ยินดีต้อนรับ(ไม่)เป็นทางการกับชมรมสุดเพี้ยน

ฉาก: สนามหน้าโรงเรียนมัธยมคิโยเสะ (บรรยากาศปกติ แต่แอบมีเงาอะไรลางๆ ผ่านมุมกล้อง…?!)

【ฉาก 1 – วันแรกของริว】

เสียงในหัว (ของริว)

"ปู่บอกว่า… วิญญาณชั่วร้ายที่สำนักเราผนึกไว้เมื่อร้อยปีก่อน... มันหลุดออกมาแล้ว"

"‘โอโอนิ’... โยไคระดับสูงที่เคยเขมือบทั้งหมู่บ้านในคืนเดียว... ตอนนี้มันแฝงตัวอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้"

"ฉัน... ริว มิคาเงะ จากตระกูลหมอผีโบราณ 'มิคาเงะ'... จะต้องหามันให้เจอ และผนึกกลับไปอีกครั้ง…"

[ริว – เดินผ่านประตูโรงเรียนช้าๆ]

"แต่ปู่... ทำไมต้องส่งฉันมาคนเดียวฟะ"

[ริว]

(เด็กหนุ่มผมดำ ใส่แว่น ดูนิ่งๆ สะพายเป้ใบเก่า ถือกล่องยันต์ลายโบราณเดินเข้าประตูโรงเรียน)

"โรงเรียนธรรมดาเนี่ยนะ… จะมีวิญญาณแรงระดับนั้น?"

【ฉาก 2 – ห้องชมรมลี้ลับสุดร้าง】

[มิโอะ] (นางเอกใส่แว่น สะพายกระเป๋าเป้ลายปลาหมึก พร้อมกับถือ"คู่มือผนึกโยไคฉบับชาวบ้าน" มาจากร้านหนังสือมือสองเก่าๆและพยายามฝึกฝนวิชาด้วยตนเองแบบผิดๆถูกๆจนมักสร้างเรื่องวุ่นวายอยู่เสมอ เธอเป็นคนซุ่มซ่ามแต่มีความกล้าหาญและจิตใจดีงาม และมองโลกในแง่บวกสุดๆ)

"โอเค! วันนี้ฉันจะผนึก ‘ผีสาวห้องน้ำหญิง’ ให้ได้! หัวข้อรายงานชมรมจะได้ดูยิ่งใหญ่บ้าง!"

[อาคาเนะ] (เพื่อนสนิทสายไม่เชื่อ) "ถ้าโดนหลอกจนหัวโขกโถส้วมอีกล่ะก็ ฉันไม่อุ้มกลับนะบอกเลย…"

【ฉาก 3 – ห้องน้ำหญิงชั้น 3 (เสียงลมเย็นๆ พัดมา)】

(มิโอะ ร่ายคาถาอย่างคล่องแคล่วแต่ผิดจังหวะ มือหนึ่งถือคู่มือผนึกโยไค อีกมือถือยันต์ที่วาดด้วยปากกาสีแดง หน้ากระจกมีแมวกวักและถ้วยใส่น้ำเกลือตั้งอยู่)

[มิโอะ](หลับตาปี๋ ท่องคาถาเสียงดังและผิดเพี้ยน) "โอ้! สิ่งเร้นลับ ผู้พเนจร จงสำแดงกายา! อัญเชิญ...หญิงสาวที่สิงสถิตอยู่ ณ ห้องน้ำแห่งนี้...จงมาบัดเดี๋ยวนี้!"

(จู่ๆ พลังงานลึกลับฟุ้งขึ้น! ผีสาวโผล่ครึ่งตัวจากผนัง!!)

[มิโอะ]“ด้วยอำนาจแห่งแมวกวักทองคำและน้ำเกลือสามหยด...ผนึกเธอซะ!”

[มิโอะ] “อ๊ากกก!(พยายามสะบัดยันต์ตามตำราแต่สะดุดขาตัวเอง) โป๊ก!"

(มิโอะล้มก้นจ้ำเบ้า ยันต์หลุดมือไปแปะติดหน้าผีหญิงสาวตัวจริงที่เพิ่งปรากฏกายออกมาจากผนัง ผีหญิงสาวตัวใสๆ ตาวาวโกรธจัด มันลอยวนไปมาอย่างสับสน ก่อนจะพุ่งชนข้าวของในห้องอย่างบ้าคลั่ง)

[ผีหญิงสาว]"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด! ใครเอาอะไรมาแปะหน้าข้าาาา!?"

[มิโอะ](ตะลึง) "ผีหญิงสาวคลั่ง! ไม่ใช่แบบที่ตำราบอกเลยนี่นา! ต้องร่ายคาถาผนึก... เอ่อ... คาถาผนึกหายไปไหนนะ!" (พยายามพลิกหาในตำราอย่างเร่งรีบ)

(ลมเริ่มพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ)

[มิโอะ][อาคาเนะ]"กรี๊ดดดดดดด! ช่วยด้วยยยยย!"

[ริว] (ก้าวเข้ามาในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว มือขวาหยิบยันต์สีแดงที่วาดด้วยอักขระโบราณออกมาจากกระเป๋าเสื้อ)

“จงสงบลงซะ…”(ริวโยนยันต์ออกไปเบาๆยันต์พุ่งเข้าหาผีหญิงสาวราวกับมีชีวิต ก่อนจะหมุนรอบตัวมันอย่างรวดเร็ว แสงสีแดงในดวงเริ่มจางลง ยันต์ค่อยๆดูผีหญิงสาวเข้าไปในตัวเอง ก่อนที่ยันต์จะลอยกลับมาอยู่ในมือของริวอย่างนุ่มนวลบรรยากาศกลับมาเงียบ)

[มิโอะ ,อาคาเนะ —อึ้งสุดขีด]

[มิโอะ]"นาย… นายเป็น...!?"

[ริว] "ฉันแค่… ผ่านมาเฉยๆ"(เก็บยันต์เข้ากระเป๋า ไม่หันมองมิโอะและอาคาเนะ)

[มิโอะ] "นาย...นายทำแบบนั้นได้ยังไง! ยันต์แบบนั้น! สุดยอดไปเลย! นายคือหมอผีที่มาจากตระกูลหมอผีโบราณใช่ไหม!?"

[ริว] (หันมามองมิโอะช้าๆด้วยแววตาที่เหมือนจะบอกว่า "ยุ่งจริง") "แค่บังเอิญผ่านมา"

[มิโอะ] (ไม่สนใจคำตอบ รีบเข้าประชิดตัวริว) "โอ้โห! นายชื่ออะไร? ฉันมิโอะนะ! นายมาทำอะไรที่โรงเรียนเรา? หรือว่า... นายสัมผัสได้ถึงวิญญาณชั่วร้ายที่อยู่ที่นี่!?"

[ริว] (ถอยห่างจากมิโอะไปก้าวหนึ่ง) "ริว เป็นนักเรียนย้ายมาใหม่"

[มิโอะ] (ยิ้มกว้าง) "นักเรียนย้ายมาใหม่! แถมเป็นหมอผีด้วย! นี่มันพรหมลิขิตชัดๆ! นายต้องมาเข้าชมรมกับฉันแล้วแหละ!"

[มิโอะ] (จับข้อมือริวแน่น แววตาเปล่งประกาย)

"นายต้องเข้าชมรมลี้ลับ! นายคือพรหมลิขิตของชมรมเรา!!"

[ริว] (เลิกคิ้วเล็กน้อย) "ชมรมอะไร!?"

[มิโอะ] (เอารูปถ่ายผีตอนริวปราบผีออกมาโชว์ พร้อมผายมือไปรอบๆ) "ชมรมลับปราบวิญญาณไง! ฉันมิโอะ! หัวหน้าชมรม (พร้อมกับชี้ไปที่อาคาเนะ) และนี่อาคาเนะ เพื่อนสนิทของฉันและสมาชิกชมรมลับปราบวิญญาณ!"

[ริว] (มองไปรอบๆ ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง]

"ดูท่า...คงวุ่นวาย"

[มิโอะ] (เกาะแขนริวอย่างกระตือรือร้น)

"ไม่หรอกน่า! รับรองสนุกแน่นอน! ตกลงนะ! นะ! นายต้องเข้าชมรมกับฉัน!"

[ริว] "ถ้าฉัน...ไม่เข้าละ!?"

[มิโอะ]"ถ้าไม่เข้าฉันจะเอารูปนี้ไปโพสต์ว่า ‘เด็กใหม่เป็นหมอผี!’ นะ!"

[ริว – หน้าเหนื่อยใจสุดๆ]

"...เฮ้อ… เข้าไปก็ได้"

【ฉาก 5 – เปิดตัวสมาชิกชมรม!】

(วันต่อมาในห้องชมรมลี้ลับ – โต๊ะเละเทะ เต็มไปด้วยเทียน กะลาหัวแตก และกล้องฟิล์ม)

[มิโอะ] "ขอแนะนำสมาชิกชมรม(ไม่)ลับของเรา!"

🧍‍♀️ อาคาเนะ

[อาคาเนะ – กอดอก]

"ฉันไม่เชื่อเรื่องผีนะ แต่พวกเธอทำเรื่องพวกนี้ไม่ได้ ฉันเลยต้องมาเฝ้าไว้"

🤓 ยูโตะ

(เด็กแว่นหัวฟู กำลังต่อสายอะไรสักอย่างกับกล่องลัง)

"ผมพัฒนา ‘เครื่องจับความถี่วิญญาณ’ อยู่ครับ ใช้คลื่นไมโครเวฟกับลวดทองแดงเกรด C ครับ!"

[ริว – กระซิบ] "ถ้ามันใช้ได้ ฉันจะบวชเลย"

📸 โคทาโร่

(มุมห้อง เงียบๆ กำลังล้างฟิล์มในกล่องน้ำ)

"ผมไม่ได้ถ่ายผีนะ… มันชอบติดมาเอง…"

(ภาพที่เขาถ่าย: มีมือวิญญาณโผล่มาจับไหล่ใครบางคนอยู่เสมอ…!)

😱 ริกะ

(เด็กปี 1 ใส่หูฟัง กอดกระต่ายตุ๊กตาแน่น ตัวสั่นตลอดเวลา)

[มิโอะ] "ริกะเห็นผีได้ชัดมาก! ขนาดที่ตอนเธอมาสมัคร เธอชี้เลยว่า ‘บนชั้นวางนั้นมีเด็กนั่งร้องไห้!’ แล้วทุกคนก็เผ่นกันหมด!"

[ริกะ – น้ำตาคลอ]

"ฉัน…ไม่อยากเห็นเลย แต่พวกนั้น… มันมองฉันกลับตลอด…"

(ทุกคนหันไปมองชั้นวาง… ไม่มีอะไร… หรือเปล่า?!)

【ฉากสุดท้าย – ปริศนาใหญ่】

[ริว – มองออกนอกหน้าต่าง เห็นเงาดำลางๆ ตรงตึกเรียนเก่า]

"กลิ่นมันแรงขึ้นทุกวัน… วิญญาณร้ายซ่อนอยู่ที่นี่จริงๆ…"

[เสียงวิญญาณกระซิบแผ่วๆ]

“เด็กใหม่… เจ้ากำลังจะปลุกบางอย่างที่ไม่ควรถูกปลุก…”

ริว (Ryu) – พระเอกหมอผีฝึกหัด

อายุ: 16 (ม.ปลาย ปี 2)

ลักษณะ: ผมดำยุ่งนิดๆ ใส่แว่น ตาสีเทา หน้าตานิ่ง ดูเหมือนคนเฉื่อยแต่ใจเย็น

คาแรกเตอร์: สุขุม ฉลาด ไว้ตัวเล็กน้อย ปากไม่เก่งแต่ใจดี

จุดเด่น: ฝึกเป็นหมอผีมาตั้งแต่เด็ก ใช้ยันต์ คาถา และผนึกได้ระดับกลางๆ (ยังไม่เก่งแบบมืออาชีพ)

จุดอ่อน: ไม่ถนัดเข้ากับคน ถูกลากเข้าเรื่องวุ่นวายบ่อย

คติประจำใจ: “ถ้าจะล่าผี ต้องใจเย็นกว่ามัน”

🔮 2. มิโอะ (Mio) – นางเอกหัวหน้าชมรมลี้ลับ

อายุ: 16 (ม.ปลาย ปี 2)

ลักษณะ: ผมสีน้ำตาลอ่อน ถักเปียหนึ่งข้าง ใส่แว่นโต ตาโต แสดงสีหน้าชัดมาก

คาแรกเตอร์: ไฮเปอร์ เพ้อฝัน เป็นคนมองโลกในแง่ดีสุดขีด มีไฟกับเรื่องลี้ลับแบบไม่มีเหตุผล

จุดเด่น: รักเรื่องผีมาก หาคาถาจากเน็ตมาลองเสมอ (ถึงแม้ใช้ไม่ได้ก็ตาม)

จุดอ่อน: มักใช้คาถาผิดๆ ถูกๆ ทำเรื่องวุ่นวายให้ชมรมอยู่เสมอ

คติประจำใจ: “ไม่มีอะไรจะหยุดคนมีใจอยากผนึกผีได้!”

🗡️ 3. อาคาเนะ (Akane) – สายลุยไม่เชื่อผี

อายุ: 16 (ม.ปลาย ปี 2)

ลักษณะ: ผมหางม้าสีดำ ตาคม หน้าเข้ม แต่งตัวเรียบร้อย

คาแรกเตอร์: จริงจัง ตรงไปตรงมา ชอบท้าทาย ไม่กลัวอะไร ยกเว้นผี… (เพราะ “ไม่เชื่อ”)

จุดเด่น: สู้เก่ง วิ่งเร็ว ใจถึง ใช้ตรรกะจัดการปัญหา

จุดอ่อน: ไม่เคยเห็นผีด้วยตัวเองเลยยังคงไม่เชื่อ

คติประจำใจ: “สิ่งที่จับต้องไม่ได้ ก็ไม่มีอยู่จริง”

🧠 4. ยูโตะ (Yuto) – เด็กเนิร์ดประดิษฐ์อุปกรณ์ล่าผี

อายุ: 15 (ม.ปลาย ปี 1)

ลักษณะ: แว่นหนา ผมฟู สะพายกระเป๋าเครื่องมือเต็มตลอด

คาแรกเตอร์: ขี้อาย ชอบอธิบายยาวๆ เสียงเบา แต่ความรู้แน่น

จุดเด่น: ประดิษฐ์เครื่องดักวิญญาณ ตรวจจับคลื่นพลังงาน ฯลฯ ด้วยวิทยาศาสตร์ (บ้างก็ได้ผล บ้างก็พัง)

จุดอ่อน: ไม่ถนัดสถานการณ์จริง เจอผีแล้วช็อก

คติประจำใจ: “ทุกสิ่งมีค่าความถี่ของมัน”

📸 5. โคทาโร่ (Kotaro) – ช่างภาพติดผี

อายุ: 17 (ม.ปลาย ปี 3)

ลักษณะ: ผมยาวประบ่า ผิวซีด ตาคม ขรึม แต่งตัวเรียบร้อย

คาแรกเตอร์: พูดน้อย ใจเย็น สายติสท์ ชอบถ่ายภาพฟิล์ม มีมุมมองศิลปะสูง

จุดเด่น: ถ่ายติดผีโดยไม่รู้ตัว ภาพบางภาพเผย “เบาะแสจากวิญญาณ”

จุดอ่อน: ไม่เคยเห็นผีด้วยตาเปล่า เลยไม่รู้ว่าภาพที่ถ่ายน่ากลัวแค่ไหน

คติประจำใจ: “กล้องไม่โกหก… แต่มุมกล้องอาจจะไม่พูดความจริงทั้งหมด”

😱 6. ริกะ (Rika) – ขวัญอ่อนแต่เห็นผีชัดสุด

อายุ: 15 (ม.ปลาย ปี 1)

ลักษณะ: ผมยาวตรง ผูกโบว์เล็ก ตากลม ตัวเล็ก ใส่ถุงเท้าหนา

คาแรกเตอร์: ขี้ตกใจ ขี้กลัวสุดๆ แต่ก็อยากช่วยเพื่อน เวลาผีมาปรากฏจะวิ่งหนีทันที

จุดเด่น: จิตสัมผัสแรงมาก เห็นผีชัดเจน รับรู้ถึงความคิดของวิญญาณบางตน

จุดอ่อน: กลัวมากจนพูดไม่ออก ทำให้ข้อมูลที่รู้สื่อสารไม่ทัน

คติประจำใจ: “ฉันไม่อยากเห็นนะ แต่พวกเขาก็ไม่ยอมไป…”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***