ความในใจที่เจ็บปวด

ในห้องของกาเบรียลล์

หลังจากกลับมาถึงบ้าน คุณนายโรสเดินเข้าไปในห้องของกาเบรียลล์ เห็นเขานั่งเงียบอยู่บนโซฟา

“กาเบรียลล์...นี่ลูกเป็นอะไรไป? ดูเหมือนเครียดนะ” แม่ของเขาถามด้วยความเป็นห่วง

กาเบรียลล์เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับ “ก็แค่เครียดเรื่องงานหน่ะครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ”

คุณนายโรสยังคงไม่เชื่อ เขานั่งข้างๆ ลูกชายแล้วถามย้ำอีกครั้ง “บอกแม่เถอะแววตาลูกดูเศร้ามาเลยนะกาเบรียลล์ อย่าโกหกแม่”

กาเบรียลล์ถอนหายใจและมองแม่ด้วยแววตาเศร้า ก่อนจะค่อย ๆ เผยความจริง

“แม่ครับ...เจ้าของร้านเสื้อผ้าที่เราไปเยี่ยม...คือ...อดีตแฟนของผมครับ” เขาพูดเสียงต่ำ

แม่ของกาเบรียลล์มองเขาด้วยความประหลาดใจ “อดีตแฟน? ลูกหมายถึงเกรซใช่ไหม?”

กาเบรียลล์พยักหน้าและพูดต่อ “ใช่ครับ...เกรซเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมรัก...แต่ผมต้องทิ้งเธอไปเพราะงาน...ไม่มีเวลาให้เธอ...เราเลยต้องจบกัน”

น้ำเสียงของกาเบรียลล์เริ่มสั่นเมื่อเขาพูดถึงความเสียใจที่เขามีให้กับเกรซ แม่ของเขาสังเกตเห็นและยกมือขึ้นลูบหลังลูกชายเบา ๆ

“ลูกไม่ต้องร้องไห้นะ...ทุกอย่างมันอาจจะยังไม่สายเกินไปหรอก” แม่ของกาเบรียลล์ปลอบใจ

กาเบรียลล์พยายามกลั้นน้ำตาไว้ แต่ก็ยากเกินไปที่จะห้ามไม่ให้มันไหล “แม่...ผม...รักเธอจริง ๆ นะครับ...แต่ผมทำผิด...ไม่มีเวลาให้เธอแถมยังลืมเธอ”

ย้อนไปเมื่อ

 5 ปีที่แล้ว

“ทำอะไรอยู่คะ กาเบรียลล์?”

“ผมกำลังส่งงานชิ้นใหม่ให้พ่ออยู่ แล้วคุณล่ะ ทำอะไรอยู่?”

“กำลังออกแบบเสื้อผ้าค่ะ”

“จริงจังมั้ยเนี่ย?”

“จริงสิ! ร้านแม่ของฉันน่ะ” เกรซยิ้ม แต่แววตาดูเศร้า

“แต่ตอนนี้ร้านว่างเปล่าแล้ว”

“ทำไมล่ะ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

เกรซเงียบไปครู่หนึ่งก่อนตอบ “แม่ของฉันเสียไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว”

“เสียใจด้วยนะ เกรซ” กาเบรียลล์พูดพร้อมเดินเข้ามากอดเธอเบาๆ

“แล้วพ่อของเธอล่ะ?”

เกรซนิ่งไปชั่วขณะ น้ำตาเริ่มไหลออกมาพร้อมสายตาเศร้าหมอง

“เกิดอะไรขึ้นที่รัก? งั้นผมไม่ถามก็ได้ ถ้าคุณไม่สะดวกตอบ”

“ไม่...ไม่เป็นไรค่ะ พ่อของฉันเสียไปตั้งแต่ฉันอายุ 5 ขวบ ฉันมีแค่แม่มาตลอด”

กาเบรียลล์ไม่พูดอะไร เขาโอบกอดเกรซแน่นขึ้น รู้ว่าเธอกำลังเจ็บปวด

“ตอนนี้ฉันไม่เหลือใครแล้ว กาเบรียลล์”

“คุณยังมีผมนะ ผมจะดูแลคุณตลอดไป ผมสัญญา”

1 ปีต่อมา

“เกรซ ผมตัดสินใจแล้ว” กาเบรียลล์พูดด้วยน้ำเสียงเครียด

“เกิดอะไรขึ้นคะ?” เกรซถามพลางจับมือเขา

“ตอนนี้ผมเครียดกับงานมาก ถ้าผมเลือกความรักตอนนี้ พ่อคงผิดหวังในตัวผมแน่”

“กาเบรียลล์...คุณหมายความว่าอะไร?”

“ผมรักคุณนะเกรซ แต่ตอนนี้ผมต้องโฟกัสกับธุรกิจที่ผมต้องสานต่อจากพ่อก่อน ผมอยากให้คุณรอผม ผมจะให้เงิน 10ล้านบาท เงินเก็บของผมเองเอาไปทำตามความฝันของคุณ ถ้าธุรกิจผมคงที่เมื่อไหร่ ผมจะกลับมาขอคุณแต่งงาน”

เกรซน้ำตาคลอเบ้า “ไหนคุณเคยบอกว่าจะอยู่เคียงข้างฉันตลอดไปไง ทำไมถึงทำแบบนี้?”

“ผมขอโทษ...เพื่อความรักของเรา ผมอยากให้คุณรอ”

ทั้งสองให้คำมั่นสัญญา แต่คำมั่นนั้นกลับถูกทำลายเมื่อกาเบรียลล์ลืมคนที่เคยอยู่เคียงข้างเขาไป และหันไปคบกับผู้หญิงที่พ่อเลือกให้

วันหนึ่งในร้านอาหารชื่อดัง

ในขณะที่กาเบรียลล์และแฟนใหม่เดินควงแขนกัน เกรซเดินเข้ามาหาเขา สายตาเต็มไปด้วยความโกรธ

“นี่คุณทำแบบนี้ได้ยังไง? คุณลืมฉันไปแล้วเหรอ? แล้วคำสัญญาของเราล่ะ กาเบรียลล์?”

กาเบรียลล์มองหน้าเธออย่างตกใจ แต่ยังไม่ทันพูดอะไร เกรซก็หันหลังเดินจากไป พร้อมความเสียใจและความโกรธ

หลังจากนั้น

กาเบรียลล์ตัดสินใจเลิกกับผู้หญิงที่พ่อเลือกให้ทันที และพยายามง้อเกรซ แต่เกรซไม่เปิดโอกาสให้เขาอีก

“ผมทำพลาดครั้งใหญ่ ผมไม่น่าเสียเกรซไปเลย”

กาเบรียลล์เล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟัง น้ำตาไหลพรั่งพรู

“เธอคงหมดรักผมแล้วจริงๆ”

แม่ของเขาจับมือเขาแน่นและพูดขึ้นด้วยความมั่นใจ “ถ้าเธอคือผู้หญิงที่ลูกรักจริง ๆ ลูกต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เธอกลับมารักลูกอีกครั้ง ไม่ว่ามันจะยากแค่ไหน เราจะช่วยกันทำให้มันเป็นไปได้”

กาเบรียลล์เริ่มรู้สึกมีกำลังใจจากคำพูดของแม่ เขาผลักตัวเองให้ลุกขึ้นและพูดด้วยความตั้งใจ “แม่ครับ...ผมจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้เกรซกลับมาอยู่กับผมอีกครั้ง”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***