เมื่อฉันถูกดูดเข้าไปในนิยายเรื่องราวความรัก“นายผกา”
#4 ล้อข้ารึ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
มีอะไรหรือเจ้าคะ
เหมย(แม่ พอ.)
หนูโกรธไหมที่พ่อแม่ของหนูคุณอาคุณน้าจับพวกหนูหมั้นกับต้าเหนิง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
นิดหน่อยเจ้าค่ะ//ยิ้มอ่อนๆ
เหมย(แม่ พอ.)
มาเข้าไปในจวญก่อน
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เจ้าค่ะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
(โห เมืองใหญ่จัง)
เหมย(แม่ พอ.)
//เดินนำ+จูงมือนอ.
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//เดินตาม
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//+
เฉิง(พ่อ พอ.+มหาเทพมังกร)
//+
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
โห่จวญใหญ่จังเจ้าค่ะ//มองไปรอบๆ
เหมย(แม่ พอ.)
อันนี้จวญของต้าเหนิงจ่ะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
อ๋อ ห๊ะ//ตกใจ
เหมย(แม่ พอ.)
ตกใจอะไรหรือจ๊ะ//สงสัย
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
คุณน้าจะให้กะผมนอนกับต้าเหนิงรือเจ้าคะ//ทำสีหน้าที่ดูตกใจ
เหมย(แม่ พอ.)
ไม่เรียกต้าเหนิงสิ
เหมย(แม่ พอ.)
เรียกท่านพี่สิ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ทะ ท่านพี่
คนใช้
คุณหญิงเจ้าคะ สำรับได้แล้วเจ้าค่ะ//ถืออาหารมา
เหมย(แม่ พอ.)
นี่หนูผกา ต้าเหนิงก็เข้าเลย สำรับมาพร้อมแล้ว//ยิ้ม
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
คุณน้าคุณอาไม่กินหรือเจ้าคะ
เฉิง(พ่อ พอ.+มหาเทพมังกร)
ไม่จ่ะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เจ้าค่ะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//เดินเข้าห้องพอ.
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//+
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//นั่งลงที่ผ้าปู
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//ปิดประตูห้อง+นั่งลงผ้าปู
คือคนใช้เอาอาหารมาวางแล้วนะคะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
อาหารน่ากินจัง//หยิบอาหารมาสวบ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
(น่ารักจัง)
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//มอง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//หันมามองพอ.
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หยุดมองได้แล้ว
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
อาหารจะเย็นแล้ว
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
หือ อื้อๆ//กินอาหาร
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
อื้อ อิ่มจัง
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//มอง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
มองทำไม
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
อะไรใครมอง//ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หึ//ยิ้ม
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//ลุกขึ้น
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
จะไปไหน
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ไม่ได้ไปไหน
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//ไปจุดเทียนหอม
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หือ//สงสัย
หลังจากนั้นนอ.ของเราเมาเทียนหอมแล้วสลบไป
เหมย(แม่ พอ.)
ลูกจ๊ะ ตื่นหรือยั-//เปิดประตูเข้ามาพร้อมเห็นพอ.และนอ.นอนกอดกัน
เหมย(แม่ พอ.)
โอ๊ะ ข้ามาผิดที่ผิดเวลาเสียจริง//ปิดประตูดัง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หือ//ตื่น
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//หลับ+กอดนอ.อยู่
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//พยายามค่อยๆแกะมือแกะแขนพอ.ออก
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//กอดแน่นกว่าเดิม
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
โอ้ย ตื่นได้แล้วท่านพี่ จะนอนอะไรนักหนา!//ตะโกน
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
หือ//สดุ้งตื่น
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ปล่อย ได้ แล้ว เจ้า ค่ะ//เน้นคำ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//ปล่อย
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//รีบลุกออก
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
(เมื่อคืนทำไมชั้นหลับได้หรือว่า)
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//กอดจากด้านหลัง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//แกะมือพอ.ออก+ดันออก
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
นี่เจ้าเป็นอะไ-//โดนตัด
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
นี่ท่านพี่ชงยาหอมใส่ในเทียนรึ//โมโห
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ใช่ แล้วเจ้าจะทำอะไรข้า//สวนกลับ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//ง้างมือพน้อมใช้พลัง
เพ่ย(แม่ นอ.)
ลูกจ๊ะ//เปิดประตูเข้ามา
อิ2คนนั้นทำตัวแบบตามปกติเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
อะไรหรือเจ้าคะท่านแม่//เดินเข้าไปกอด
เพ่ย(แม่ นอ.)
คือแม่เอาขนมและของหวานมาให้จ่ะ//วางของหวาน
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
น่ากิน~~
เพ่ย(แม่ นอ.)
กินให้อร่อยนะลูก แม่ไปก่อนนะ//เดินออกจากห้อง+ปิดประตู
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เจ้าค่ะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//กำลังจะหยิบมากิน
ซื่อซินเต้อ(คนรักเก่าพอ.+นร.)
ท่านพี่เจ้าขา//เปิดประตูเข้ามา
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//หันไปมอง
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//+
ซื่อซินเต้อ(คนรักเก่าพอ.+นร.)
นางนี่อีกแล้วหรอ//มองนอ.แบบไม่เป็นมิตร
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
มองทำไม
ซื่อซินเต้อ(คนรักเก่าพอ.+นร.)
ข้ามองแล้วจะทำไม//จะง้างมือตบ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//ใช้วรยุทธ์ตบหน้านางซิน
ซื่อซินเต้อ(คนรักเก่าพอ.+นร.)
อึก//จับหน้าตัวเอง+กะอักเลือด
ซื่อซินเต้อ(คนรักเก่าพอ.+นร.)
นี่ท่านพี่กล้าตบข้างั้นรึ//น้ำตาไหล
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ใช่
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ก็เจ้าจะตบคนของข้า!//ตะคอกใส่
ซื่อซินเต้อ(คู่หมั้น พอ.+นร.)
นี่ท่านมีใจให้มันงั้นรือ//น้ำตาไหลอย่างหนัก+กรี๊ด
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
จะกรี๊ดทำไม ข้ารำคาญ//ตะโกนใส่
ซื่อซินเต้อ(คนรักเก่าพอ.+นร.)
เรื่องของข้า
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ท่านพี่//สกิดพอ.
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
หือ//หันไปมอง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ข้าขอจัดการเองนะเจ้าคะ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//พยักหน้า
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//เดินเข้าไปใกล้นางซิน
ซื่อซินเต้อ(คนรักเก่าพอ.+นร.)
นี่เจ้าจะทำอะไร//ถอยหลัง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ทำอะไรงั้นหรอ//ชูมือขึ้นเพื่อใช้พลัง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
(เทพีบุปษาลงทัณษ์)
เทพีบุปผาลงทัณษ์เป็นการใช้แรงกดนะคะ
ซื่อซินเต้อ(คนรักเก่าพอ.+นร.)
อึก//โดนกด
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
นี่ท่านพี่เอาให้มันตายเลยไหมเจ้าคะ//หันไปหาพอ.
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//พยักหน้า
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
(กระบี่บุปผา)
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//พุ่งเข้าไปนางซิน+ใช้กระบี่แทงหัวใจ
ซื่อซินเต้อ(คนรักเก่าพอ.+นร.)
อ้าาาา//ตุย+สลาย
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//มองตาค้าง
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
(น่ากลัวอยู่นะคนนี้)
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//หันไปหาพอ.
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ข้าเก่งไหม//โชว์เหนือ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
หึ//ยิ้ม
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//พุ่งเข้าไปจูบนอ.
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หึ้ย//ดันพอ.ออก
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//ทุบอกพอ.
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//ผละจูบ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ปากหวานนะเนี่ย//ยิ้ม
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หนอย ไอ้คนฉวยโอกาส//จะตบพอ.
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//จับมือไว้
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
จะตบข้าหรือ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ใช่แล้วจะทำไม//โมโห
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
จะตบถึงหรอ//ยิ้มเยาะ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
<197
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หนอย ล้อข้ารึ//ใช้พลังผลักพอ.
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
อึก//กันไม่ทัน
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ฝีมือใช้ได้หนิ//ยิ้มเจ้าเลห์
Comments