จาร์บูฮาร์แบกโจชิไว้บนหลังอีกมือก็จับแขน บาตู วิ่งหนีอย่างไม่คิดดชีวิต กันตุลกา และทหารคนสนิทขอองเขา จำได้ว่า จาร์บูฮาร์นั้นเป็นบุตรชายของ หัวหน้าเผ่า ไตเซชาน กันตุลกา ไม่มีทางที่จะปล่อยให้เด็กทั้งสามรอไปได้แน่ เพราะสักวันเมื่อเด็กน้อยทั้งสามโตขึ้นอาจจะเป็นภัยกับเขาได้ มันจำเป็นที่เขาจะต้องสังหารเด็ก ในขณะที่เด็กทั้งสามวิ่งหนีอยู่นั้น กันตุลกา ก็หันปลายธนูชี้ไปยังเด็กทั้งสาม
“ฉุบ....!....โอ๊ย....ท่านพี่”
บาตูถูกยิง แขนของเขาหลุดดออกจากมือของจาร์บูฮาร์ กันตุลกา เข้ามาประชิดตัวบาตูแล้วจับเขาไว้ได้ จาร์บูฮาร์วางโจชิลงชักดาบออกมาหมายจะแลกด้วยชีวิตเพื่อช่วยน้องชายของเขาให้รอดจากเงื้อมือของ กันตุลกา ถึงเขาจะฝึกดาบและการต่อสู้มาบ้างจากบิดาของเขาแต่ทว่า เขาเพิ่งมีอายุแค่สิบขวบปี ไม่สามารถต่อกรกับทหารที่ผ่านสมรภูมิรบมานับครั้งไม่ถ้วน จาร์บูฮาร์ถูกฟันที่หัวไหล่ สายตาที่เขามองกันตุลกา มีแต่ความเคียดแค้น ก่อนที่จะลดสายตา มองลงพื้น น้ำตาของเด็กน้อยไหลอาบแก้มเพราะคิดว่าเขาคงไม่รอดแน่แล้ว เขาไม่ได้ห่วงตัวเองแต่เขาห่วงน้องชายของเขาทั้งสอง
“ข้าขออะไรท่านสักอย่างจะได้หรือไม่...?...ปล่อยน้องชายทั้งสองของข้าไปเถิด สังหารข้าแต่เพียงผู้เดียวเถอะนะขอรับ”
“เจ้าคิดว่าสถานการณ์เยี่ยงนี้เจ้าสามารถเรียกร้องหรือต่ออรองกระไรได้อีกรึ ? แต่ถ้าเจ้าไม่อยากเห็นเวลาที่ข้าสังหารน้องของเจ้า ข้าจะสังหารเจ้าก่อนจะได้ไม่ต้องเห็น”
ทหารคนสนิทของ กันตุลกา เงื้อดาบหมายจะฟันเด็กน้อยเพียงแค่ดดาบเดียว เขาจะได้ไม่ทรมาน
“ฉุบ....”
ธนูปริศนาพุ่งตรงมาหาคนที่กำลังจะลงดาบ ทะลุข้อมือของเขาจนดาบหล่น แล้วก็มีทหารกลุ่มใหญ่ เข้ามาช่วย กันตุลกา เห็นท่าจะไม่ไหว เพราะเขากับทหารคนสนิท มากันแค่สี่คนเท่านั้น กันตุลกาควบม้าหนีไปพร้อมกับจับ บาตูไปด้วย เขาไม่สามารถปล่อยเด็กคนนี้ไปได้เพราะสายตาของ บาตูนั้นมีความอัมหิตแฝงอยู่ มากกว่าจาร์บูฮาร์ผู้เป็นพี่ชายเสียอีก เขาจะต้องสังหารบาตูทิ้งเสีย จาร์บูฮาร์และโจชิได้รับความช่วยเหลือจากทหารกลุ่มนั้น จาร์บูฮาร์พยายามวิ่งตาม กันตุลกาเพื่อไปช่วยบาตู แต่เขาถูกจับตัวไว้
“อย่าตามไปเลยเจ้าช่วยกระไรไม่ได้หรอกไม่ต้องกังวลพวกมันยังไม่สังหารน้องชายของเจ้าแน่ เพราะเจ้าเด็กนั้น มีความสูงยังไม่พ้นวงล้อเกวียน ตามธรรมเนียม ห้ามทำเด็ดขาดมิเช่นนั้น เทพเจ้าเท็นกีจะพิโรธ”
จาร์บูฮาร์ถูกนำตัวไปที่ชนเผ่า หนจิรา โดยมี บาร์ฮานเป็นข่าน และเขาผู้นี้นี่เองเป็นสหายของบิดาที่จาร์บูฮาร์กำลังตามหาอยู่
“เจ้า...!...ทำไมสภาพของเจ้าเป็นเยี่ยงนี้”
“เด็กสองคนนี้ถูกไล่ล่าจากเผ่า คียาร์ด ขอรับท่านข่าน มีเด็กอีกคนถูกจับตัวไปได้”
“ท่านลุงได้โปรดช่วย บาตูของพวกเราด้วยนะขอรับ ตอนนี้ ไตเซชานหมดสิ้นแล้ว บิดาและมารดาของข้า ตายหมดเพราะพวกมัน”
“ก็ได้ข้าจะลองไปเจรจากับพวกนั้นดูแค่เด็กคนเดียวมันจะจับตัวไปทำไม...?”
ทางด้านบาตูที่ถูกจับตัวมา เขาทั้งบาดเจ็บและหิวโหย บาตูถูกคุมขังไว้เพราะ เขายังเด็กเกินไปที่จะถูกสังหารได้ กันตุลกา ไม่กล้าลองดีกับเทพเจ้าเท็นกี เขาจึงขังบาตูแล้วปล่อยให้อดตายไปเอง แผล ที่เริ่มจะติดเชื้อ ทำให้เขาป่วย ในขณะที่บาตู นอนหิวโดดหยและเจ็บปวอยู่นั้นก็มีสตรีนางหนึ่งนำยามาทาแผลให้เขา และป้อนอาหารกับยาให้เขากิน อยู่อย่างนั้นทุกวัน ๆ จนเขาหายดดี กันตุลกา คิดดว่าบาตูคงตายไปแล้วเขาเข้ามาดู แต่กลับเห็นเด็กน้อย ไม่เป็นอะไรเลยซ้ำแผลก็ยังหายดี แล้วก็ยังมีร่องรอยการช่วยเหลือ ทหารที่เฝ้าอยู่ด้านหน้า ก็ปฎิเสธไม่รู้ไม่เห็นอะไร และให้เหตุผลกับข่านของตนเองว่า
“เจ้าเด็กคนนี้มันแข็งแรงนักขอรับ มันอาจจะหายด้วยตัวของมันเองก็ได้หรือไม่ก็อาจจะมีเทพเจ้าคุ้มครองมันอยู่”
“ข้าไม่สนเทพเจ้าอะไรทั้งนั้นแล้ว ในวันพรุ่งข้าจะสังหารมัน ถ้าไม่ติดว่าวันนี้เป็นวันไหวเทพเจ้าข้าจะสังหารมันเสียวันนี้เลย”
เด็กหญิงตัวน้อยที่กำลังแอบดู กันตุลกา ผู้เป็นพ่อกล่าวเช่นนั้นก็นึกตกใจ และวิ่งหนีหายไปก่อนที่ บิดาของนางจะเดินออกมาจากที่คุมขัง
ในวันรุ่งขึ้นเด็กน้อยถูกพันธนาการด้วยโซ่ที่มือทั้งสองติดไว้กับคอเพื่อไม่ให้เขาหนีไปได้ ถึงจะผิดกฎแต่ กันตุลกา จำเป็นต้องทำเพื่อตัดไฟตั้งแต่ต้นลม เพราะเขาไม่ไว้ใจเด็กน้อยผู้นี้ ที่มีแววตาของความแค้นและอัมหิตแฝงอยู่ในแววตา
“ปล่อยเขาไปเถิด เด็กน้อยตัวเท่านี้ทำอะไรพวกเรามิได้หรอก ประเดี๋ยวเทพเจ้าจะพิโรธ” กันตุลกา ไม่ฟังคำทัดทานของประชาชนในชนเผ่าของเขาที่รู้สึกสงสารเด็กน้อย ที่นั่งอยู่ลานกว้างกลางแดดจ้า ร้อนเสียจนผิวไหม้ เพชฌฆาตถือดาบออกมา หวังว่าจะสังหารเด็กน้อยเพียงแค่ดาบเดียวเพื่อที่เขาจะได้ไม่ทรมาน มันคือความปราณีที่เขามีให้ได้เพียงเท่านี้ เพราะไม่มีใครกล้าขัด ผู้เป็น ข่านของชนเผ่าได้ ในขณะที่เพชฌฆาตกำลังเงื้อดาบ
“เปรี้ยง...!.
เรื่องนี้มีฉากรักฉ่ำ ๆ แต่อาจจะอยู่ช่วงตอนที่ 5 ตอนแรกๆจะเล่าถึงความเป็นมาเป็นไปของพระเอกที่มีความแค้นต่อพ่อของนางเอกก่อนค่ะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 32
Comments