#3 ประชุมระยะสั้น

ภายใต้แสงจันทร์ยามค่ำคืน ชายหนุ่มในชุดคลุมปริศนาปรากฏตัวขึ้นที่ตรอกซอยอันมืดมิด...นัยตาสีน้ำตาลอ่อนจับจ้องฮารุโตะไม่วางตา เรือนผมสีดำเงาวาวสะท้อนแสงจันทร์เป็นออร่า...

อันดับ6 บานิต้า โคล

"มีธุระอะไรกับฉันหรอ อันดับ6 สงใสนายจะทักคนผิดแล้วล่ะ ฉันเป็นแค่นักเรียนห้องB จะใช่อันดับ4ได้ยังไง.."

"ฉันสังเกตุนายมาซักพักแล้วล่ะ ฮารุโตะ ฉันมีข้อเสนอมาให้นาย ช่วยฟังหน่อยได้รึเปล่า " บานิต้าไม่สนใจคำปฏิเสธของฮารุโตะและพูดต่อ

"ไม่ได้ฟังที่ฉันพูดหรอ ฉันไม่ใช่อับดับ4อย่างที่นายพูดหรอกนะ "

"ในดันเจี้ยนนายพูดซะดังเลยไม่ใช่รึไง อันดับ4 ฮารุโตะ ฟาวเลย์ ไม่คิดว่านอกจากหัวหน้านักผจญภัยแล้วจะไม่มีคนอื่นได้ยินอีกรึ?.."

".......แล้ว นายเชื่อข่าวลือพวกนั้นจริงๆหรอ?.."

"แล้วนายจะปฏิเสธรึเปล่าถ้าฉันบอกว่าปาร์ตี้นักผจญภัยที่นายช่วยไว้มีญาติของฉันอยู่.."

น้ำเสียงของเขา จับโกหกไม่ได้เลย...

"ดูท่านายคงหาข้อมูลฉันมาแล้วสินะ."

"พอดีใช้เส้นสายนิดหน่อยน่ะ จะเอายังไง ข้อเสนอน่ะ.."

".....ฉันจะยอมฟังดูละกัน แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน.."

"ห้ามเอาความลับของนายไปบอกใคร "

"อืม เข้าใจง่ายดีนิ.."

หลังตกลงกันเสร็จฮารุโตะได้พาบานิต้ามายังห้องของตนเพื่อพูดคุย...

"เอาชาหน่อยมั้ย?.."

"ได้ก็ดี ขอแบบหวานกลางๆ"

"รอแปป.."

ถ้าเป็นบุคคลปกติคงจะไม่สามารถพูดกับอันดับท็อปอย่างเป็นกันเองได้ แต่ไม่ใข่กับฮารุโตะที่อยู่อันดับ4

"แล้วข้อเสนอที่นายว่า มันคือเรื่องอะไร "

ระหว่างที่ชงชาฮารุโตะได้เอ่ยถามบานิต้าถึงข้อเสนอของเขา...

"นายรู้เรื่องเทศกาลล่าหน่วยกิตรึเปล่า "

"อืม นี่ก็ใกล้แล้วใช่ไหมล่ะ เมื่อปีที่แล้วห้องAได้ไปหลายหน่วยกิตเลยนิ โดยเฉพาะ10อันดับแรก.."

"แต่ก็ยังแซงนายไม่ได้ ทั้งๆที่ไม่ได้เข้าร่วมเทศกาล ฮารุโตะนี่อาจจะเป็นโอกาสที่นายจะได้ขึ้นเป็นอันดับ3 ถ้านายร่วมมือกับฮันพวกเราจะได้ประโยชน์ของทั้งสองฝ่าย.."

"หืม..." ฮารุโตะที่ชงชาเสร็จเขาจึงยกมันมาวางบนโต๊ะสองแก้วเพื้อให้เบนิต้าและตัวเขาเอง

"การขึ้นTop3ถือว่าเป็นจุดสูงสุดของโรงเรียน การที่ฉันได้เป็นอันดับสามแล้วนายจะได้ประโยชน์อะไร? "

"เมื่อวันก่อนมีคนมาขอท้าประลองกับอันดับ3น่ะ ปรากฏว่าอันดับ3แพ้ราบคาบก่อนจะถูกช่วงชิงหน่วยกิตไปครึ่งนึง..."

"ห๊ะ!? เรื่องใหญ่เลยไม่ไช่หรอ? ทำไมถึงไม่มีใครพูดถึงเลยล่ะ?.."

"มันคือข่าวที่ทางสถาบันปิดเงียบใว้ ส่วนอันดับ3ก็ขอให้ปิดเรื่องนี้เป็นความลับ การประกาศอันดับจะเริ่มขึ้นใหม่หลังจากจบช่วงเทศกาล ฉันอยากให้นายไปยืนอยู่ตรงจุดนั้นแทน.." เบนิต้าเล่าเหตุการณ์ต่อเรื่อยๆพร้อมจิบชาไปพลางๆ...

"เหมือนพวกนายจะไม่ชอบเขาน่ะ."

"ก็ไม่เชิงหรอกแต่วิธีที่เขาใช้มันออกไปทางกลโกงอยู่หน่อยๆ "

"กลโกง?.." ฮารุโตะถามด้วยความสงสัย

เบนิต้าวางแก้วชาลงบนโต๊ะ ก่อนจะเล่าต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ก็อย่างที่บอกไปว่าเขาขึ้นมาถึงอันดับสามได้โดยไม่มีที่มา ทั้งๆ ที่ความสามารถก็ไม่ได้โดดเด่นอะไรมากนัก มีข่าวลือว่าเขาทำสัญญากับปีศาจเพื่อแลกกับพลัง"

ฮารุโตะเบิกตากว้าง "สัญญากับปีศาจ? จริงเหรอ?"

"ก็เป็นแค่ข่าวลือน่ะ แต่ดูเหมือนว่าข่าวลือนี้จะใกล้เคียงความจริงมากที่สุด เพราะระหว่างดารประลองมันดูเหมือนอันดับ3จะสูญเสียพลังเวทย์ไปชั่วขณะ " บรรยากาศภายในห้องเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆ

ปีศาจ เผ่าพันธุ์ที่กินพลังเวทย์เป็นอาหารเป็นศัตรูตัวฉกาจของทุกเผ่าพันธุ์...เราเป็นเผ่าพันธุ์ประเภทเดียวกับภูติที่สามารถทำพันธสัญญากับผูัคนได้

"แล้วทำไมพวกนายถึงอยากให้ฉันไปแทนเขาล่ะ?" ฮารุโตะถามอีกครั้ง

"เพราะเราเชื่อว่านายมีความสามารถมากกว่าเขา และถ้าหากนายได้เป็นอันดับสาม จะสามารถเอาหน่วยกิตของเขามาเป็นของนายได้และเขาก็จะหลุดจากห้องAไป..." เบนิต้าตอบอย่างมั่นใจ

"เขาเป็นตัวอันตราย ไม่กี่วันก่อนก็พยายามท้าดวลกับอันดับ1 แต่ก็ถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลส่วนตัว "

"เป็นพวกล่าTop3รึไง "

"แถมยังจะไปขอแต่งงานกับอันดับ2---"

- ตึ่ง!

"......"

แก้วชาที่อยู่ในมือถูกวางลงบนโต๊ะอย่างแรงโดยไม่ได้ตั้งใจ...

"หืม โอ๊ะ! เผลอวางแก้วแรงไปหน่อย เฮ่อ~วันนี้ฉันเริ่มเหนื่อยซะแล้วสิ เอาใว้แค่นี้ก่อนก็แล้วกันนะ.."

"ฮารุโตะ นายมีอะไรกับอันดับ2รึเปล่า?.."

"ไม่มี! วันนี้เอาใว้แค่นี้ก่อนนะฉันเพลียสุดๆ ขอร้องล่ะ!.."

เขาพูดด้วยน้ำเสียงตึงๆใส่อีกฝ่ายทำให้เบนิต้าไม่สามารถถามอะไรได้..

"....ถ้าพูดขนาดนั้นวันนี้เอาใว้เท่านี้ก่อนก็แล้วกัน "

",ขอบคุณมาก!.."

ฮารุโตะรีบเดินไปส่งเบนิต้าที่หน้าหอพักทันที (ไล่มากกว่า)...

"พรุ่งนี้ฉันจะขอมาอีกรอบละกัน.."

"ไม่ต้อง! เอาเป็นว่าฉันไปห้องนายแทนดีกว่า พักนี้มีคนมาห้องฉันเยอะไปละ..."

"ไม่กลัวความลับแตกรึไง?.."

"ระแวงไปมันจะสะดุดตาเปล่าๆ ฉันไปในฐานะเพื่อนคงไม่สะดุดตาขนาดนั้นหรอกมั้ง..." ฮารุโตะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆอต่มันกลับทำให้เบนิต้าถึงกับเบิกตากว้าง..

"ถ้างั้นหลังเลิกเรียนเจอกันที่รูปปั้นบรรพบุรุษ ฉันจะไปรอที่นั่น..."

"ได้! ใว้เจอกัน.." เขาพูดพร้อมกับโบกมือให้เบนิต้าที่ค่อยห่างออกไป..

"อันดับ2เธอปฏิเสธน่ะด้วยเหตุผลที่ว่า มีคนในใจอยู่แล้ว...ทั้งห้องต่างก็คิดว่าเป็นอันดับ1กันทั้งนั้น"

".....แล้วเอามาบอกฉันทำไม?.."

"หึ ไม่รู้สิ แค่อยากบอกละมั้ง.."

เบนิต้ากล่าวออกมาเป็นประโยคสุดท้ายก่อนจะเดินหายจากไป...

วันต่อมา...

"เอ๋!!!จริงดิ!?.."

"มะ ไม่ใข่หรอกมั้ง~"

"จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงล่ะ!.."

"น่ากลัวชะมัด..."

"เกิดอะไรขึ้นที่ห้องAกันนะ.."

เสียงแตกตื่นของเพื่อนๆในห้องดังไม่พัก บรรยากาศที่เคยเงียบสงบกลับแปรเปลี่ยนเป็นความวุ่นวาย...

"โย่ว~ฮารุโตะ...ดูเหมือนจะเกิดเรื่องขค้นแล้วแฮะ.."

"โซย์เอ? เกิดอะไรขึ้นหรอ?.." คนๆแรกที่เดินเข้ามาทักทายเขาก็คือโซย์เอเพื่อนสนิท...

"ดูเหมือนห้องAตั้งแต่ปี3ขึ้นไปจะเกิดเรื่องใหญ่แล้วล่ะ มีนักเรียนหลายคนถูกแย่งอันดับและตกจากห้องAรวมถึงหน่วยกิต.." เพื่อนอีกคนนึงได้เดินเข้ามาหาเขาและอธิบายสถานการณ์ให้ฟัง..

"เฟรย์? เรื่องแบบนั้นมันเป็นไปได้ยังไง? ห้องAมีแต่ระดับท็อปนะพลาดท่ากันง่ายๆเลยหรอ?.."

"ไม่ ฉันเห็นมากับตา ห้องAแต่ละคนมีทักษะที่ยอดเยี่ยมมากแต่ผู้ท้าชิงของแต่ละคนกลับใช้ ทักษะผนึกเวทย์ได้.."

"ผนึกเวทย์!?.." ฮารุุโตะเบิกตากว้างเมื่อได้ยิน

"นายก็รู้ใช่ไหมฮารุโตะ ผนึกเวทย์น่ะใช่ว่าใครๆก็ใช้ได้ แล้วที่ผู้ท้าชิงทั้งหมดใช้ได้นั้น.."

"ทำสัญญากับปีศาจ.."

"อืม...เนื่องจากไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด ทางโรงเรียนจึงด่วนตัดสินไม่ได้ เหตุการณ์นี้น่ะ อาจจะทำให้โรงเรียนหมดความน่าเชื่อถือเลยก็ได้.."

โซย์เอและเฟรย์เล่าสถานการณ์ต่างๆให้ฮารุโตะฟังและต่อมาการเรียนเวทมนตร์ก็ดำเนินไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น...

โรงเรียนเวทมนตร์โนวามีทั้งหมด 5 ชั้นปีโดย10อันดับแรกจะมาจาก5ระดับชั้นปี ชั้นปีที่3ของฮารุโตะมีท็อป10อยู่4คน

หลังเลิกเรียน...ฮารุโตะได้เดินมาถึงสถานที่ที่ตกลงกับบานิต้า**ใว้ แต่**...

- งั่ม..

เบนิต้าสุดเงียบขรึมคนเมื่อวานบัดนี้กำลังยืนกินขนมโดยไม่แคร์สายตาของคนเดินไปเดินมา เขาเพียงก้มลงหยิบมันและนำเข้าปากจากนั้รก็เคี้ยวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..

"ไม่สนใจรอบข้างเลยนะนายน่ะ.."

"หืม? โอ้~กำลังรออยู่เลย มาตามสัญญาจริงๆสินะ คิดว่าจะบิดไปนอนซะแล้ว.."

"ฉันก็เลิกเรียนพร้อมนายนะเฟ้ย! "

"ไปกันเถอะ มีคนที่อยู่ในห้องของฉันด้วย คาดว่าพวกเขาคงจะพอให้ข้อมูลอะไรพวกเราได้.."

"พวกเขา? เบนิต้า นายคงไม่ได้เอาเรื่องของฉันไปบอกใครใช่ไกม?.."

"เปล่า พวกเขามาหาฉันเอง วางใจเถอะฉันยังไม่ได้พูดอะไร ไปกันเถอะ พวกเขารอเรานานแล้วล่ะ "

ขอให้จริงละกัน...

ฮารุโตะเดินตามเบนิต้าไปยังห้องพักระหว่างทางก็เกิดเสียงซุบซิบตามมาอย่างที่คาดใว้ เบนิต้าเดิมทีก็เป็นหนุ่มหล่ออยู่แล้วและเมื่อทุกคนรู้ว่าเขาคืออันดับ6ยิ่งส่งเสริมีภาพลักษณ์เข้าไปอีก...

[ไอ้หมอนี่ใช้ชีวิตโดยการเมินเฉยสายตาของทุกคนหรอเนี่ย?..]

เบนิต้าเดินนำฮารุโตะโดยใช้เวลาพอสมควรกว่าจะมาถึงห้องพัก......สุดตระกาลตา...

ด้านหน้าประดับด้วยสวนดอกไม้สุดงดงาม น้ำพุที่สร้างจากแร่หายากและน้ำที่สร้างจากอุปกรณ์เวทย์ไหลอย่างไม่มีที่สิ้นสุด สถานที่ปิกนิกรวมถึงศาลาใต้ต้นไม้ใหญ่...

หอพักของท็อป10...

"นายเองก็ควรย้ายจากห้องแคบๆนั่นมาอยู่ที่นี่นะ." เบนิต้าหันไปหาฮารุโต๊ะและกล่าวเชิญชวนด้วยใบหน้าหน่ายๆ..

"ไม่อะ ปล่อยให้มันว่างไปเถอะ และห้องของฉันมันเรียกว่าขนาดพอดีกับการอยู่คนเดียวตังหาก!?..." เขาหันไปตอบโต้เบนิต้าด้วยน้ำเสียงเคืองๆ

"ห้องแคบๆ" เบนิต้าเน้นคำด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยเล็กน้อยพลางกวาดสายตามองไปรอบๆ สวนอันกว้างใหญ่ "เมื่อเทียบกับที่นี่นะ ห้องนายมันก็แค่ตู้เสื้อผ้า ลองดูให้ดีๆสิ"

ฮารุโตะพ่นลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย "ก็แล้วแต่นายจะคิดแล้วกัน" เขาเดินตามเบนิต้าเข้าไปในตัวอาคาร ห้องพักแต่ละห้องดูโอ่อ่าหรูหรา ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้สักทองและผ้าไหมเนื้อดี

"นี่คือห้องที่ควรจะเป็นของนาย" เบนิต้าเปิดประตูห้องหนึ่งออกเผยให้เห็นห้องนอนขนาดใหญ่ที่มีระเบียงส่วนตัวสามารถมองเห็นวิวสวนได้ชัดเจน นอกจากนี้ยังมีห้องน้ำขนาดใหญ่พร้อมอ่างอาบน้ำจากุซซี่ และห้องทำงานส่วนตัวที่ตกแต่งด้วยหนังสือและอุปกรณ์การเรียนมากมาย

"อืมมม..." ฮารุโตะมองสำรวจไปรอบๆก่อนจะพิจารณาออกมาเป็นคำพูด "มัน...ใหญ่โตเกินไปสำหรับคนคนเดียว"

เบนิต้าเผยรอยยิ้มที่มุมปากก่อนจะพูดต่อ

"หึ ก็บอกแล้วไงว่าห้องนายแคบ" เขาปิดประตูแล้วหันมาหาฮารุโตะ "แล้วนายจะย้ายเข้ามาอยู่ไหม?"

"ไม่อะ อยู่ห้องเดิมแล้วฉันสงบใจกว่า"

(อีกอย่างมีคนที่ฉันถูกสั่งห้ามไม่ให้คุยอยู่ที่นี่ด้วย)

"ค่อยเอากลับไปคิดละกัน ถ้าอยู่ที่นี่นายสามารถรับแขกได้หลายๆคนพร้อมกัน มีน้องสาวด้วยไม่ใช่หรอ?.."

"แบบนั้นยิ่งอยู่ไม่ได้เข้าไปใหญ่...มีหวังขอเข้ามาอยู่ด้วยแน่.."

"แต่มันก็ทำได้นะ มันคือสิทธิพิเศษที่สามารถเอาคนนอกเข้ามาพักในฐานะผู้ติดตามได้.....เราไปกันเถอะ ห้องของฉันอยู่ไม่ไกล.." เบนิต้าพาฮารุโตะออกจากห้องและตรงไปสู่ห้องพักของตนที่อยู่ไม่ไกลนัก...

- แกร็ก...

"ระ รองเท้าเยอะโครต มีคนมาตั้ง7คนเลยหรอ?." ฮารุโตะเปล่งเสียงตกใจเมื่อเห็นรองเท้า

"พวกเขารออยู่ที่ห้องรับแขก .." เขาพูดขึ้นก่อนจะถอดรองเท้าและเดินเข้าห้องไป

ฮารุโตะตามเบนิต้าเข้าไปในห้องรับแขกที่ตกแต่งอย่างหรูหรา บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความเงียบสงบ รอบๆ โต๊ะขนาดใหญ่มีเก้าอี้หุ้มเบาะนุ่มวางเรียงรายกัน และมีชายหญิงวัยรุ่นประมาณเดียวกับฮารุโตะนั่งอยู่เก้าอี้เหล่านั้น

"ทุกคนครับ นี่คือ ฮารุโตะ เพื่อนของผมเอง" เบนิต้าแนะนำฮารุโตะให้กับกลุ่มคนตรงหน้า

"รบกวนด้วยนะครับ" ฮารุโตะทักทายด้วยน้ำเสียงเรียบๆ พร้อมกับโค้งตัวเล็กน้อย

เดี๋ยวนะ แต่ละคนที่นี่มัน!....

หนึ่งในกลุ่มนั้น ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ที่มีดวงตาสีฟ้าเข้มลุกขึ้นยืน "อืม ไคล์ อดีตอันดับ3" เขาเอื้อมมือมาให้ฮารุโตะจับ

ฮารุโตะจับมือไคล์เบาๆ "ยะ ยินดีที่ได้เจอครับ"

นี่มันอันดับ3นี่หว่า! และคนอื่นๆก็ด้วย!..

"ส่วนคนอื่นๆ " ไคล์หันไปแนะนำเพื่อนๆ ของเขา "นี่คือเอ็มม่า อดีตอันดับ11" เขาชี้ไปที่หญิงสาวผมบลอนด์ที่กำลังยิ้มให้ฮารุโตะ "ส่วนคนนี้ชื่อ ไมเคิล อดีตอันดับ7" เขาชี้ไปที่ชายหนุ่มร่างผอมที่กำลังจดอะไรบางอย่าง "และคนอื่นๆคืออดีตอันดับ16,19,21และ28 ทุกคนคือคนที่พึ่งถูกชิงหน่วยกิตไป.."

ฮารุโตะพยักหน้ารับรู้ "ยินดีที่ได้พบครับรุ่นพี่ทุกคน"

"พวกเราก็เช่นกัน" เอ็มม่าตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม

"งั้นเรามานั่งคุยกันดีกว่า เรื่องของเทศกาลเวทย์มนต์ และเรื่องของพันธสัญญาปีศาจ" ไคล์ชวนทุกคนนั่งลงที่โต๊ะและเริ่มเข้าประเด็น...

...****************...

[~~จะคุยเรื่องอะไรกันนะ~~]

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***