Alex'S ผู้ถูกเลือกแห่งพงไพรทมิฬ Episode 4 : วิ่ง!

คนเหมือง (ชาย)

"ทำไมไปนานจังไอ้หนูอเล็กซ์?"

อเล็กซ์ (Alex's)

"ขอโทษครับหัวหน้า พอดีผมหน้ามืดนิดหน่อย... แฮะๆ" อเล็กซ์ตอบพร้อมเกาหัว

คนเหมือง (ชาย)

"อ่าวเรอะ... แล้วจะไหวไหมเนี่ย?"

อเล็กซ์ (Alex's)

"สบายมากครับ อาจจะเพราะช่วงเช้านี้กินน้อยไปหน่อยเลยหน้ามืด~"

คนเหมือง (ชาย)

"แห่มม ไอ้เจ้านี่ ทุกวันนี้ตัวก็โตกว่าเด็กวัยเดียวกันตั้งเยอะแล้ว กินให้มันน้อยลงหน่อยก็ได้ เดี๋ยวแก่ไปลงพุงจะหาว่าฉันไม่เตือน"

อเล็กซ์ (Alex's)

"ฮ่าๆๆ ๆ ช่วยไม่ได้นี่ครับ ผมมันเด็กวัยกำลังโต :p" อเล็กซ์ตอบกวนๆนิดหน่อย

คนเหมือง (ชาย)

"กวนจริงๆไอเด็กนี่! ฮ่าๆๆ"

คนเหมือง (ชาย)

"มา ตามมา แกช้าอยู่คนเดียวแล้วอเล็กซ์!"

[...ชายหนุ่มพูดจบก็พอเล็กซ์เดินไปตามทางด้านเหนือของเหมืองซึ่งอยู่ห่างประมาณ 200 เมตร บริเวณนั้นมีแร่สีฟ้าเยอะมาก อเล็กซ์รู้ได้ทันทีเลยว่ามันคือคริสตัลเวทย์มนต์...]

อเล็กซ์ (Alex's)

"โอ้โห!!! หัวหน้า!!! ผมไม่เคยเห็นคริสตัลเวทมนตร์เยอะขนาดนึ้มาก่อนเลย แจ๊คพอร์ตเลยนะเนี่ย!!!" อเล็กซ์พูดอย่างตื่นเต้น

คนเหมือง (ชาย)

"ใช่ไหมล่ะ งานนี้มีหวังได้โบนัสเพียบแน่เลยปีนี้ วะฮ่าๆๆ"

คนเหมือง (ชาย)

"เอาล่ะ แกขุดตรงนี้แหละ ไม่ต้องเข้าไปถึงด้านในหรอก มันอาจจะอันตรายสำหรับเด็ก"

อเล็กซ์ (Alex's)

"รับทราบครับหัวหน้า - -\"

[...จากนั้นอเล็กซ์ก็เริ่มขุดแร่อย่างระวังมือ เพราะหากมีรอยแตกร้าวอาจทำให้ประสิทธิภาพคริสตัลลดลงได้...]

อเล็กซ์ (Alex's)

'แก๊ง~ แก๊ง~' 'แก๊ง~ แก๊ง~'

อเล็กซ์ (Alex's)

"โหวว~ สุดยอดไปเลย สีใสมาก" อเล็กซ์จ้องมองคริสตัลในมืออย่างชอบใจ

[...เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง...]

อเล็กซ์ (Alex's)

"เห้ออ~ ร้อนชะมัด!" อเล็กซ์บ่นพร้อมกับเอามือควานหาอะไรข้างตัว

อเล็กซ์ (Alex's)

"เอ๊ะ! ลืมหยิบขวดน้ำมาเรอะเนี่ย!"

อเล็กซ์ (Alex's)

"โอ๊ยย..ยย.ย ฮึ่บ!" อเล็กซ์โอดครวญเล็กน้อยก่อนจะดันตัวเองลุกขึ้นจากพื้น

อเล็กซ์ (Alex's)

"ถือโอกาสพักหน่อยแล้วกัน ฮิฮิ" อเล็กซ์ปัดเศษดินที่ดินตัวแล้วหลังเพื่อจะกลับไปที่เต็นท์

[...แต่ระหว่างที่เขากำลังจะกลับไปนั้นสายตาพลันไปสะดุดอะไรบางอย่างใต้พื้นดิน...]

อเล็กซ์ (Alex's)

'ตุบ!'

อเล็กซ์ (Alex's)

"เห้ยย! สะดุดอะไรเนี่ย?"

อเล็กซ์ (Alex's)

"คะ คริสตัลเวทย์?"

อเล็กซ์ (Alex's)

'ปัดๆๆ ๆ' อเล็กซ์เอามือปัดดินที่ปิดด้านบนออก

อเล็กซ์ (Alex's)

"โอ้โห!!! ก้อนโครตใหญ่!!!"

อเล็กซ์ (Alex's)

'ซึบๆ ซวบๆๆ~' อเล็กซ์ไม่รอช้ารีบคว้าพลั่วมาขุดบริเวณนั้นทันที จนพักนึงเขาก็ได้เห็นขนาดคริสตัลเวทย์ก้อนยักเต็มตา

อเล็กซ์ (Alex's)

"โอ้โหวว~ ก้อนขนาดนี้เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกเลย!"

อเล็กซ์ (Alex's)

"ยกกลับไปให้หัวหน้าดู หัวหน้าต้องอึ้งแน่ๆเลย ฮ่าๆๆ" เมื่ออเล็กซ์พยายามจะยกคริสตัลออกมา ทันใดนั้นจู่ๆเขาก็ได้ยินอะไรบางอย่างมาจากส่วนลึกข้างในถ้ำ

[...'คลืนน..น.น~'...] เสียงบางสิ่งกำลังเคลื่อนไหว

[...'บริสุทธิ์'...] เสียงกระซิบของบางสิ่ง

[...'เจ้าคือเผ่าพันธุ์อะไร'...] เสียงกระซิบเริ่มดังขึ้น

[...'ทำไมถึง'...]

อเล็กซ์ (Alex's)

'วิ๊ง~' และจู่ๆดวงตาอเล็กซ์ก็มีประกายสีทองขึ้นมา และจ้องมองไปด้านหน้า ทางที่เขาได้ยินเสียงกระซิบบางอย่าง

อเล็กซ์ (Alex's)

'นั่น... เสียงใครกัน?' อเล็กซ์คิดในใจโดยไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ดวงตาของเขานั้นเปล่งแสงสีทองสว่างจ้าเป็นอย่างมาก

อเล็กซ์ (Alex's)

คนเหมือง (ชาย)

"ทุกคน!!!!"

คนเหมือง (ชาย)

"หนีเร็ว!!!"

[...'เสียงของคนเหมืองดังขึ้นพร้อมกับถ้ำที่เริ่มมีแรงสั่นสะเทือนจนทำให้อเล็กซ์ตื่นจากภวังค์'...]

คนเหมือง (ชาย)

"ไอหนู รีบออกไปเร็ว มีบางอย่างแปลกๆในถ้ำนี้!!!"

อเล็กซ์ (Alex's)

"ห ห๊า??"

คนเหมือง (ชาย)

"รีบ! หนี!!"

อเล็กซ์ (Alex's)

"คะ ครับ!!! พรึ่บ~" อเล็กซ์รับคำแล้วรีบลุกขึ้นวิ่งทันที

[...'ทุกคนตอนนี้ได้วิ่งไปที่รถเลื่อนโดยที่อเล็กซ์ไปถึงกลุ่มแรกๆ เพราะเขาอยู่แค่บริเวณปากเหมืองของส่วนลึก เมื่ออเล็กซ์ขึ้นรถเลื่อนพร้อมกับคนอีกประมาณ 10 คน และระหว่างรอคนอื่น เขาก็ต้องตกใจเพราะสิ่งที่เขาทั้งหมดเห็นนั้นคือซากศพคนตายค่อยโผล่ขึ้นมาจากพื้น'...]

[..."นะ นั่นมันตัวอะไรกัน"... "เห้ยย!! ตรงนี้ก็มี!!"... "ระ รีบไปเร็วหัวหน้า"... "มะ มันมี..."...] เสียงของคนบนรถเลื่อนเริ่มโวยวายจนทำให้หัวหน้าคนเหมืองต้องตัดสินใจทิ้งคนอื่นไว้...]

อเล็กซ์ (Alex's)

"ทะ ทุกคน!" อเล็กซ์มองออกไปด้านหลังอย่างหดหู่ เมื่อเห็นภาพคนเหมืองหลายคนกำลังวิ่งหนี และบางคนก็ถูกซากศพเริ่มกัดกิน แต่เขาก็ต้องทำใจยอมรับ ถ้าหากพวกเขาไม่ตัดสินใจหนีพวกเขาเองก็คงไม่รอดเหมือนกัน

คนเหมือง (ชาย)

"ทุกคน! หยิบของที่พอจะใช้เป็นอาวุธได้ขึ้นมา!"

[...'ทุกคนเริ่มหาของที่พอจะใช้เป็นอาวุธได้ และมันก็มีเพียงแค่ท่อนไม้ยาวประมาณ 1 เมตร 1 มัด ที่อยู่ใต้ที่นั่งเพราะอุปกรณ์อื่นอยู่ที่เต็นท์หมดแล้ว'...]

[...'ระหว่างทางก็เริ่มมีคนเหมืองวิ่งหนีออกมา และบางคนโชคดีก็สามารถกระโดดขึ้นรถเลื่อนมาได้'...]

คนเหมือง (ชาย)

"เอาล่ะ เราใกล้จะถึงทางออกแล้ว เตรียมพร้อมเผื่อสถานการณ์ฉุกเฉินไว้นะ!"

อเล็กซ์ (Alex's)

"ครับ!!!" อเล็กซ์และคนอื่นตอบพร้อมกัน

[...'แสงสว่างจากปากถ้ำเริ่มสว่างขึ้น และภาพที่ทุกคนเห็นทำเอาหลายคนตัวสั่น ฝูงซากศพจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังอาละวาด พวกกัดกินคนจนเห็นเครื่องใน ต่อสู้กับกลุ่มทหารรับจ้างและคนธรรมดา'...]

อเล็กซ์ (Alex's)

'ป้าซิล!' อเล็กซ์นึกถึงป้าซิลในใจ

อเล็กซ์ (Alex's)

'ฮึ่บ!! ตูบ!!!' อเล็กซ์ไม่รอให้รถหยุด เขารีบกระโดดลงจากรถทันที

คนเหมือง (ชาย)

"เห้ย ไอหนู!!!" หัวหน้าคนเหมืองตะโกนเรียกเขาด้วยความตกใจ แต่ไม่ทันแล้ว...

อเล็กซ์ (Alex's)

'ขอให้ปลอดภัยที่เถอะ!' อเล็กซ์ภาวนาในใจ ระหว่างทางเขาใช้ท่อนไม้ในมือพยายามฟาดซากศพบางตัวที่ขวางทางเขา แต่ก็ทำได้เพียงแค่ให้มันเซหรือล้มลงเท่านั้น

อเล็กซ์ (Alex's)

"เยอะไปหมดเลย!! หลีกไปนะไอพวกผีเวร!!"

อเล็กซ์ (Alex's)

'พลักๆ ตุบๆ' อเล็กซ์ฟาดพวกมันไม่ยั้ง

อเล็กซ์ (Alex's)

"ป้าซิล!!! ป้าซิล!!!" อเล็กซ์มาถึงส่วนคัดแยกและพยายายามตะโกนหาป้าซิล

[..."แฮร่~ มับ!" ซากศพตัวหนึ่งโผล่มาแล้วจับอเล็กซ์ไว้ได้...]

อเล็กซ์ (Alex's)

"หะ เห้ย! ปล่อยนะโว้ย!!" อเล็กซ์สะบัดตัวอย่างแรง แต่ก็สะบัดออกได้ยากมาก แต่จู่ๆ...

'...ตุบ!!!...'

'...ซากศพเซออกไปอีกทาง...'

อเล็กซ์ (Alex's)

"ป้าซิล!!!" อเล็กซ์ตะโกนออกมาอย่างดีใจ

ป้าซิล

"หลานเป็นอะไรไหมอเล็กซ์" ป้าซิลถามพร้อมกับโยนท่อนเหล็กในมือที่เพิ่งฟาดเจ้าซากศพทิ้งแล้วเข้าไปเช็คสภาพของหลายชาย

อเล็กซ์ (Alex's)

"ผมไม่เป็นไรครับป้าซิล... เรารีบ..." อเล็กซ์ยังพูดไม่ทันจบ สายตาเขาเหลือบไปเห็นบางอย่างด้านหลังป้าซิลที่เป็นบริเวณของเหมืองและป่าทมิฬ

อเล็กซ์ (Alex's)

"นะ นั่นมันอะไรอีกวะนั่น?"

ป้าซิล

'???' ป้าซิลหันไปมอง

[...'มีเงาดำบางอย่างพุ่งขึ้นมาจากพื้นดินทั่วบริเวณ ทั้งจากในถ้ำ และจากป่าทมิฬ มันค่อยๆกลายเป็นเหมือนควันดำพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ทำให้แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ในตอนเที่ยงนี้เริ่มมืดลง'...]