หลายวันผ่านไปหลังจากริวได้พบจี้สร้อยหัวใจ และจดหมายนั้น เขายังคงมาเยี่ยมที่โรงพยาบาลทุกวัน แม้ทุกคนจะบอกว่าคีย์ “ไม่มีโอกาสฟื้นขึ้นมาแล้ว”
แต่ริวไม่เคยเชื่อ
เขานั่งลงข้างเตียง พูดกับคนที่หลับสนิทอย่างสม่ำเสมอ
“ผมยังรออยู่นะคีย์…สร้อยนั่น ผมยังไม่ได้ใส่ให้คุณเลยด้วยซ้ำ”
วันหนึ่ง ขณะที่เขากำลังจะหลับตาอยู่ข้างเตียง เสียงหนึ่งที่อ่อนแรงก็เปล่งขึ้นมาเบาๆ
“งั้นก็…ใส่ให้ฉันหน่อยสิ”
ดวงตาของริวเบิกโพลง หันไปมอง…
คีย์กำลังลืมตา ดวงตาคู่นั้นแม้จะอ่อนแรง แต่กลับมีแววขำบางๆ ในแบบที่เขาเคยแกล้งยิ้มใส่ริวบ่อยๆ
“คีย์…!?”
“เสียงดัง…หูฉันยังเจ็บอยู่เลยนะ…”
ริวพุ่งเข้าไปกอดเขาทันที น้ำตาไหลออกมาโดยไม่ทันตั้งตัว
“คุณมันบ้า…บ้าที่สุดเลย…”
“ฉันเคยบอกแล้วไง…ฉันน่ะ ไม่ตายง่ายๆ หรอก เพราะฉันยังรักนายไม่พอเลยเหมือนกัน…”
มือที่เคยเย็นชานั้น ยกขึ้นแตะแก้มของริวเบาๆ
“สัญญาเลย…จากนี้ไป ฉันจะไม่ปล่อยให้นายร้องไห้คนเดียวอีกแล้ว”
ริวยิ้มทั้งน้ำตา ก่อนจะหยิบสร้อยเส้นนั้นขึ้นมา ค่อยๆ สวมให้กับคีย์เองด้วยมือที่ยังสั่น
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ…”
53272525282525262725262852267152636262525227171625225255225252617711715245318182753438291725279117155281919192947532518919173355353452535353525352510101927353535183646281827363527252528285328275278272634535534535272919183635729183645562818173636318917263637373828175252617253523736363646363636366463645272919191918284747653525253535251413144242536373748485959958382919193646535428192635282635388262436192725275372637263527276252728191919194488401019384719362882468282746372836382837734655555555525253535261726525353535553553536271819282836453525252525525235353555353535353553535535272818715232617527191253525178263532781164628181725327817262436215241781
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments