เย็นวันนั้น หลังจากทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย กาเบรียลล์กำลังเดินไปที่ห้องพักของพนักงาน แต่ก็ต้องสะดุดกับเกรซที่เดินออกจากห้องด้วยท่าทีไม่แยแส
“ทำไมวันนี้เพื่อนคุณไม่มาหล่ะ?” กาเบรียลล์พูดถาม เกรซยิ้มเย็นๆ ก่อนที่จะตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์
“ไม่ต้องมายุ่ง คุณนี่จุ้นจ้านกับฉันทุกเรื่องจริงๆ แล้วคุณไม่เหงาหรอ มาคนเดียว” เกรซไม่สนใจพร้อมเดินออกไป
เธอเดินไปโดยไม่สนใจอะไร จนกระทั่งชนกับเลขาของพ่อกาเบรียลล์เข้า
“เอ๊ะ!!! นังนี่! ไม่ดูตาม้าตาเรือเลยรึไง?” เลขาของพ่อกาเบรียลล์พูดเสียงสูงพร้อมโวยวายใส่
“ขอโทษนะคะ ฉันไม่ทันสังเกตเห็นคุณ ขอโทษจริงๆค่ะ” เกรซพูด แต่เลขาของพ่อกาเบรียลล์ไม่ยอมปล่อย
“เธอทำน้ำกาแฟหกใส่ฉัน เธอรู้มั้ยว่ามันแพงกว่าชีวิตเธอด้วย!” เลขาของพ่อกาเบรียลล์พูดเสียงเย้ยหยัน “มันเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันชดใช้ค่าเสียหายให้ คนจน ๆ แบบเธอคงไม่มีปัญญาซื้อหรอก นี่คงไปอ่อยคุณกาเบรียลล์จนเค้าให้มาทำงานล่ะสิ”
เกรซรู้สึกเจ็บใจที่โดนดูถูก จึงอยากจะสวนกลับ แต่ทันใดนั้น กาเบรียลล์ก็เดินมาถึงและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เขารีบก้าวเข้ามาห้ามทันที
“นี่! หยุด!” กาเบรียลล์พูดเสียงแข็ง พร้อมดึงเกรซออกจากตรงนั้น
เลขาของพ่อกาเบรียลล์ยังคงไม่ยอมแพ้ “โอ้ย! นางร่ายคาถาบทไหนใส่คุณคะ ถึงได้หลงหัวปักหัวปรำขนาดนี้”
“ผมบอกให้หยุด!” กาเบรียลล์ตะคอกด้วยเสียงโกรธ “คุณไม่ควรไปดูถูกคนอื่น! ลืมกำพืดตัวเองแล้วหรอ ว่าคุณก็ถูกช่วยเหลือจากพ่อผม!”
เลขาของพ่อกาเบรียลล์เงียบไปชั่วขณะ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ “ผมจำเป็นต้องพักงานคุณ 5 เดือน! แต่คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน!”
กาเบรียลล์รู้สึกโกรธจนไม่อาจทนได้อีกต่อไป “ฉันเป็นเลขาของพ่อคุณนะ เลขาไร้ยางอายแบบคุณ ผมสามารถบอกให้พ่อไล่คุณออกได้นะ อยากอยู่ต่อหรืออยากออกไปก็เลือกเอา! ผมใจดีกับคุณแล้วนะ”
หลังจากนั้นกาเบรียลล์ก็ดึงแขนของเกรซออกไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว ทั้งสองออกจากที่เกิดเหตุ โดยทิ้งเลขาของพ่อกาเบรียลล์ให้ยืนโกรธอยู่ที่เดิม
คุณเป็นไงบ้าง ไม่เป็นอะไรใช่ไหม ฉันไม่เป็นอะไร"ขอบคุณนะคะ” แล้วเธอก็เดินจากไป เธออยากจะพูดมากว่านี้ แต่ก็ไม่กล้าจะเอ่ยอะไรออกไปมาก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments