ตอนที่ 3

เช้าวันรุ่งขึ้น ลันตานั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานในห้องส่วนตัวของเธอ รายล้อมไปด้วยภาพสเก็ตช์ชุดไทยประยุกต์มากมาย เธอกำลังใช้ปากกาวาดลายเส้นพริ้วไหวลงบนผืนผ้าไหมจำลองอย่างตั้งใจ แสงแดดยามเช้าลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาอาบไล้ทั่วห้อง เผยให้เห็นความสง่างามของลันตาในอีกมุมหนึ่ง นอกเหนือจากภาพของหญิงสาวผู้สับสนเมื่อคืนก่อน

"งานออกแบบชุดไทยของลูกไปถึงไหนแล้วล่ะลันตา" เสียงคุณหญิงพรรณรายดังขึ้นจากประตูห้อง เธอถือถาดอาหารเช้าเข้ามาวางบนโต๊ะ "ย่าเห็นลูกนั่งทำงานจนลืมกินข้าวเช้าอีกแล้วนะ"

ลันตายิ้มหวาน "ใกล้เสร็จแล้วค่ะย่า อีกนิดเดียวก็ส่งให้ห้องเสื้อได้แล้วค่ะ"

คุณหญิงพรรณรายมองผลงานของหลานสาวอย่างชื่นชม "ย่าภูมิใจในตัวลูกนะลันตา ลูกมีพรสวรรค์จริงๆ" เธอหยุดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้น "แต่พรสวรรค์อย่างเดียวอาจไม่พอเสมอไปนะลูก สิ่งสำคัญที่สุดคือการมีสมาธิและใจที่มั่นคง ถ้าใจลูกยังว้าวุ่นอยู่กับเรื่องเก่าๆ ลูกก็จะไม่สามารถสร้างสรรค์ผลงานได้อย่างเต็มที่หรอกนะ"

ลันตารู้ว่าย่ากำลังหมายถึงเรื่องที่เธอเฝ้าตามหาพ่อแม่ที่แท้จริงมาโดยตลอด เธอถอนหายใจ "ลันตาเข้าใจค่ะย่า แต่บางทีมันก็อดคิดไม่ได้จริงๆ"

"ย่ารู้ว่าลูกลำบากใจ" คุณหญิงพรรณรายนั่งลงข้างๆ ลันตา "แต่บางครั้ง การปล่อยวางบ้างก็อาจจะดีกว่านะลูก บางความจริง...มันไม่ได้หายไปไหน เพียงแค่มันถูกซ่อนไว้เพื่อรอเวลาที่เหมาะสมที่จะปรากฏตัว" คุณหญิงพรรณรายย้ำคำเดิมอีกครั้งราวกับต้องการสื่อความหมายบางอย่างที่ลันตายังไม่เข้าใจ

ขณะเดียวกันนั้น ที่ใจกลางเมืองหลวง ธาม กำลังประชุมทีมงานอย่างเคร่งเครียดอยู่ในห้องประชุมของบริษัท ธามกรุ๊ป อาณาจักรธุรกิจที่เขาสร้างขึ้นมาด้วยสองมือ ภาพวาดเด็กผู้หญิงคนเดิมที่เขาเฝ้ามองเมื่อคืนก่อนถูกตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา

"คุณธามครับ เราได้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับคุณหญิงพรรณรายจากบ้านไร่พฤกษาแล้วครับ" เลขาคนสนิทเอ่ยขึ้นหลังจากประชุมเสร็จ "ดูเหมือนว่าท่านจะเป็นผู้หญิงที่รักสันโดษมาก ไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับโลกภายนอก และมีหลานสาวคนหนึ่งชื่อ... ลันตา ครับ"

ชื่อ "ลันตา" ทำให้ธามใจเต้นแรงขึ้นอย่างประหลาด เขาหยิบรูปเด็กผู้หญิงในภาพวาดขึ้นมามองอีกครั้ง ใบหน้าของเธอดูคล้ายคลึงกับใครบางคนที่เขาจำไม่ได้ แต่ความรู้สึกคุ้นเคยกลับชัดเจนจนน่าตกใจ

"ลันตาเหรอ" ธามทวนชื่อนั้นเบาๆ "คุณไปสืบเรื่องของลันตาคนนี้มาให้ผมละเอียดที่สุด" น้ำเสียงของเขามั่นคง แต่แววตาเต็มไปด้วยความหวังที่ริบหรี่

คุณชลมุ่นงงเล็กน้อย "คุณธามสนใจเธอเป็นพิเศษหรือครับ"

ธามส่ายหน้า "ผมไม่รู้เหมือนกันคุณชล แต่แค่ชื่อของเธอ... มันทำให้ผมรู้สึกบางอย่าง" เขาลุกขึ้นยืนและเดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปยังวิวทิวทัศน์ของเมืองใหญ่ "บางที... ผมอาจจะกำลังเข้าใกล้ความจริงที่ผมตามหามาตลอดชีวิตก็เป็นได้"

ในค่ำคืนนั้น เงาจันทร์ยังคงทอดยาวลงมาคลุมผืนโลก ความลับที่ถูกซ่อนไว้กำลังจะถูกเปิดเผย และชะตากรรมของสองหัวใจที่ถูกผูกโยงกันด้วยอดีตที่ไม่เคยถูกเล่าขานกำลังจะเริ่มต้นขึ้นอย่างแท้จริง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***