3

บทที่ 3: ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นและเงาของศัตรู

หลังจากการฝึกเวทย์ร่วมกันในวันนั้น ณัฐฐ์รู้สึกเหมือนได้เปิดประตูใหม่ในชีวิต เขารู้สึกว่าพลังในตัวเองเริ่มทำงานได้ดีขึ้น แต่ยังคงมีหลายเรื่องที่เขาต้องฝึกฝนอีกมากมาย

ในช่วงบ่ายวันเดียวกัน ณัฐฐ์และดาริกาเดินไปตามทางเดินของโรงเรียนเวทย์มนต์ พวกเขาคุยกันเกี่ยวกับการฝึกเวทย์ครั้งล่าสุดและพูดถึงวิธีการควบคุมพลังที่พวกเขายังต้องฝึกกันต่อ

"เธอทำได้ดีมากนะ" ดาริกาพูดพร้อมยิ้มให้ณัฐฐ์ "ดูเหมือนพลังของเราจะผสานกันได้ดีทีเดียว"

ณัฐฐ์ยิ้มตอบ "ขอบคุณเธอมากนะที่ช่วยให้ผมผ่านมันไปได้"

ขณะที่พวกเขากำลังเดินไปด้วยกัน เสียงของใครบางคนก็ดังขึ้นจากทางด้านหลัง

"หึ... น่าสนใจนะที่เธอสามารถใช้พลังร่วมกับใครบางคนได้"

ณัฐฐ์หันไปตามเสียงและพบกับชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ตรงทางเดิน เขามีท่าทางดูเย็นชา สวมชุดเรียนที่ดูเรียบหรูและแว่นตาทรงคลาสสิคที่ทำให้เขาดูมีอำนาจ

"เธอคือใคร?" ดาริกาถามเสียงเย็น

ชายหนุ่มยิ้มอย่างเหยียดหยาม "ชื่อโทมัส ผมแค่เดินผ่านมาเห็นว่าพลังของคุณสองคนเริ่มทำงานร่วมกันได้ดี แต่ก็อย่าลืมว่า บางครั้งพลังที่คุณทั้งคู่ใช้ อาจจะไม่เพียงพอในโลกนี้"

ณัฐฐ์รู้สึกถึงออร่าที่ไม่คุ้นเคยจากโทมัส เขาเริ่มรู้สึกไม่มั่นใจ แต่ก็พยายามเก็บอารมณ์เอาไว้

"ทำไมต้องพูดแบบนั้น?" ณัฐฐ์ถามเสียงนิ่ง

โทมัสยักไหล่ "บางทีคุณอาจจะยังไม่เข้าใจหรอก... แต่นี่เป็นแค่การเตือน อย่าคิดว่าทุกอย่างมันจะเรียบง่ายไปเสียหมด"

ดาริกามองไปที่โทมัสด้วยสายตาที่รุนแรง "ถ้าคุณคิดว่ามาเตือนเราแล้วจะทำให้เรากลัว คุณคิดผิดแล้ว"

โทมัสหัวเราะในลำคอ "น่าสนใจ... แต่เอาเถอะ ก็แค่เตือนแค่เท่านั้นเอง" เขาหันหลังกลับและเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรเพิ่มเติม

ณัฐฐ์และดาริกามองกันสักพัก ก่อนที่ดาริกาจะพูดเบาๆ "เขาคนนั้น... ดูท่าทางไม่น่าไว้วางใจ"

"จริง... เขาท่าทางจะมีอะไรบางอย่างที่น่าสงสัย" ณัฐฐ์พูดอย่างคิด

ในขณะนั้น มีเสียงดังขึ้นจากอีกทางหนึ่ง "โทมัส! อย่าไปยุ่งกับพวกเขาเลย!"

เสียงนั้นทำให้ทั้งคู่หันไปมองและพบกับนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่เดินมาทางพวกเขา เธอสวมเสื้อคลุมเวทย์คล้ายๆ กับที่ดาริกาใส่ แต่ท่าทางของเธอมีความเป็นมิตรและยิ้มให้พวกเขา

"ขอโทษที่โทมัสทำตัวไม่ดี... เขามักจะเป็นแบบนี้" นักเรียนหญิงคนนั้นพูดและยิ้มให้ทั้งสอง

"ไม่เป็นไรครับ" ณัฐฐ์กล่าวเบาๆ "แต่ว่าเขาคนนั้น... เขาดูไม่ธรรมดา"

นักเรียนหญิงพยักหน้า "ใช่ค่ะ โทมัสเป็นคนที่มีความสามารถสูง แต่บางทีก็ไม่ค่อยแสดงออก เขาไม่ได้อยากให้ใครรู้ว่ามีพลังอะไรบ้าง"

ดาริกามองไปที่นักเรียนหญิงและพูด "คุณชื่ออะไรครับ?"

"ชื่อเซลิน่า" นักเรียนหญิงตอบ "ยินดีที่ได้พบกับทั้งสองคนค่ะ"

ณัฐฐ์ยิ้มให้กับเซลิน่า "ยินดีที่ได้รู้จักครับ"

"ถ้าคุณสองคนอยากรู้เรื่องโทมัสมากกว่านี้... ฉันอาจจะช่วยบอกได้นะ" เซลิน่าบอก พร้อมส่งยิ้มที่เต็มไปด้วยความจริงใจ

ณัฐฐ์คิดในใจว่า เขาอาจจะต้องหาคำตอบเกี่ยวกับโทมัสให้ได้ เพราะเขารู้สึกว่าบางอย่างที่โทมัสพูดและทำมันไม่ใช่แค่การเตือนธรรมดา

ดาริกายิ้มให้กับเซลิน่า "ขอบคุณมากครับ สำหรับคำแนะนำ"

แต่ในใจของณัฐฐ์ เขากลับรู้สึกถึงความสงสัยที่เริ่มก่อตัวขึ้นมากขึ้นทุกที เขารู้สึกเหมือนการทดสอบนี้จะไม่ใช่แค่เรื่องของการฝึกฝนเวทย์มนต์เท่านั้น แต่ยังมีอะไรบางอย่างที่มืดมนซ่อนอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***