เอาแต่ใจแล้วไง พี่ก็ยังรัก
พ่อกับแม่ของทิวาถูกบังคับให้แต่งงานกันทั้งๆที่ทั้งสองต่างก็มีคนรักของตัวเองอยู่แล้วแต่เพราะแม่ของทิวาติดหนี้ก้อนโต และทางเดียวที่ทั้งคู่จะหย่าได้ต้องให้กำเนิดบุตรให้แก่ฝั่งพ่อของทิวา
พอทิวามีอายุ 5 ขวบพ่อกับแม่ก็หย่ากันแม่กลับไปใช้ชีวิตบนเขากับคนรัก ส่วนพ่อก็พาหญิงสาวที่ตนรักมาแต่งงานแล้วอยู่บ้านหลังเดียวกัน จนเวลาผ่านไป 1 ปีพ่อและหญิงสาวคนนั้นได้มีลูกด้วยกัน 1 คนเป็นเด็กผู้หญิงชื่อ ดอกฟ้า
พ่อไม่ค่อยมีเวลาจึงกลัวว่าทิวาจะน้อยใจดังนั้นไม่ว่าทิวาจะต้องการอะไรพ่อก็จะให้ทุกอย่างทำให้ทิวาเป็นเด็กเอาแต่ใจอยากได้อะไรก็ต้องได้
ทิวาได้ทุกอย่างที่ต้องการจากพ่อส่วนแม่เลี้ยงก็ยังรักทิวามากอีกด้วยเพราะถึงทิว่าจะเป็นเด็กที่เอาแต่ใจแต่ทิวาทั้งเรียนเก่ง เล่นเครื่องดนตรีได้แทบจะทุกอย่าง แถมทิวายังทำอาหารและขนมมาให้แม่เลี้ยงกินบ่อยๆจึงทำให้แม่เลี้ยงรักทิวาเหมือนลูกแท้ๆ
ต่างจากดอกฟ้าที่โตมาแล้วมีดีแค่หน้าตาเพราะดอกฟ้าทำอะไรไม่เป็นเลย ทำอาหารไม่เป็น เรียนไม่เก่ง แถมชอบสร้างปัญหาให้กับพ่อและแม่เลี้ยงบ่อยๆจึงทำให้ความรักส่วนใหญ่ของพ่อและแม่เลี้ยงไปอยู่กับทิวา
พอดอกฟ้าอายุได้19ปีทิวาก็อายุได้24ปีควารักของพ่อและแม่เลี้ยงที่มีต่อทิวาก็เพิ่มขึ้นเพราะทิวาทั้งเปิดร้านขายขนม เป็นนักเล่นเปียโนชื่อดังแถมยังเข้ามาช่วยพ่อทำธุรกิจเป็นความภูมิใจของพ่อและแม่เลี้ยงอย่างมากต่างจากดอกฟ้าที่เอาแต่แต่งตัวสวยไปเที่ยวตามผับไปวันๆ
พอพ่อและแม่เลี้ยงมีอะไรก็จะมอบให้ทิวาเสมอทำให้ดอกฟ้าไม่ชอบหน้าทิวา ดอกฟ้าจึงชอบมายั่วโมโหและมาทำงานของทิวาพังบ่อยๆทิวากับดอกฟ้าจึงมีปัญหากันแทบจะทุกครั้งที่เห็นหน้ากัน
พอดอกฟ้าเรียนจบก็ไม่มีงานทำเที่ยวใช้เงินไปวันๆต่างจากทิวาที่ตอนนี้ธุรกิจกำลังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ
วันหนึ่งทิวากำลังเดินเล่นกับเพื่อนสนิทอย่างเอวาและดีแล่นทั้งสามก็เดินมาเจอดอกฟ้ากับกลุ่มเพื่อนทำให้ทิวาและดอกฟ้ามีปัญหากัน
เมื่อทิวากลับมาถึงคอนโดเพื่อนก็ได้บอกให้ทิวาใจเย็นๆเพราะช่วงนี้ทิวาชอบอารมณ์ร้อนถ้าเป็นแบบนี้อาจส่งผลต่อภาพลักษณ์และธุรกิจของทิวา
เพื่อนจึงวางแผนพาทิวาไปอยู่กับแม่บนเขาเพื่อที่จะให้ทิวาใจเย็นลงบ้านเพราะถ้าให้ทิวาไปอยู่ในบนเขาที่มีแต่ธรรมชาตอาจช่วยทิวาได้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments