เมื่อฉันถูกดูดเข้าไปในนิยายเรื่องราวความรัก“นายผกา”
#3
คุณเพ่ย คุณหลง ตกลงตามนั้นนะ//เสียงคนพูดอยู่ประมาณหน้าห้อง นอ.
เพ่ย(แม่ นอ.)
//เปิดประตูห้องนอ.เข้ามา
เพ่ย(แม่ นอ.)
ลูกจ๊ะ//ปลุกนอ.
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
อื้อ//ตื่น+งัวเงีย
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
มีอะไรหรือเจ้าคะคุณแม่
เพ่ย(แม่ นอ.)
คือวันนี้อาเฉิงกับน้าเหมยมาพูดคุยตกลงกับแม่จ๊ะเรื่องเอ่อ…
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เรื่องอะไรหรือเจ้าคะ//สงสัย
เพ่ย(แม่ นอ.)
เรื่องหมั้นน่ะจ่ะ//ยิ้มบางๆ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ห๊ะ//ตกใจ+อ้าปากค้าง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
(นี่เราต้องหมั้นกับไอ้นั้นหรอ)
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
(ไม่ใช่สิ มันต้องเป็นซื่อซินเต้อไม่ใช่หรอ)
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
(ทำไมเรื่องราวเปลี่ยนไป)
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//เหงื่อตก+เหม่อลอย
เพ่ย(แม่ นอ.)
ลูก//ตะโกน+เขย่าตัว
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ห๊ะๆ//ได้สติ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
มีอะไรหรือเจ้าคะ
เพ่ย(แม่ นอ.)
แม่เห็นลูกเหม่อลอยตั้งนานแม่เรียกก็ไม่ตอบ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
กะผมแค่ไม่พร้อมน่ะเจ้าค่ะ
เพ่ย(แม่ นอ.)
เดี๋ยวแม่เลื่อนวันหมั้นให้นะ
เพ่ย(แม่ นอ.)
แม่จะให้ลูกเตรียมใจ3วัน
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เจ้าค่ะ
เพ่ย(แม่ นอ.)
แล้วหลังจาก3วันลูกต้องไปอยู่จวญคุณชายต้าเหนิง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เจ้าค่ะ
เพ่ย(แม่ นอ.)
เข้าใจอยู่นะ ถ้างั้นแม่กับห้องก่อนนะจ๊ะ//ลุกขึ้น+ออกจากห้อง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เจ้าค่ะ//เดินไปส่งแม่ที่หน้าประตู
คนใช้
คุณหนูๆ//ทำสีหน้าที่ดูตกใจ+วิ่ง+หอบ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
อะไรหรือ//สงสัย
คนใช้
คะ คุณหนูซื่อซินเต้อมาหาเจ้าค่ะ//หอบ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
นางมาทำอะไร
คนใช้
นางอยากจะคุยด้วยเจ้าค่ะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
แต่อะไรหรือ//สงสัย
คนใช้
คุณชายต้าเหนิงก็มาเจ้าค่ะ//พูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่ว
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
บอกพวกเขาไม่ต้องมา//บอกคนใช้
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
แล้วก็บอกว่าข้าไม่ว่าง
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//ปิดประตู
อ้ากก อึก อย่าทำกะหมอมฉันเลยนะเจ้าคะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เสียงอะไรกัน//เปิดปนะตู
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//มอง+ตกใจ
คนใช้
//เลือดออกปาก+แผลที่แขนและขา
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
นี่เจ้าเป็นอะไรไหม//วิ่งออกจากห้องไปหาคนใช้
คนใช้
กะหมอมฉันไม่ได้เป็นอะไรเจ้าค่ะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
จะไม่ได้เป็นอะไรเล่าดูสิเลือดเต็มเสื้อเลย
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เจ้าบอกข้ามาใครเป็นคนทำ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ข้าเอง//ตะโกนออกมา+เดินออกมา
ซื่อซินเต้อ(คู่หมั้น พอ.+นร.)
//เดินเกาะแขนพอ.
ซื่อซินเต้อ(คู่หมั้น พอ.+นร.)
อุ้ย แม๋ๆก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็ยัยผกานี่เอง//หัวเราะแบบสะใจ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
นี่พวกเจ้าทำอะไรคนใช้ของจวญข้า//พูดด้วยน้ำเสียงที่ดูโกรธ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ข้าก็แค่ใช้วรยุทธ์ผลักนางนิดหน่อยเอง//ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
ซื่อซินเต้อ(คู่หมั้น พอ.+นร.)
นางน่ะมาขวางประตูพวกข้าท่านพี่ต้าเหนิงก็แค่ใช้วรยุทธ์เปิดประตูแค่นั้นเอง//ยิ้มเยาะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หึ ข้าขอถามอัไรเจ้าหน่อยสิ
ซื่อซินเต้อ(คู่หมั้น พอ.+นร.)
อะไรหรอ//ยิ้มเยาะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
ไม่อายบ้างหรอที่มายุ่งกับคู่หมั้นคนอื่นน่ะ//ยิ้มเยาะ
ซื่อซินเต้อ(คู่หมั้น พอ.+นร.)
คู่หมั้นเจ้าหรอ หึ ที่จริงข้ากับท่านพี่ต้าเหนิงหมั้นกันแล้วจ่ะ//ยิ้มเยาะ+หัวเราะ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ใช่//ยิ้มเยาะ+หัวเราะ
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หึ้ย//กำลังใช้พลัง
แต่ข้าไม่ได้ยอมรับ//เสียงคนดังมาจากด้านหลัง2คนนั้น
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
//หันไปมองตามเสียง
ซื่อซินเต้อ(คู่หมั้น พอ.+นร.)
//+
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ท่านพ่อ ท่านแม่//ทำสีหน้าดูตกใจ
เหมย(แม่ พอ.)
แม่ไม่อยากจะคิดเลยว่าเจ้าจะเอานางผู้หญิงคนนี้มาทำเมีย//ทำสีหน้าไม่สบอารมณ์
เฉิง(พ่อ พอ.+มหาเทพมังกร)
ใช่
เหมย(แม่ พอ.)
นี่เจ้าไม่รู้หรือว่านางคนนี้มาจากหอนางโรม
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
หึ ไม่จริง ไม่จริง//ตกใจ+รับไม่ได้ในสิ่งที่ได้ยิน
ซื่อซินเต้อ(คู่หมั้น พอ.+นร.)
ไม่ใช่นะเจ้าค-
เหมย(แม่ พอ.)
//ตบนางเองแบบแรงขั้นสุด
ซื่อซินเต้อ(คู่หมั้น พอ.+นร.)
//หันตามแรงตบ
เหมย(แม่ พอ.)
อย่าสาระแนมาหาลูกข้าอีก ไป//ไล่นางซิน
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
หือ//หันไปตามเสียง
เหมย(แม่ พอ.)
น้าจะพาหนูไปที่จวญน้านะ//ยิ้ม
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
เอ่อ..ได้เจ้าค่ะ//ยิ้มอ่อนๆ
เหมย(แม่ พอ.)
นี่ ต้าเหนิงพาน้องไปที่รถม้าเร็ว!//เสียงดุ
ต้าเหนิง(พอ.+เทพแห่งความตาย)
ขอรับๆ//ลากนอ.ไป
ผกา(นอ.+เทพีบุปผา)
//โดนลาก
Comments
Dâu tây
อยากอ่านต่อเลยแอด มาอัพหน่อย
2025-05-04
1