ใต้เงาคืนสุดท้าย

ใต้เงาคืนสุดท้าย

ตอนที่1 อย่าไปที่นั่น(ep1)

( ) =การกระทำ
.
.
.
ณ ตรอกข้างบ้านเก่า ใกล้ ตลาดของเมือง
เวลาเย็นใกล้คํ่า
มาร์ค(ตอนเด็ก)
มาร์ค(ตอนเด็ก)
(หยุดเดิน มองเข้าไปในตรอกเเคบๆ ข้างบ้านเก่า)
มาร์ค(ตอนเด็ก)
มาร์ค(ตอนเด็ก)
เเม่...ทำไมมีเสียงดังจากข้างในบ้านนั้นล่ะ?
เเม่ของมาร์ค
เเม่ของมาร์ค
ไม่ใช่เรื่องของเรา มาร์ค อย่าไปสนใจเลย เดินไปเถอะ(หันไปมองบ้านหลังเก่า เเล้วรีบจับมือมาร์คเเน่นขึ้น)
มาร์ค(ตอนเด็ก)
มาร์ค(ตอนเด็ก)
(หยุดเดิน จ้องเข้าไปในหน้าต่างมืด ๆ ของบ้าน) แต่มันเหมือนมีคนทะเลาะกัน... หรือ... ทำไมมีเลือด...
เเม่ของมาร์ค
เเม่ของมาร์ค
(เสียงสั่น เริ่มมองรอบตัวอย่างระแวง) มาร์ค! อย่าไปพูดเรื่องนั้น! เรากลับกันเถอะ
มาร์ค(ตอนเด็ก)
มาร์ค(ตอนเด็ก)
(เบิกตากว้าง เมื่อเห็นชายคนหนึ่งวิ่งพรวดออกมาจากบ้าน มือเปื้อนเลือด) แม่... ใครน่ะ? เขาทำอะไร?
เเม่ของมาร์ค
เเม่ของมาร์ค
(รีบดึงแขนมาร์คให้เดินหนีออกมาเร็วขึ้น) ไปกันเถอะ! อย่าถามเรื่องนี้อีก!
มาร์ค(ตอนเด็ก)
มาร์ค(ตอนเด็ก)
(หันกลับไปมองทางเดิม ขณะเดินจากมา) ผมจะหาคำตอบให้ได้... วันหนึ่งผมจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...
.
.
15ปีต่อมา
เจ้าหน้าที่รับสมัคร
เจ้าหน้าที่รับสมัคร
(มองใบสมัครแล้วเงยหน้าขึ้น) คุณ... มาร์คเหรอ? ประวัติน่าสนใจนะ ไม่มีประสบการณ์ แต่เขียนว่า “สืบคดีตั้งแต่อายุ 10”?
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(ยิ้มมุมปาก พิงเก้าอี้สบาย ๆ) ใช่ครับ เริ่มจากตามหาว่าใครขโมยขนมผมที่โรงเรียน จับได้ด้วย... หลักฐานแวดล้อม
เจ้าหน้าที่รับสมัคร
เจ้าหน้าที่รับสมัคร
(ทำหน้าเรียบนิ่ง) เราเป็นหน่วยงานจริงจัง ไม่ใช่ชมรมลับของนักเรียน
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(ยักไหล่เบา ๆ) งั้นก็ดีครับ เพราะผมจริงจังพอจะตามจับฆาตกร… แม้จะยังไม่รู้ว่าต้องเริ่มจากไหน555
เจ้าหน้าที่รับสมัคร
เจ้าหน้าที่รับสมัคร
(มองสำรวจท่าทางเขา) แล้วถ้าเกิดเจอคดีที่เสี่ยงชีวิตล่ะ? จะยังหัวเราะได้อยู่ไหม?
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(สบตาแน่นิ่ง เสียงจริงจังขึ้น) ผมหัวเราะกับความตายไม่ได้… แต่ผมไม่เคยกลัวมัน
เจ้าหน้าที่รับสมัคร
เจ้าหน้าที่รับสมัคร
(เงียบไปเล็กน้อย แล้วพูดต่อ) คดีจริงไม่เหมือนในหนังนะ
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(ยิ้มบาง ๆ หยิบปากกาขึ้นเซ็นชื่อ) รู้ครับ… หนังไม่มีเลือดจริง แต่คดีในหัวผม… มีตั้งแต่ผมอายุสิบขวบแล้ว
มาร์ค อายุ 25 ปี ผ่านการสัมภาษณ์และฝึกงานจนได้เป็นนักสืบเต็มตัว เขานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานในสำนักงานของหน่วยสืบสวน เขายังรู้สึกตื่นเต้นอยู่เล็กน้อย แต่ก็รู้สึกว่ามันเป็นโอกาสที่เขารอคอยมานาน
สารวัตรธีรัช(หัวหน้าหน่อยของมาร์ค
สารวัตรธีรัช(หัวหน้าหน่อยของมาร์ค
(เดินเข้ามาพร้อมแฟ้มคดี) “มาร์ค คดีแรกของนาย… คดีคนหาย สาวสวยวัย 24 ปี ชื่อ 'เมย์' หายตัวไปจากบ้านเมื่อ 2 วันก่อน ไม่มีร่องรอยอะไรเลย นอกจากข้อความที่ทิ้งไว้ในมือถือบอกว่า ‘จะไปแล้ว’ แค่นั้น”
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(ยิ้มเล็กน้อย ไม่สะทกสะท้าน) “หายตัวไปแบบนี้เหรอ? ง่ายจังนะ ถ้าผมเป็นคนหายตัวไป ผมจะทิ้งเบาะแสให้เยอะกว่านี้”
สารวัตรธีรัช(หัวหน้าหน่อยของมาร์ค
สารวัตรธีรัช(หัวหน้าหน่อยของมาร์ค
(มองมาร์คอย่างไม่พอใจ) “อย่าเพิ่งมองโลกในแง่ดีเกินไปนาย คดีแบบนี้อาจจะไม่ง่ายอย่างที่นายคิด”
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อมูลในคดี) “ผมว่าทุกคดีมีเบาะแส ซ่อนอยู่แค่เราต้องหามันให้เจอ ผมจะหามันให้ได้”
.
.
หลังจากมาร์คได้ข้อมูลจากหัวหน้าหน่วย เขาก็เริ่มทำการสืบสวนทันที เขาติดตามข้อมูลจากโทรศัพท์ของเมย์ ลองตามรอยข้อความสุดท้ายที่เธอทิ้งไว้ แต่ไม่พบอะไรที่เป็นเบาะแสสำคัญ
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(พูดกับตัวเองในขณะยืนดูแผนที่เมือง) “เธอไปไหนกันแน่? ทำไมทิ้งทุกอย่างไว้? บางที... เธออาจจะไม่หายไปเองก็ได้”
มาร์คเริ่มสืบสวนจากการพูดคุยกับคนในละแวกนั้น พยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับเมย์และการใช้ชีวิตของเธอ แต่คำตอบที่ได้กลับเป็นคำตอบที่ไม่ค่อยมีอะไรชัดเจน คำพูดของเพื่อนบ้านบ้างก็ไม่สอดคล้องกัน บ้างก็เล่าถึงเมย์ในลักษณะดี ๆ แต่บางคนก็พูดถึงเธอในทางที่ไม่น่ารัก
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(หันไปถามพนักงานร้านกาแฟที่เมย์เคยมานั่งบ่อย) “เธอมาที่นี่บ่อยใช่ไหมครับ? ก่อนที่เธอจะหายไป?”
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
“ใช่ครับ เธอมาอยู่บ่อย ๆ... แต่ครั้งสุดท้ายที่มาที่นี่ เธอคุยกับใครบางคน แล้วก็ออกไปทันที ดูเหมือนจะรีบร้อน”
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(มองไปรอบ ๆ ร้านกาแฟ แล้วหยุดที่มุมหนึ่ง) “ใครกันที่เธอคุยด้วย?”
ตัวประกอบชาย
ตัวประกอบชาย
(ส่ายหัว) “ขอโทษครับ ผมไม่เห็นหน้าคนที่เธอคุยด้วย เพราะผมไม่อยู่ตรงนั้น... แต่เธอดูเหมือนจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่”
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(คิดในใจ) “ใครกันนะ... ที่ทำให้เมย์ดูเครียดขนาดนั้น?”
มาร์คเดินไปยังจุดที่เมย์นั่งเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม บนโต๊ะมีเศษกระดาษและถ้วยกาแฟที่เกือบจะหมดแล้ว เขาหยิบกระดาษขึ้นมาแล้วเห็นว่าเป็นแค่โน้ตสั้น ๆ เขียนว่า "อย่าไปที่นั่น"
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(ขมวดคิ้ว) “อย่าไปที่นั่น? ที่ไหนกัน?”
คดีแรกของมาร์คดูเหมือนจะไม่ง่ายอย่างที่คิด ข้อความลึกลับที่เมย์ทิ้งไว้ในโทรศัพท์และโน้ตที่เขาพบในร้านกาแฟบ่งชี้ถึงบางอย่างที่อาจจะซับซ้อนกว่าที่คิด แต่มาร์คไม่ยอมแพ้ เขาจะตามหาคำตอบให้ได้ แม้ว่าจะต้องเผชิญกับความลับและความซับซ้อนที่เขายังไม่คาดคิด
ตอนนี้มาร์คกำลังตามรอยเบาะแสที่ซ่อนอยู่ และคดีนี้เริ่มท้าทายความสามารถของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ
มาร์คกลับไปที่สำนักงานหลังจากวันที่ยาวนาน เขาเปิดแฟ้มคดีเมย์อีกครั้ง เพื่อพยายามเชื่อมโยงข้อมูลทั้งหมด เขาเริ่มทบทวนทุกอย่างที่เขาได้รับมาจากการสัมภาษณ์และจากร้านกาแฟ
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(นั่งหน้าคอมพิวเตอร์ ดูข้อมูลทั้งหมดที่รวบรวมมา) “อย่าไปที่นั่น... ที่ไหน? ทำไมคำนี้มันค้างคาใจขนาดนี้?”
มาร์คเริ่มสืบหาข้อมูลของชายคนนี้จากฐานข้อมูลตำรวจ และพบชื่อของเขา—ธนา ชายวัยกลางคนที่มีประวัติการคุมขังในคดีอาชญากรรมเมื่อหลายปีก่อน แต่เขาก็ได้รับการปล่อยตัวหลังจากที่ถูกพิพากษาเป็นบุคคลไม่ผิด
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(หยุดคิดแล้วเริ่มใช้ความคิดอย่างลึกซึ้ง) “ถ้าชายคนนี้เกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของเมย์… เขาต้องมีแรงจูงใจอะไรบางอย่าง”
มาร์คตัดสินใจไปหาธนาเอง เขาขับรถไปยังบ้านของชายคนนั้น ซึ่งตั้งอยู่ในเขตชานเมือง ที่ดูเหมือนจะเป็นบ้านที่เงียบสงบ ไม่มีอะไรน่าสงสัย
ณ บ้านของธนา
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(เดินไปที่หน้าบ้านธนาแล้วยืนอยู่หน้าประตู) “ทำไมกูต้องรู้สึกไม่สบายใจจัง…”
เมื่อธนาเปิดประตูออกมา มาร์ครู้สึกได้ถึงความตึงเครียดในอากาศ
ธนา
ธนา
(ยิ้มเจือยิ้มอย่างไม่จริงใจ) “อ้าว… นี่คุณตำรวจใหม่ใช่ไหมครับ? มาทำอะไรที่บ้านผมครับ?”
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(ยิ้มเล็กน้อย) “ผมแค่มาหาคำตอบเกี่ยวกับคดีเมย์ครับ ผมคิดว่าคุณอาจจะรู้จักเธอ”
ธนากลับทำสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ก่อนที่จะเชิญมาร์คเข้าไปในบ้าน
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(เดินนำเข้าไปในบ้าน) “ผมรู้จักเธอนะครับ แต่ไม่ใช่ในทางที่คุณคิด…”
มาร์คเดินตามเขาเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่ตกแต่งเรียบง่าย เมื่อมาร์คหันไปมองที่โต๊ะ เขาก็เห็นอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาต้องตะลึง—โทรศัพท์ของเมย์ วางอยู่บนโต๊ะด้วยหน้าจอที่เปิดทิ้งไว้ โดยข้อความสุดท้ายที่ยังคงปรากฏอยู่คือ “ไปที่บ้านของธนา… ไม่มีใครรู้”
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(มองหน้าธนาอย่างตกใจ) “คุณ… คุณรู้เรื่องนี้มาตลอด?”
ธนาเริ่มยิ้มแบบเจ้าเล่ห์และนั่งลงบนโซฟา
ธนา
ธนา
(ยิ้มขื่น ๆ) “ก็ไม่แปลกหรอกที่เธอจะมาหาผม... เพราะเธอคงรู้ดีว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้ชีวิตของเธอต้องเปลี่ยนไป... แต่สิ่งที่เธอไม่รู้คือ... เธอไม่ใช่เหยื่อคนแรก”
มาร์คเริ่มเข้าใจแล้วว่าเมย์ไม่ได้หายตัวไปโดยบังเอิญ เธออาจจะพบกับสิ่งที่เธอไม่ควรพบและถูกลักพาตัวไป เพราะธนาไม่ใช่แค่ชายธรรมดา
มาร์ค(ตัวหลัก)
มาร์ค(ตัวหลัก)
(พูดเสียงเย็นเยียบ) “คุณคือใครกันแน่? และทำไมต้องทำแบบนี้?”
ธนา
ธนา
(ยิ้มร้าย ๆ) “ผมเป็นแค่คนที่รู้ว่าใครจะกลายเป็นเหยื่อคนต่อไป… เมย์เองก็มีส่วนในการทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น… เธอเองก็ไม่ได้บอกความจริงทั้งหมดเหมือนที่คุณคิด”
มาร์ครู้สึกถึงบางสิ่งที่ไม่ถูกต้องในคำพูดของธนา เขาเริ่มจับตามองท่าทางและการกระทำของชายคนนี้มากขึ้น
มาร์คเริ่มรู้สึกว่า... เมย์อาจจะไม่ได้เป็นเหยื่อของธนา แต่เป็นคนที่พยายามจะเปิดโปงเขาเอง! เขาต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่ไม่คาดคิดว่า เมย์อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้น และตอนนี้เขาอาจจะต้องเลือกว่า จะอยู่ฝั่งไหน ในการตามหาความจริงนี้
ตอนนี้มาร์คต้องเจอกับการหักมุมที่ไม่คาดคิด... เมย์อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของแผนทั้งหมด หรืออาจจะเป็นเหยื่อที่พยายามตามหาความจริงแบบเดียวกับเขา

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!