1

บทที่ 1: เริ่มต้นที่โรงเรียนเวทย์มนต์

ณัฐฐ์เดินมาถึงหน้าประตูโรงเรียนเวทย์มนต์ที่ยิ่งใหญ่และแปลกตา แสงจากดวงอาทิตย์ยามเย็นสะท้อนบนผิวกระจกของอาคารที่ดูเหมือนจะลอยอยู่ในอากาศ ผนังที่มีสัญลักษณ์เวทย์มนต์ส่องแสงอยู่ที่ประตูทางเข้า พวกมันเหมือนจะเคลื่อนไหวเองได้ และคล้ายกับกำลังเรียกให้เขาเข้าไป

“นี่คือที่ที่เจ้าจะต้องเรียนรู้การควบคุมพลังที่มีในตัวเอง” เสียงของชายสูงวัยคนหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง เขาหันไปพบชายแก่คนหนึ่งที่มีผมสีเงินยวง ใบหน้ามีร่องรอยของเวลาที่ผ่านไปนาน และตามมือขวาของเขาคือไม้กายสิทธิ์ที่ส่องแสงสว่าง

“อาจารย์คับ… คือ… ผมยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมผมถึงมาที่นี่?” ณัฐฐ์ถามออกไปด้วยความสับสน เขารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังหมุนรอบตัวเขา

อาจารย์ผู้นั้นมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเข้าใจ “เจ้าเป็นผู้ที่มีพลังพิเศษในตัวเอง เด็กหนุ่ม… พลังของเจ้านั้นไม่เหมือนใคร ทุกคนที่มีพลังเวทย์จะต้องมาเรียนที่นี่ เพื่อควบคุมมันให้ได้ก่อนที่จะกลายเป็นภัยต่อโลก”

ขณะที่เขากำลังพูดถึงสิ่งต่างๆ ภายในโรงเรียน ณัฐฐ์ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนใกล้เข้ามา มันเป็นเสียงที่สั่นสะท้านอยู่ในอากาศ ก่อนที่หญิงสาวคนหนึ่งจะปรากฏตัวออกมาจากทางเดินด้านข้างของโรงเรียน

เธอมีผมยาวสีน้ำตาลที่มีประกายทองราวกับแสงดาว และมีดวงตาสีฟ้าใสที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ ชุดเรียนที่เธอสวมใส่มีลวดลายเวทย์มนต์ที่ละเอียดและเปล่งประกาย

“อ้าว… นี่มันเด็กใหม่สินะ” หญิงสาวทักทาย ณัฐฐ์ด้วยรอยยิ้มหวาน แม้จะดูเหมือนเป็นมิตร แต่แววตาของเธอก็แฝงไปด้วยความท้าทาย

“ผม… ผมชื่อณัฐฐ์ครับ” เขาตอบกลับไปด้วยเสียงแผ่วเบา

“ฉันชื่อดาริกา” เธอแนะนำตัวเอง ก่อนจะยิ้มให้เขาอีกครั้ง “อย่ากลัวไปเลย ทุกคนที่นี่ต้องผ่านการทดสอบต่างๆ และมันจะไม่ง่ายเลยล่ะ… แต่เราจะอยู่เคียงข้างกัน”

ณัฐฐ์รู้สึกแปลกใจที่เธอดูเหมือนจะเข้าใจเขามากกว่าที่คิด แม้เขาจะเป็นแค่เด็กใหม่ที่เพิ่งเข้ามา แต่ดาริกาก็ดูเหมือนจะรู้ว่าภาระที่เขาต้องแบกรับนั้นมันหนักหนาแค่ไหน

ทั้งสองเดินเข้ามาภายในอาคารใหญ่ที่มีห้องเรียนอยู่มากมาย เมื่อเข้าไปในห้องเรียนแห่งแรกที่พวกเขาจะเรียนด้วยกัน ณัฐฐ์ก็ได้พบกับนักเรียนคนอื่นๆ ที่กำลังนั่งอยู่แล้ว ส่วนใหญ่ล้วนแต่มีท่าทางมั่นใจในตัวเองมาก ไม่ว่าจะเป็นการตั้งท่าหรือการพูดจา

“มานั่งสิ” ดาริกาบอกกับเขา ขณะที่เธอเดินไปนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่งในห้องเรียน

ณัฐฐ์ยืนนิ่งอยู่สักพัก ก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆ เธอ ความรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังจะเข้าสู่การทดสอบที่ยิ่งใหญ่และไม่รู้จะผ่านมันไปได้หรือไม่ แต่สิ่งหนึ่งที่เขารู้คือ เขาจะต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมพลังเวทย์ในตัวเขาให้ได้ก่อนที่มันจะทำลายทุกสิ่งที่เขารัก

เมื่อการเรียนเริ่มต้นขึ้น อาจารย์ก็เริ่มแนะนำการใช้พลังเวทย์พื้นฐานให้กับพวกเขา โดยเฉพาะการควบคุมพลังจิตและการใช้เวทย์มนต์ที่มีความละเอียดอ่อน

“สิ่งแรกที่ทุกคนต้องทำคือการฝึกควบคุมพลังของตัวเอง ก่อนที่เราจะสามารถทำการร่ายเวทย์มนต์ใดๆ ได้” อาจารย์กล่าวขณะยืนอยู่หน้าชั้นเรียน “พลังที่ไม่สามารถควบคุมได้อาจกลายเป็นอันตรายได้ทันที”

ณัฐฐ์พยายามหลับตาและจดจ่อกับการฝึกฝน แต่ความรู้สึกของพลังที่หมุนวนในตัวเขากลับทำให้เขารู้สึกเหมือนจะสูญเสียการควบคุมไปทุกครั้งที่พยายามปล่อยมันออกมา

ดาริกามองดูเขาอย่างตั้งใจ “พลังของเธอไม่เหมือนคนอื่นๆ นะ ณัฐฐ์ เธอต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับมัน และให้มันไหลไปตามธรรมชาติ”

คำแนะนำของเธอดูเหมือนจะช่วยให้เขาคลายความกังวลลงได้บ้าง เขาหายใจลึกและพยายามจดจ่อกับพลังในตัวเอง ค่อยๆ เปิดใจรับมันอย่างที่ดาริกาบอก

นาทีต่อมา พลังที่อยู่ในตัวเขาก็เริ่มสงบลง เขารู้สึกเหมือนว่ามันเริ่มไหลเวียนอย่างมีระเบียบมากขึ้น และในที่สุด เวทย์มนต์เล็กๆ ที่เขาพยายามร่ายออกมาก็เริ่มปรากฏขึ้นมา

“ทำได้แล้ว!” ดาริกากล่าวด้วยเสียงแปลกใจ

ณัฐฐ์รู้สึกภูมิใจในตัวเอง แม้จะเป็นเพียงการเริ่มต้น แต่เขาก็รู้สึกเหมือนก้าวแรกในการเรียนรู้ควบคุมพลังของตัวเองได้สำเร็จ

ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกว่าภาระในอนาคตของเขานั้นจะต้องหนักหนาสาหัสแน่ แต่ยังไงก็ต้องผ่านมันไปให้ได้

การเรียนรู้ที่นี่มันเพิ่งจะเริ่มต้น...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***