บทนำ

ณ มหาลัยเอกชนชื่อดัง

ศูนย์รวมลูกหลานครอบครัวคนมีเงิน มีฐานะ มีชื่อเสียงต่างๆนาๆ

เปิดการศึกษาวันแรกเหล่านักศึกษาปี1พากันตื่นเต้น

บื้นน\~

รถสปอร์ตหรูแล่นเข้ามาในโรงเรียนเป็นที่จับตามองของเหล่านักศึกษา

หญิงสาวสวยหมวยเอ็กซ์ได้ก้าวลงจากรถ

ตึก ตึก

...นักศึกษาในมหาลัยพากันจ้องเธอ ใช่เธอคือ...

“****เกวลิน .วริศรา มหาทรัพย์ทวีคูณ”ลูกสาวของท่านคนเดียว

“บดินทร์ มหาทรัพย์ทวีคูณ” ผู้สนับสนุนทุนรายใหญ่ของมหาลัยแห่งนี้ อาจารย์ในมหาลัยแห่งนี้ไม่มีใครกล้ายุ่งกับเกวลิน

“อิเกลล…”เพื่อนสาวของเกวลิน “พั้นซ์”

“แหมม่เด็กๆพากันจ้องมึงกันใหญ่”พั้นซ์ได้บอกเกวลิน

“ทำไงได้ก็คนมันสวยก็ลำบาก”เกลลินพูดกับเพื่อนสนิทของตน

“ปะไปตึกได้ละ จะสายละ”พั้นซ์เอ่ยขวนเพื่อนสาวของตน

เกวลินและพั้นซ์สาวฮอตของตึกบริหาร

ก่อนที่ทั้งสองจะเดินผ่านตึกคณะวิศวะกร

“มึงรอกูแปบ”พั้นซ์พูดกับเกวลิน

“จะทำไร”เกวลินสงสัยเพื่อนตนเองจู่ๆก็มาหยุดหน้าป้ายของคณะวิศวะ

“ลูบป้าอยู่มาจนถึงปีสามละมีความฝันอยากมีผัวอยู่วิศวะ”

พั้นซ์เอ่ยบอกเพื่อนสาวของตน

“บ้าบอมาก”เกวลินหยิบโทรศัพท์ราคาแพงของตนขึ้นมาเช็คข้อความในระหว่างพั้นซ์เจอรุ่นน้องที่รู้จักเลยยืนคุยกันซักพัก

เกวลินจึงเดินออกไปรอที่อื่นและเดินเล่นโทรศัพท์ไปเกวลินห่างพั้นซ์พอสมควรในระหว่างนั้น…

ตุ้บบ!?

ร่างสูงใหญ่ได้ชนหลังเธอ“โอ้ยย!!ไอ้บ้านี่ใคร”

ร่างเล็กประชันหน้ากับร่างสูงนั้นคือ….

“มาวิน วรวิทย์ เกียรติภิรมย์”

“หลบไป” ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ

“มารับผิดชอบโทรศัพท์ฉันเดียวนี้เลย!”หญิงสาวใบหน้าหวานกันไปประชันหน้ากับชายร่างสูงอีกครั้ง

ชายหนุ่มไม่พูดอะไรแล้วจะเดินจากไป…

“นี่หูหนวกหรอ!”เกวลินยืนด่ากราดเพราะเธอเพิ่งซื้อมาไม่ถึงเดือน

“เอากี่บาท”ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ

“ต้อง การ โทรศัพท์ เครื่อง ใหม่ ค่ะ!” เกวลินเน้นทุกคำ

“อ้าวๆมาวินไม่ทันไรมึงเจอของจริงเข้าแล้ว”

โรเตอร์เพื่อนตบไหล่เพื่อนสนิทเอาใจช่วย

ชายหนุ่มซุกหน้าไปที่ซอกคอเกวลิน เกวลินรู้สึกถึงไอร้อนที่หายใจใส่คอเธอ

พร้อมกระซิบ..

“หึ..งั้น2ทุ่มนี้ที่คลับANมา…**เอา..โทรศัพท์” มาวินเน้นคำว่า“เอา..”**เป็นพิเศษ หญิงสาวไม่ได้ใส่ใจคำนั้นเลยพร้อม

กระซิบกลับว่า…

“ได้..เจอกันค่ะ” เกวลินยกยิ้มมุมปากขึ้น

ชายหนุ่มและเพื่อนของเขาได้เดินออกไป

“เเกคุยกับใคร”พั้นซ์ที่เดินเข้ามาเอ่ยปากพูดกับเพื่อนสาว

“ป่าววเขาจำคนผิด”เกวลินเลือกที่จะไม่บอกความจริงกับพั้นซ์ ไม่งั้นยาวแน่…

ตึกคณะบริหาร

12:00น.เที่ยงตรง

บ่ายเกวลินไม่มีเรียนจึงบอกเพื่อนสาวว่าจะกลับบ้านได้แยกกันตรงหน้าคณะ

โรงจอดรถ

หมับบ!

จู่ๆมีคนกระชากแขนร่างบางไป

ตุ้บ!

และดันติดรถ คนนั้นก็คือ “มาวิน!”

“โอ้ยย!นายอีกแล้วหรอ”เกวลินสบถลบออกมาอย่างหัวเสีย

“ฉันคิดว่าเธอไม่ได้โง่ถึงขั้นจำฉันไม่ได้นะ”มาวินบอกเกวลิน

“โอ้ยใครจะอยากจำ”

“ใครจะไปคิดว่าจะได้มาอยู่มหาลัยกับไอ้นี่อีก”เกวลินพึมพำคนเดียว

“เธอพูดว่าอะไรนะ”มาวินถามเสียงเรียบ

“ป่าวว จะอยู่ท่านี้อีกนานปะอัดอึด”เกวลินเอ่ยถามมาวิน

จู่มาวินก็ซุกใบหน้าไปที่ซอกคอเกวลิน

และกระซิบไปที่หูว่า

“อย่าลืมมา..**เอา..โทรศัพท์ด้วยหล่ะ”**พร้อมยกยิ้มมุมปาก

จากนั้นก็ปล่อยตัวเธอละเดินขึ้นรถของเขาไป

“โอ้ยยมันวันบ้าไรเนี่ยย!ไม่อยากได้แล้ว!”

ไม่ได้ต้องไปให้ไอ้บ้ามาวินนั่นเห็นว่าฉันกล้าไป!!

…….

นี่แหละค่ะเรื่องราวคร่าวๆ

ย้อนไปในสมัยก่อนคุณพ่อและคุณแม่ของทั้งสองคนนี้ปัจจุบันแม่ของทั้งสองคนก็ยังเป็นเพื่อนรักที่สนิทสนมกัน

คือ…

เกวลินอยู่ห่างพั้นซพอสมควร เพราะเธอขี้เกียจอยุ่หน้าคณะนั้คุณหญิง กัญญา กัญญาณี มหาทรัพย์ทวีคูณ

และ ท่านบดินทร์ มหาทรัพย์ทวีคูณ

คุณพ่อคุณแม่ของเกวลิน

ถัดมาเป็น

คุณหญิง อาภัสรา เกียรติภิรมย์

และ ท่าน พิบูล เกียรติภิรมย์

คุณพ่อคุณแม่ของมาวินลูกชาย

คุณพ่อของทั้งสองทำธุรกิจสีดำด้วยกันมานานนับหลายปี

พอพวกเขามีลูกต่างก็เอามาทำความรู้จักกัน

ตอนนั้นทั้งสองอายุ5ขวบอนุบาล2เป็นธรรมดาของเด็กที่เข้ากันได้

ตอนเด็กๆเกวลินและมาวินสนิทสนมกันมากพ่อแม่ของพวกเขาก็ดีใจที่ทั้งสองคนสามารถเข้ากันได้

แต่พอโตมาทั้งสองไม่ได้เจอกันนานจู่ๆก็ไม่ลงรอยกัน

เกวลินก็ไม่อยากเจอมาวินนักหรอกมาวินเป็นคนเจ้าอารมณ์

เอาแต่ใจ ตอนอายุ11ขวบทั้งสองแข่งขันเอาเอาชนะ

หลังจากนั้นแหละค่าทั้งสองจึงไม่ลงรอยกันถึงทุกวันนี้

K.เกวลิน

นั่นแหละค่ะเป็นสาเหตุที่ฉันจำใจต้องไปตามที่มาวินมันนัดไว้ถ้าฉันไม่ไปจะถือว่าฉันแพ้มัน แล้วคนอย่างฉันไม่รู้จักคำว่า“**แพ้”ค่ะ ฉันก็ไม่คิดว่าวันนี้จะมาเจอมาวินเขาอยู่มหาลัยเดียวกับฉันมา3ปีฉันเลี่ยงที่จะไม่เดินผ่านคณะเขาด้วยซ้ำแต่เพราะวันนี้เดินกับยัยพั้นซ์นางชอบเด็กวิศวะมาก**

นั่นแหละค่ะถือว่าฉันซวยเอง.

M.มาวิน

ผมตั้งใจวางแผนหลอกล่อเธอไปผับอยู่แล้วผมอยากเอาชนะเธอ ถึงเราจะไม่เจอกันหลายปีแต่พอเห็นเธอวันนี้ผมจึงอยากเห็นเธอแพ้ให้กับผม ผมแอบคิดนะครับว่าเธอจะกล้ามามั้ยแต่สัญญาณของผมบอกว่าเธอต้องมาเพราะเธอชอบการเอาชนะ “****วันนี้แหละเธอต้องแพ้ให้กับผม”

______________________________________________

ข้างล่างไม่มีอะไรแล้วนะคะ

แค่ใส่ให้มันคบจำนวนคำ

โปรติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไป

โปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***