บนโซฟามีจัสตินกำลังนอนดูโทรทัศน์ด้วยสีหน้ามีเบื่อหนาย”เฮ้ย~น่าเบื่อจัง”จัสตินพูดพึมพัมกับตัวเอง แล้วโทมัสก็เดินมานั่งด้วย
“ดูอะไรอยู่”โทมัสพูดขึ้นพร้อมกับหยิบขนมบนโต๊ะขึ้นมาเคี้ยว”ฉันก็ดูไปเรื่อยล่ะ แล้วนายล่ะช่วงนี้ ไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นตาเลยนะ”จัสตินพูดขึ้นด้วยสีหน้าเบื่อหนาย
“อ่อ ช่วงนี้ฉันไปเที่ยวในอวกาศมาน่ะ”โทมัสพูดขึ้นราวกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา “อ่อ นายไปเที่ยวอวกาศมาสิน่ะ”จัสตินพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหนาย “เดี๋ยวนะ นายพูดว่าอะไรนะ”จัสตินพูดพร้อมยืนขึ้น
“ฉันพูดว่าฉันไปเที่ยวอวกาศมา”โทมัสพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติ “นายไปเที่ยวอวกาศมาหรอ”จัสตินตะโกนขึ้น “แล้วทำมั้ยนายไม่ชวนฉันล่ะ”จัสตินตะโกนขึ้นด้วยท่าทางไม่พอใจ
“ก็คราวที่แล้ว นายบอกว่าไม่ต้องชวนนายนี่นา” โทมัสพูดพร้อมยักไหล่ จัสตินพูดไม่ออก”ฉันพูดยังงั้นเหรอ”โทมัสพยักหน้าพร้อมหยิบขนมใส่ปากแล้วเคี้ยว
“ชั่งมันเถอะ ว่าแต่นายไปอวกาศได้ยังไง”จัสตินพูดขึ้นพร้อมทำหน้าสงสัย”ง่ายๆ ฉันก็แค่สร้างยานอวกาศ ขึ้นมานะสิ”โทมัสพูดด้วยท่าทางภาคภูมิใจ
จัสตินทำหน้าสงสัย ปกติของที่นายสร้างมันมักจะใช้การไม่ได้ แถมยังชอบระเบิดอีก “มันไม่ระเบิดใช้มั้ย”จัสตินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่วางใจ โทมัสปากกะตุ๊ก “นายไม่วางใจของที่ฉันสร้างขนาดนั้นเลยหรอ”
“เอาน่า ว่าแต่ยานนั่นอยู่ไหนอะ”จัสตินทำท่าทางอยากรู้อยากเห็น “อยู่โรงจอดรถนะ”พูดไม่ทันคาดคำ จัสตินก็วิ่งออกจะห้องไป ที่โรงจอดรถมีเด็กคนนึงกำลังมองหาอะไรอยู่
“ไหนยานอวกาศไม่เห็นมีเลย”จัสตินพูดด้วยท่าทางสงสัย แล้วโทมัสก็เดินเข้ามาพร้อมพูดขึ้นว่า “หาอะไรอยู่” “ก็ยานอวกาศของนายไง”จัสตินพูดพร้อมมองไปที่โทมัส
“ก็อยู่นั้นไง”โทมัสพูดพร้อมชี้ไปทิศทางนึง จุดที่ชี้มีไม้กระดานสี่เหลี่ยมยาว4เมตร กว้าง 2เมตร ด้านบนมีเบอะนิ่งอยู่ 2 ที่ ตรงกลางมีคันโยกขั้นกลางอยู่ ปลายคันโยกมีตุ๊กตาหัวกระต่ายที่กำลังยิ้มอยู่
จัสตินพูดไม่ออก ดูยังไงมันก็ไม่ใช่สิ่งที่จะพาคนไปในอวกาศได้เลย “นี่นายพูดจริงใช่มั้ย”จัสตินพูดด้วยน้ำเสียงไม่ไว้ใจ “เอาเถอะน่า คราวที่แล้วฉันก็พานายไปดูไดโนเสาร์มาแล้ว ทำไมคราวนี้ฉันจะพานายไปอวกาศไม่ได้”โทมัสพูดด้วยน้ำเสียงที่ภาคภูมิใจ
คราวที่แล้วนายบอกจะพาฉันไปในอดีต ไม่ได้บอกสักคำ ว่าจะพาฉันไปดูไดโนเสาร์ แล้วโทมัสก็เดินไปนั่งลงที่เบอะด้านขวาพร้อมตบที่เบอะด้านซ้าย “มา นั่งตรงนี้”โทมัสพูดยิ้มๆ จัสตินจำใจยอมแล้วนั่งลง
แล้วโทมัสก็สับคันโยกลง “แล้วเจ้านี้มันจะลอยได้ยังไง”จัสตินพูดด้วยน้ำเสียงสงสัย “ใครบอกว่ามันจะลอย”โทมัสพูดด้วยรอยยิ้ม แล้วก็มีประตูมิติสีน้ำเงิน ปรากฏขึ้นตรงหน้าของพวกเขา
เชี่ย!ไรเนี่ย จัสตินตะโกนขึ้น แล้วพวกเขาก็ถูกดูดเข้าไปในประตูมิติ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
Nori
ถูกใจเรื่องนี้มากเลย 😍
2025-07-02
0