ึเมื่อฝันกลายเป็นรักแท้
...คุณเชื่อใน “ความฝันที่ทำนายอนาคต” ได้ไหม......
...สิบเก้าปีก่อน ในวันเปิดเทอมภาคเรียนที่สองของปีหนึ่ง...
...ฉันฝันถึง “ฝัน” ที่ยาวนานมาก…...
...ยาวเสียจนฉันนึกว่าตัวเองโตเป็นผู้ใหญ่แล้วด้วยซ้ำ...
...เสียงเพลงเบา ๆ จากหูฟังดังแผ่วในรถบัสสายประจำ...
...อริสา นักศึกษาปีหนึ่ง กำลังนั่งเหม่อริมหน้าต่าง...
...เธอมองออกไปข้างนอก แต่สมองกลับพาเธอย้อนเข้าสู่โลกในฝัน...
...ในฝันนั้น เธอกับ พงษ์ รุ่นพี่ปีสาม เทพบุตรที่เธอแอบรักมาตลอดห้าปี...
...ได้คบกัน และใช้ชีวิตร่วมกันหลังเรียนจบ...
...แต่ภาพฝันก็ไม่ได้หวานตลอด…...
...“อริสา! ผมเคยบอกคุณแล้วใช่ไหมว่า มีนาเป็นเพื่อนเล่นตั้งแต่เด็กของผม!”...
...“ทำไมคุณไม่ยอมเชื่อผมสักที!?”...
...“พงษ์…”...
...เธอพูดด้วยเสียงสั่น ก่อนที่พงษ์จะสะบัดมือเธอออกอย่างไม่ลังเล...
...ภาพต่อมา เธอยืนรอเขาหน้าหอ แต่กลับได้รับข้อความ...
..."ผมจะไปรับมีนากลับบ้านก่อน วันเกิดคุณค่อยฉลองพรุ่งนี้นะ"...
...วันเกิดของเธอ…ที่ควรจะเป็นวันพิเศษ...
...แต่แม้กระทั่งคอนเสิร์ตที่เธอเตรียมไว้ขอเขาแต่งงาน เขาก็ไม่มา...
...“บางที…ความรักของเรา อาจผิดตั้งแต่แรกแล้วก็ได้…”...
...แล้ว “เขา” ก็ปรากฏตัวขึ้นในฝัน......
...“ผมมาดูคอนเสิร์ตของคุณ สุขสันต์วันเกิดนะ เพื่อนเล่นตั้งแต่เด็กของผม”...
...“เจมส์…วันนี้เป็นคอนเสิร์ตขอแต่งงานของฉันนะ...
...คุณยินดีจะแต่งงานกับฉันไหม”...
...“ผมรอวันนี้…มานานมากแล้ว”...
...ปึ๊ก!...
...เสียงหัวโขกเบาะดังขึ้นเบา ๆ...
...อริสาสะดุ้งตื่นจากฝัน...
...“คุณตีหัวตัวเองทำไม?”...
...เสียงทุ้มจากข้าง ๆ ดังขึ้น...
...เธอหันไป ก็เจอ เจมส์ตัวจริง กำลังยืนมองเธออยู่...
...“เอ่อ…ฉันฝันร้าย และอยากลืมมันเร็ว ๆ น่ะ”...
...เจมส์ทิ้งตัวนั่งข้าง ๆ...
...“ฝันร้ายอะไรล่ะ บอกฉันได้ไหม”...
...เธออึกอัก ก่อนจะยอมสารภาพ...
...“ฉันฝันว่า…คุณแต่งงานกับคนอื่น”...
...เขาชะงักไปนิด ก่อนจะตอบเสียงเรียบแต่จริงใจ...
...“เป็นไปไม่ได้หรอก…ผมจะไม่แต่งงานกับคนอื่น”...
...ทั้งคู่สบตากันนิ่งๆ...
...ในแววตาของเจมส์ มีอะไรบางอย่างที่ทำให้หัวใจเธอสั่น...
...เขาลุกลงจากรถไปก่อน เธอจึงรีบตาม...
...“เดี๋ยว! รอฉันด้วย!”...
...เธอคว้าแขนเสื้อเขาไว้...
...“ทำไมคุณไม่รอฉัน…”...
...“คุณไม่กลัว เขา หึงเหรอ?”...
...เขาถามกลับแบบงอนๆ...
...“เขา…?”...
...เธอทวนอย่างงุนงง...
...ยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อ...
...กลุ่มชายหนุ่มในชุดมหา’ลัยก็ก้าวเข้ามา...
...และพวกนั้นคือ…พงษ์ กับเพื่อน ๆ ของเขา...
...“โอ้~ อริสา รอพงษ์ที่หน้าโรงเรียนอีกแล้วหรอ~ ยังไม่รีบมานี่อีกเหรอ?”...
...เธอหันไปมองเจมส์ แล้วยิ้มบาง ๆ...
...“ฉันไม่เป็นไร”...
...จากนั้นหันกลับไปยังกลุ่มพงษ์...
...“ฉัน…จะไม่อยู่กับพวกคุณอีกแล้ว”...
...“อะไรนะ!?”...
...เสียงอุทานดังจากเพื่อนของพงษ์...
...พงษ์เดินเข้ามาหน้าตึง...
...“ผมบอกให้คุณ…มานี่”...
...อริสาเงยหน้าขึ้น สูดหายใจลึก แล้วพูดชัดถ้อยชัดคำ...
...“ฉันบอกแล้วไง…ต่อไปนี้ ฉันจะไม่อยู่กับพวกคุณอีกแล้ว!”...
...“ความรู้สึกสิ้นหวังในความฝัน…ฉันไม่อยากสัมผัสมันอีกแล้ว”...
...“เอ๊ะ…ไม่ใช่สิ…”...
...เพื่อนคนหนึ่งพึมพำเบา ๆ...
...เธอหันกลับมาหาเจมส์ที่ยังยืนงงอยู่...
...“ยืนงงอะไรอยู่ล่ะ~ เกือบจะสายแล้วนะ!”...
...เธอคว้าแขนเขา แล้วเดินเข้าโรงเรียนไปด้วยกัน...
...เจมส์ยอมเดินตาม แม้สีหน้ายังเต็มไปด้วยคำถาม...
...ตัดมาที่กลุ่มของพงษ์...
...“เห้ย พงษ์…อริสานี่กินยาผิดขวดมาปะวะ?”...
...เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อ...
...“เธอตามนายมาตั้งแต่ม.ต้นยันมหา’ลัยเลยนะ อยู่ดีๆ จะตัดจบแบบนี้เลยหรอ?”...
...“ฉันว่าตอนนี้เธอแกล้งเฉย เพื่อให้นายสนใจนั่นแหละ ไม่เกินสามวันหรอก เดี๋ยวก็กลับมา!”...
...พงษ์ยืนนิ่ง มองแผ่นหลังของอริสาที่หายเข้าไปในรั้วโรงเรียน...
...“ทำเป็นไม่สนใจงั้นเหรอ… อริสา…”...
...“ผมไม่ชอบแบบนี้เลย…”...
...“คุณควรหยุดได้แล้ว…”...
...****โปรดติดตามตอนต่อไป****......
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments