ตอนที่ 2 : วันที่ฉันเริ่มมองเห็นคุณ

...เสียงฝนโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย...

...อริสาและเจมส์วิ่งหลบเข้ามาใต้กันสาดอาคารเรียนด้วยลมหายใจหอบเล็กน้อย...

...หยดน้ำเกาะตามเสื้อผ้าและปลายผมของทั้งสอง...

...เจมส์หันมามองเธอด้วยสายตาเป็นห่วง...

...“คุณไม่เปียกใช่ไหม?”...

...อริสาหันไปมองเขาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะตอบ...

...“คุณเอาเสื้อคลุมของตัวเองมาคลุมให้ฉัน ฉันจะเปียกได้ยังไงกันล่ะ......

...กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา”...

...เจมส์ยิ้มบางๆ ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงสบายๆ...

...“คุณไม่เปียกก็ดีแล้ว...

...ส่วนผมไม่เป็นไรหรอก...ผมชอบตากฝนอยู่แล้ว”...

...อริสามองหน้าเขานิ่งๆ...

...แววตานั้นอบอุ่นเสียจนเธอต้องเบือนหน้าหนี...

...“ที่แท้…คุณก็ใส่ใจฉันมาตลอด ตั้งแต่ต้น…จนถึงตอนนี้”...

...“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”...

...เจมส์ถามเบาๆ...

...“ถ้ามีใครทำอะไรคุณล่ะก็ บอกผมมา ผมจะไปสั่งสอนพวกเขาให้เอง”...

...อริสาส่ายหน้าเบาๆ...

...“ไม่มีใครรังแกฉันหรอก…...

...ฉันแค่…คิดอะไรได้บางอย่างเท่านั้นเอง”...

...เธอไม่อยากพูดถึงเรื่องที่ฝังใจ...

...เลยรีบเบี่ยงประเด็นด้วยรอยยิ้มจาง ๆ...

...“เออ ใช่สิ! พรุ่งนี้คุณมีแข่งบาสเกตบอลใช่ไหม?...

...ช่วยจองที่นั่งให้ฉันสักที่สิ”...

...เจมส์ทำหน้างอนนิดๆ หรี่ตามองเธอ...

...“ไปดูพงษ์อีกแล้วเหรอ…”...

...คำพูดนั้นทำให้หัวใจอริสาสะดุด...

...ภาพในอดีตย้อนกลับมาทันที…...

...“ขอร้องล่ะนะ…...

...พรุ่งนี้พี่พงษ์กับวิทยาลัยของคุณจะแข่งรอบชิง...

...ช่วยฉันจองที่นั่งหน่อย ขอร้องล่ะ...นะ…”...

...ในตอนนั้น เธอไม่มีตาให้ใครเลย นอกจากพงษ์...

...และเจมส์...ก็แค่เพื่อนเล่นที่เธอฝากความหวังอะไรไว้ไม่ได้...

...แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว...

...“ไม่ใช่…”...

...เธอเงยหน้าขึ้น...

...“ฉันไม่ได้ชอบเขาแล้ว”...

...เจมส์ชะงักไปเล็กน้อย...

...“คุณว่าอะไรนะ?”...

...“ฉันบอกว่า…ฉันไม่ชอบเขาแล้ว”...

...คำพูดนั้นเบา…แต่หนักแน่น...

...เงียบ...สายตาทั้งสองสบกัน...

...ฝนยังคงตกเบาๆ เหมือนจังหวะของหัวใจ...

...ที่เริ่มเปลี่ยนแปลง...

...“ยินดีด้วยนะ…”...

...เจมส์พูดด้วยรอยยิ้ม...

...“ในที่สุดคุณก็ลืมตาได้แล้ว”...

...จากนั้น เขาก็คิดในใจ...

...“แล้วก็…ยินดีกับผมด้วย ในที่สุดก็รอถึงวันนี้”...

...เจมส์ยิ้มกว้างขึ้น...

...“งั้นพรุ่งนี้ เจอกันที่โรงยิมบาสเกตบอลนะ!”...

...อริสายิ้มตอบ รอยยิ้มนั้นเป็นรอยยิ้มที่เจมส์ไม่เคยเห็นมาก่อน...

...“อืม…แล้วเจอกัน”...

...ฝนยังคงโปรยลงเบาๆ...

...แต่ใจของทั้งสอง...กำลังอบอุ่นขึ้นเรื่อยๆ...

...อย่างไม่รู้ตัว...

...โปรดติดตามตอนต่อไป......

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!