ายใน อีกทั้งยังผ่านมาได้อย่างราบรื่น

เเต่มีจุดนึงที่ข้าเอะใจอยู่ไม่น้อย กงกงผู้นำการบันมึกชื่อพอกราบว่าข้าเป็นธิดาของเฉินเหยียนจาง เดิมที่สีหน้าเรียบเฉย

พลันอบอุ่นขึ้นในพริบตา

หรือว่าการคัดตัวสมัยโบราณนี่ จะมีการติดสินบนกันเหมือนการเลือกนางงามสมัยนี้ ? เเต่จากที่หลายวันนี้ฟังๆมา

เฉินเหยียนจางก็เป็นเพียงขุนนางธรรมดาๆเท่านั้น ไม่ได้เป็นผู้มีอำนาจใหญ่โตอะไร

...หลังจากผ่านการคัดเลือกรอบเเรก มองด้วยตาพวกซิ่วหนี่หายไป ครึ่งนึงเหลือเพียงเเค่หลักสิบคนเเต่ปมในใจข้ากลับมากมายคณานับ...

...จบโปรดติดตาม...

...ตอนต่อไปเจ้าคะ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***