. รุ่งเช้ามาถึง เท็นก็ไปส่งวรุณที่โรงเรียนอนุบาลตามปกติก่อนจะไปทำงาน ด้วยงานของเขาเป็นแค่งานรายได้ไม่มากตามวุฒิการศึกษา มีรายได้เป็นรายวันไม่ใข่รายเดือน เท็นใช้วุฒิการศึกษาชั้นมัธยมปีที่สามมาสมัครงานเขาจึงได้เป็นแค่ตำแหน่งลูกน้อง
. "เท็น...เท็น"
. เสียงหนึ่งเรียกหาจากอีกด้าน เท็นผินหน้าหันมองพลางยิ้มทีกทายให้ปกติ
. 'กันต์'วิ่งหน้าตั้งเขาหาผู้ที่ทำแผนกเดียวกัน สองมือเขาชูขึ้นเพื่อโชว์ถุงพลาสติกหลากสีที่มรอาหารอยู่เต็มไปหมด
. เท็นหัวเราะให้กันท่าทีของอีกฝ่าย"หิ้วอะไรมาเนี่ย"
. "กาแฟไง หมูปิ้ง แล้วก็น้ำผลไม้"เขาตอบตามที่ตัวเองซื้อมา"เจ้าอร่อย"
. "ซื้อมาเยอะแยะเลย"
. "ซื้อเผื่อ กินไหม?"
. "กินสิ"
. เท็นไม่ปฏิเสธ เขาหยิบถุงหมูปิ้งมาหนึ่งถุง กลิ่นของมันหอมอบอวลไอร้อนดูน่าอร่อย
. สำหรับกันต์แล้วเปรียบเหมือนเพื่อนตายก็ว่าได้ ตลอดสามปีที่เขาทำงานโรงงานแห่งนี้ กันต์ก็คอยช่วยเหลือตลอด ตอนที่ไม่มีเงินก็มีแต่ผู้ชายคนนี้นี่แหละที่ยื่นมือเข้ามาช่วย
. เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่เท็นซึ้งน้ำใจ
. "กลางวันเลี้ยงข้าวด้วยนะ 5555"กันต์หัวเราะดัง
. "ไม่ ถ้าไม่มีเงินจะให้ไปล้างจานแลกข้าว"
. คำพูดหยอกล้อกันไปมามันเป็นเรื่องปกติระหว่างคนสองคน กันต์เบ้หน้าเมื่อเท็นไม่รับมุก คิดจะให้เขาไปล้างจานแลกข้าว! ไม่มีทางซะหรอก!
. "ใจร้ายว่ะ"
. "เพิ่งรู้หรอ"
. เท็นไม่สน เขาทำเป็นหูทวนลม ก่อนเดินไปทำงานตามปกติ ทิ้งให้เพื่อนตัวแสบเดินตามหลังพลางปล่อยเสียงหัวเราะขำที่ได้แกล้งเพื่อนตัวเองแต่เช้า
. ทั้งวันการทำงานในโรงงานยังคงเป็นเหมือนวันก่อนๆที่โรงงานของเท็นเข้างานตอนแปดโมงตรงและเลิกงานตอนสี่โมงครึ่ง แผนกที่เท็นทำคืองานตรวจรับสินค้า เป็นบริษัท เล็กๆ ที่ไม่ได้มีพนักงานถึงหลักพันคน ถึงอย่างนั้นเจ้าของโรงงานก็เป็นกันเอง จะมีบ้างที่ต้องทำโอทีหลังเวลาเลิกงาน เพราะออเดอร์ที่เข้ามาในแต่ละวันมีไม่เท่ากัน เท็นเป็นส่วนน้อย เขาแทบไม่ได้ทำงานล่วงเวลาด้วยซ้ำ ด้วยตำแหน่งและแผนกที่ไม่ได้เกี่ยวข้องเท่าไรนัก ส่วนใหญ่จะเป็นฝ่ายผลิตซะมากกว่า
. รายได้ที่น้อยลงกว่าคนอื่นทำให้ไม่ค่อยมีใครอยากมาทำตำแหน่งนี้เท่าไรนัก ยกเว้นแตเท็นที่เขายินดีอ้าแขนรับ เะราะจะได้มีเวลาไปรับลูกน้อยที่ยังรออยู่
. . .
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 16
Comments