สายัณห์จันทรา
🌒 บทนำ
เรื่อง: สายัณห์จันทรา
ตระกูล: อัสนีธาราร
แนว: ลึกลับ แฟนตาซี ดราม่า หญิงรักหญิง
---
> “หากคืนนี้คุณฝันเห็นสายฟ้าฟาดกลางสายน้ำ...
จงอย่าตื่น เพราะคำสาปของตระกูลอัสนีธาราร ไม่เคยลืมชื่อใครก็ตามที่ ‘เคยเห็น’”
เสียงแผ่วพร่า เหมือนถูกบันทึกไว้บนแผ่นกระดาษเก่า เอ่ยเตือนใครสักคนในความฝัน ก่อนจะจางหายไปพร้อมกลิ่นไหม้บางอย่างในอากาศ...
กลางค่ำคืนไร้ดวงดาว ลมหอบแรกจากป่าชื้นพัดผ่านชายผ้ารูปธงแหว่งๆ ที่ห้อยต่องแต่งบนระเบียงบ้านไม้เก่าแก่หลังหนึ่งซึ่งซ่อนตัวอยู่กลางหุบเขาลึก เงาต้นไม้โยกตัวตามแรงลม ลู่ราวกับกำลังคุกเข่าให้สิ่งใดบางอย่าง
ใต้แสงสีทองส้มของโคมไฟกระเบื้อง ร่างของหญิงสาววัยรุ่นคนหนึ่งนั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง
ผมยาวสลวยถูกรวบขึ้นหลวม ๆ สวมเสื้อผ้าพื้นเมืองสีดำแต่งลายเส้นแดงจาง ๆ ที่อกซ้าย — ลวดลายที่มองไม่ออกว่าเป็นลายชนเผ่า หรืออักขระโบราณ...
จิรา — ผู้แบกรับมรดกของคำสาปที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าตนเคย “ตกลงใจ” ไว้เมื่อใด
เธอไม่เคยฝันถึงอะไรที่ชัดเจน แต่กลับจำได้เสมอว่า ทุกครั้งที่หลับตา เสียงสวดในภาษาที่เธอไม่เข้าใจจะลอยมาเหมือนสายลมกระซิบเบา ๆ ในหู บางคืนก็มีภาพร่างผู้หญิงในชุดผ้าคลุมสีเลือดนั่งอยู่ปลายเตียง บางคืนก็มีเพียงหยดน้ำจากหลังคา ที่ดังเป็นจังหวะเดียวกับเสียงหัวใจเธอ
> “...ใกล้แล้ว”
เสียงนั้นดังอีกครั้ง คราวนี้ในหัวของเธอเอง
จิราหยุดหายใจครู่หนึ่ง ก่อนค่อย ๆ พ่นลมหายใจออกเบา ๆ
เธอรู้สึกได้ถึงแรงบางอย่างใต้ผิวหนัง มือขวาสั่นแผ่ว ๆ — บริเวณที่มี "ปานรูปดาวห้าแฉก" สีแดงเรื่อซ่อนอยู่
มันไม่เคยหายไป
และมันจะเริ่ม “เต้น” ทุกครั้งที่ใกล้ถึง “วันนั้น” — วันที่พระจันทร์ขีดเส้นตรงกับยอดเขา
---
> คำสาปของตระกูลอัสนีธาราร...
ไม่ได้เลือกใคร
แต่มันจำชื่อคนที่ถูกเลือกได้เสมอ
---
เสียงกึก ๆ จากชั้นล่างดังขึ้น จิราหันขวับโดยอัตโนมัติ
แสงโคมไฟสะบัดไหว ต้นเทียนริมหน้าต่างดับวูบ
เธอลุกขึ้นทันที มือคว้าสร้อยผ้าสีเลือดที่มีอัญมณีเม็ดเล็กอยู่ตรงกลาง — สิ่งที่ตกทอดกันมาทุกชั่วอายุ
เมื่อเธอสวมสร้อยเส้นนั้น เลือดกำเดาเริ่มซึมจากรูจมูกทันที
---
> “ครั้งที่แล้วก็เป็นแบบนี้…”
เธอกระซิบ พยายามเช็ดเลือดออกก่อนจะหยดลงพื้นไม้เก่า
“แต่ฉันไม่ใช่พวกเขา... ฉันจะหยุดมันให้ได้”
---
ข้างนอก... เสียงหมาเห่าหอนเป็นจังหวะ แล้วเงียบหายไป
ท้องฟ้าเปลี่ยนสีเหมือนถูกปาดด้วยพู่กันสีเทาเข้ม
มีบางอย่าง “กำลังเดินทางกลับมา”
---
🌘 คำโปรยจบตอนนำ
> เมื่อดวงจันทร์มาบรรจบตรงยอดเขาอีกครั้ง
เมื่อชื่อ “จิรา” ถูกเอ่ยซ้ำจากปากของผู้มีสายเลือด
เมื่อคนที่คุณรักกลายเป็น "ผู้ที่รู้มากเกินไป"
และเมื่อคุณหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้อง "สวมเสื้อแห่งคำสาป"
คุณจะทำอย่างไร…
เมื่อทุกอย่างที่คุณเคยเป็น
ไม่ใช่คุณอีกต่อไป
------
...จบบทนำ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments