“ถ้าเพลงเงียบไป แล้วเสียงที่เรายังได้ยินคืออะไร?”
— Jimin (สมุดบันทึก, หน้าที่ไม่มีอยู่ในเล่มจริง)
...----------------...
...ความจริงสุดท้าย...
เสียงกระจกแตกดังขึ้นพร้อมกับแสงสีขาวที่เจิดจ้า จนความมืดทุกอย่างถอยหายไปชั่วพริบตา โลกบิดเบี้ยวที่สร้างขึ้นจากจิตสำนึกของอาอึนและ ARMY ทั้งหลาย ค่อย ๆ สลายลงราวกับไม่เคยมีอยู่จริง
อาอึนลืมตาขึ้นช้า ๆ บนเวทีว่างเปล่าที่ล้อมด้วยเก้าอี้นับพัน แต่ไม่มีใครเลย เธออยู่คนเดียว — จนกระทั่งเสียงเพลงเบา ๆ ดังขึ้น
“Spring Day…?” เธอกระซิบ
บรรยากาศรอบตัวเริ่มเปลี่ยนไป เก้าอี้เหล่านั้นมีเงาคนปรากฏขึ้นทีละคน เงาของ ARMY หลายพันคน — คนที่ร้องไห้, หัวเราะ, โบกแท่งไฟ — ทั้งหมดกำลังจ้องมาที่เธอด้วยแววตาอบอุ่น
และที่เวทีด้านหลัง... สมาชิก BTS ทั้งเจ็ดยืนเรียงกันอยู่ในชุดเดิมราวกับวันแรกที่เดบิวต์
“เราทุกคนยังอยู่” RM กล่าว
“และความจริงที่สำคัญที่สุดคือ...” J-Hope เสริมด้วยรอยยิ้ม
“ไม่มีใครต้องอยู่ในโลกนี้คนเดียว” Jungkook กล่าว พลางเดินเข้ามากอดเธอ
[ช่วงสุดท้าย: อาอึนในโลกจริง]
เธอลืมตาในโรงพยาบาล — ข้อมือมีรอยพันผ้าก๊อซ หัวใจเต้นเร็ว และที่ปลายเตียง... มีสมุดเล่มหนึ่งอยู่
เธอเปิดมันขึ้น — จดหมายจากผู้กำกับคิม:
“เราพบเธอหมดสติหน้าหอพักที่ถูกทิ้งร้าง เราไม่รู้ว่าเธอรอดมาได้ยังไง…แต่เธอพูดชื่อพวกเขาทั้งเจ็ดอย่างชัดเจน”
ข้างจดหมายมีตั๋วคอนเสิร์ต BTS ที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้ง — ในวันใหม่ โลกใหม่
เธอยิ้มทั้งน้ำตา
ในวันที่เธอออกจากโรงพยาบาล เธอก็ได้ไปคอนเสิร์ต BTS ได้นั่งที่พิเศษและมองเห็นพวกเขาทั้งเจ็ด ได้อย่างชัดเจน ในช่วงสุดท้ายของการจบคอน BTS ได้กล่าวขอบคุณต่ออาร์มี่คนนึงที่ช่วยพาพวกเขากลับมา พร้อมมองมาที่อาอึน
“และขอบคุณ ARMY ทุกคน ที่ยังไม่ลืมกัน ขอบคุณจริง ๆ ครับ” RM กล่าว
...จบบริบูรณ์...
“และในความเงียบ เราได้ยินเสียงของกันและกัน”
“พวกเราทุกคน ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว”
“แม้ในวัรที่โศกเศร้าที่สุด ยังคงมีเสียงเพลงที่คอยปลอบใจอยู่เสมอ”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments