เวลาผ่านไปหลายวันนับจากวันที่คาเอลถูกนำตัวมาที่คฤหาสน์ของออสติน
เขาถูกจำกัดอิสรภาพทุกทาง แม้จะไม่ถูกทำร้ายร่างกาย แต่ก็ถูกจับจ้องทุกฝีก้าว
ห้องหรูที่ควรเป็นวิมาน กลับกลายเป็นกรงทองที่ไร้ทางออก
เขาเริ่มวางแผนการหนีทุกคืน — แต่ทุกครั้งก็ล้มเหลวเพราะระบบรักษาความปลอดภัยแน่นหนาอย่างไม่น่าเชื่อ
คนพวกนั้น...ฝึกมาอย่างมืออาชีพ
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขาเริ่มหวาดกลัวที่สุด
สิ่งที่เขากลัว...คือความรู้สึกในอกที่มันเริ่มเปลี่ยน
“อาหารไม่กินอีกแล้วเหรอ?”
เสียงออสตินดังขึ้น พร้อมกับตัวเขาที่เดินเข้ามาในห้องโดยไม่เคาะตามนิสัย
คาเอลนั่งพิงหัวเตียง ไม่แม้แต่จะหันไปมอง
“ฉันไม่ใช่นักโทษ อย่ามาทำเหมือนฉันควรซาบซึ้งกับเศษอาหารของนาย”
ออสตินเลิกคิ้ว ยิ้มมุมปาก
“แล้วคิดว่าอาหารที่นายกินทุกวันนี่…ราคาถูกเหรอ?”
เขาเดินเข้ามาใกล้ ทิ้งตัวนั่งบนขอบเตียง ฝั่งตรงข้ามกับคาเอล
“เลิกหยิ่งได้แล้ว นายอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เพราะโชคร้าย...แต่เพราะพ่อของนายขายนายให้ฉัน”
คาเอลเม้มปากแน่น จู่ๆ หยดน้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
เขาไม่เคยคิดว่าชีวิตจะมาตกอยู่ในสภาพนี้ คนที่ควรปกป้องเขากลับเป็นคนผลักเขาลงนรก
ออสตินชะงักไปครู่หนึ่ง เขาไม่เคยเห็นคาเอลร้องไห้มาก่อนเลย — ไม่ใช่แบบนี้
ดวงตานั้นไม่ได้อ้อนวอน...แต่มันเจ็บปวดจริงๆ
“ถ้าฉันไม่ได้อยากให้นายเจ็บปวด นายจะเชื่อไหม?” เขาถามเบาๆ
คาเอลหันไปมองเขาด้วยสายตาตื่นตะลึง ปนความสับสน
“ฉันไม่เข้าใจนายเลยออสติน…บางครั้งนายเหมือนคนโหดร้ายที่ไม่สนอะไร แต่บางครั้ง…นายก็พูดเหมือนเป็นห่วง” คาเอลพูดเสียงเบา น้ำเสียงแผ่วลงทุกคำ
ออสตินเงียบ
ในอกเขากลับรู้สึกแปลกๆ อย่างประหลาด — เหมือนโดนจี้จุดที่ไม่ควรมีใครเข้าถึง
“…ฉันไม่ได้อยากให้นายเชื่อ”
“แค่อยากให้นายรู้ว่า…การอยู่กับฉัน อาจไม่ได้เลวร้ายที่สุดก็ได้”
คาเอลหัวเราะในลำคอ หยันตัวเอง
“พูดเหมือนนี่คือทางเลือกที่ฉันอยากได้”
“บางทีอาจจะใช่...” ออสตินกระซิบ
เขาเอื้อมมือไปแตะแก้มของคาเอลเบาๆ — แต่คาเอลปัดมือเขาออกทันที
แววตาทั้งสองสบกัน แรงและเต็มไปด้วยอะไรบางอย่างที่ทั้งสองฝ่ายก็ไม่กล้ายอมรับ
ความเงียบครอบคลุมห้องทั้งห้อง ก่อนที่ออสตินจะลุกขึ้นเดินออกไป
แต่ประโยคสุดท้ายที่เขาทิ้งไว้ก่อนเปิดประตูกลับทำให้หัวใจของคาเอลสั่นวาบ
“ฉันสาบาน คาเอล...สักวันนายจะอยู่ที่นี่ ไม่ใช่เพราะถูกบังคับ แต่เพราะ...นายเลือกอยู่เอง”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments