เสียตัวไปรักนายมาเฟียกน้าโหด | (Omega×Alpha)
...โรงเรียนวิทยาลัย(ชายล้วน)ชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นโรงเรียนระดับประเทศที่ถือว่าเข้ายากมาก มีการแข่งขันค่อนข้างสูง ค่าเทอมก็ค่อนข้างแพงสุดๆซึ่งมันแล้วแต่ห้อง แถมกฎระเบียบค่อนข้างเยอะและมีความซับซ้อน...
...ซึ่งในโรงเรียนนี้มีตัวท๊อปอยู่และเป็นหนึ่งเดียวที่เก่งในหลายๆด้าน คือ นิว ชายหนุ่มสูง175เซ็น อายุ19ปี ปี.2/1 ผิวขาวเรียบเนียน ผมสีน้ำตาลเข้มทรงคล้ายทอมหัวไก่ มีใบหน้าเรียวหล่อแต่ก็ปะปนกับความอ่อนหวานที่ลงตัว หน้ากลม คิ้วบาง จมูกไม่โด่ง ตาคม นัยตาสีน้ำเงินเข้ม...
...เขาเป็นเด็กที่เก่งแทบจะ ‘ทุกด้าน!’ เขาได้เกรด4ทุกวิชา ได้รับที่1จากการไปแข่งขันมาแล้วทุกที่! แต่มีแค่สิ่งเดียวที่เขาไม่เก่งเลยก็คือ...กีฬา......
...แต่...ให้ตายสิ...วันนี้วันศุกร์มีเรียนพละ......
...“ฉันล่ะเบื่อวิชาพละเลยจริงๆ”...
...นิวพูดออกมาด้วยความเบื่อหน่ายและเหนื่อยล้า วันนี้เขาใส่ชุดพละสีฟ้าสลับสีชมพู กางเกงขายาวสีดำ รองเท้าผ้าใบสีดำ เขาโยนลูกบาศออกไปอย่างไม่ใส่ใจและเบื่อหน่ายขณะที่เขากำลังพูดคุยกับเพื่อนของเขาในระหว่างที่อาจารย์ยังไม่มา...
...“เอ่อน่า บ่นไปก็ไม่ได้อะไรอยู่ดี”...
...เพื่อนของเขาตอบกลับนิวไปขณะรับลูกบาศก์ที่หล่นลงมาจากการโยนอย่างไม่ใส่ใจของนิว และเพื่อนของเขามีชื่อว่า ‘นาย’ เด็กแว่นของห้องสุดฮอต ถึงจะเป็นเด็กแว่นแต่ก็หล่อไม่เบา...
...ด้วยความที่เขาสูง185เซ็น อายุ19ปี และอยู่ปี2/1ห้องเดียวกับนิว ผิวสีแทน ผมสีดำสนิททรงราวกับทรงผมของทหาร หน้าเรียวเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วเข้ม ตาคมนัยตาสีส้มเข้ม เขาถือลูกบาศก์ไว้ด้วยมือข้างเดียวขณะที่จ้องมองไปยังร่างที่เล็กกว่าเพียงนิดหน่อย...
...นิวบ่นพึมพัมอย่างเยาะเย้ยกับคำพูดของนาย พร้อมแลบลิ้นใส่นายอย่างติดตลกจนทำให้ดวงตาข้างขวาของนายกระตุกขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด เขาถอนหายใจเบาๆด้วยความเหนื่อยล้าที่จะต้องทนอยู่กับเจ้าตัวแสบนี้...
...“เอาเถอะ แลบลิ้นต่อไปนะ ฉันจะไปตัดลิ้นนายออกตอนนี้”...
...นายพูดออกมาเชิงขู่และคุกคามขณะที่เขาจ้องเขม็งมาที่นิว ซึ่งนั้นเป็นเพียงแค่ทำให้นิวหัวเราะออกมาเบาๆอย่างขบขัน เขากอดอก สบัดก้นใส่นายอย่างติดตลกและเขายังคงแลบลิ้นใส่นายต่อไป...
...“เอาสิ ฉันรู้ว่านายไม่กล้า ฮ่าๆๆๆ”...
...นิวพูดออกมาด้วยความท้าทาย เขาไม่กลัวที่จะเล่นกับเพื่อนของเขาเพื่อลบความเบื่อหน่ายนี้ออกไป นายพ่นลมหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิด เขายกมือขึ้นมาดัดแว่นให้เข้าที่ราวกับเก็กหล่อก่อนจะเริ่มก้าวเท้าเข้าไปหาเพื่อนตัวเล็กของเขา แต่จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมาทำให้เขาหยุดชะงัก...
...“เอาล่ะนักเรียน!! เลิกเล่นแล้วมาเข้าแถวกันได้แล้ว!!!”...
...เสียงของอาจารย์ดังสนั่นไปทั่วอาคารอเนกประสงค์ เสียงสะท้อนเบาของอาจารย์ทำให้ทุกอย่างเงียบลง กิจกรรมทุกๆอย่างที่นักเรียนกำลังทำอยู่ก็หยุดลงทันทีก่อนจะเริ่มค่อยๆเดินเข้าแถวกัน นายกับนิวมองหน้ากันด้วยสีหน้าที่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัด...
...นายกับนิว:“กะไว้แล้ว/ว่าแล้วเชียว~”...
...ทั้งสองพูดออกมาพร้อมกัน นายมีน้ำเสียงที่ไม่พอใจและหงุดหงิด เขายังคงแสดงสีหน้าออกมาจริงจัง ส่วนนิวก็ยังคงมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความพึงพอใจและสนุกสนาน...
...“เรื่องนี้เอาไว้ก่อน หลังเลิกเรียนนายโดนฉันฟาดแน่ๆ”...
...นายพูดออกมาอย่างจริงจังและคุกคามขณะที่เขาไม่เคยละสายตาไปจากนิว ส่วนนิวเองก็ดูสนุกกับเรื่องนี้สุดๆ รอยยิ้มที่ขี้เล่นยังคงปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขาเติมแต่งให้ใบหน้าของเขาดูน่ารักและสดใสขึ้นมาทันตา...
...“ไปเข้าแถวกันดีกว่า~ เดี๊ยวอาจารย์ก็ว่าเอาหรอก”...
...นิวเอ่ยพูดขึ้นมา น้ำเสียงของเขายังคงขี้เล่นและอ่อนหวานเล็กน้อยขณะที่เขาเริ่มเดินไปเข้าแถวเหมือนเพื่อนๆคนอื่นๆแล้วปล่อยให้นายยืนคนเดียวอยู่ด้านหลัง นายจ้องมองแผ่นหลังเล็กๆของนิวอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความพ่ายแพ้แล้วก็เดินไปต่อแถวเฟมือนเพื่อนๆคนอื่นๆเช่นกัน...
...↓...
...ทั้งอาคารอเนกประสงค์เต็มไปด้วยเสียงรองเท้าขูดกับพื้นและเสียงสั่งการของอาจารย์ อาจารย์ให้พวกเขาลองเล่นบาศก์กันเอง โดยการแย่งชิงลูกบาศก์และการหลบหลีก เสียงรองเท้าขูดกับพื้นและเสียงผิวที่กระแทกกันล้มลงพื้นบ้างไม่ล้มบ้างก็เป็นเพียงแค่เสียงที่คอยทำลายความเงียบไป...
...↑...
...ชั่วโมงผ่านไป ก็ถึงเวลาพัก นิวกับนายมานั่งพักที่สนามหญ้าใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง เสียงหอบหายใจของนิวดังชัดเจนขณะที่นายเพียงแค่หายใจแรง...
...“แม่* เหนื่อยว่ะ”...
...นิวบ่นออกมาด้วยความหงุดหงิดเหมือนผู้หญิง เขาเอนหลังพิงต้นไม้ เหงื่ออยู่เต็มตัวเขาไปหมดราวกับว่าเขาพึ่งไปโดนการฝึกซ้อมมาอย่างหนักหน่วง นายเพียงแค่หายใจแรงก่อนจะเริ่มค่อยๆสงบลง เขายื่นขวดน้ำเย็นให้นิวไปเผื่อจะช่วยลดความเหนื่อยลงได้บ้าง...
...“ขอบใจ”...
...นิวกล่าวออกมาขณะที่ยังคงหอบหายใจอยู่ เขารับน้ำจากนายมาแล้วเริ่มเปิดฝาดื่ม นายหันมามองนิวขณะที่นิวกำลังดื่มน้ำ ดวงตาสีส้มเข้มของเขากวาดมองไปทั่วร่างกายของนิวก่อนจะไปหยุดอยู่ตรงจุดๆหนึ่ง เขาเอื้อมมือออกมาและใช้นิ้วจิ้มเบาๆที่เอวของนิว...
...อืม...จริงด้วยแหะ...
...“ทำไมเอวนายบางจัง?”...
...นายถามอย่างสงสัยขณะที่เขาใช้มือลูบเบาๆที่เอวของนิว แต่จู่ๆนิวก็สำลักน้ำออกมาเมื่อได้ยินคำถามนั้น นิวไอออกมาเล็กน้อยก่อนจะหันควักไปมองนายด้วยใบหน้าที่แดงก่ำขณะที่เขาเริ่มโวยวาย...
...“แค่กๆ- และ-แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายกันเล่า!?!? ทำไมถึงได้ถามคำถามบ้าๆแบบนั้นออกมา ห๊ะ!? แล้วเลิกจับเอวฉันสักที!!”...
...นิวโวยวายด้วยความไม่พอใจแล้วปัดมือของนายออกจากเอวของเขา เขาจ้องเขม็งมาที่นายเหมือนแมวกำลังข่มขู่ แต่นั้นกลับทำให้นายยิ้มออกมาบางๆแล้วเอื้อมมือไปยีผมของนิวแทนด้วยความเอ็นดูเพื่อนตัวน้อยของเขา...
...แต่...เอ๊ะ ลืมไปเลยว่าต้องลงโทษเจ้าตัวแสบ แต่ชั่งมันเถอะ มันทำตัวน่ารักขนาดนี้ใครจะกล้าไปโกรธล่ะ...
...นิวเพียงแค่พองแก้มออกมาด้วยความหงุดหงิดเหมือนเด็กๆแล้วกอดอก คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันพยายามบ่งบอกว่าไม่ชอบที่นายทำเช่นนี้ แต่นั้นทำให้นายมองว่านิวเหมือนแมวน้อยกำลังโกรธทำให้เขายีผมของนิวมากขึ้นจนยุ่งเหยิง...
“นายกำลังทำให้ฉันตายจริงๆนะเพื่อน เพราะความน่ารักของนายเนี่ย”
...นายพูดออกมาอย่างขบขันขณะที่ยังคงยีผมเพื่อนของตนอย่างเอ็นดู นั้นทำให้นิวทำหน้าบูดบึ้งน่ารักๆมากขึ้นเท่านั้น และนายก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเบาๆกับท่าทางที่เหมือนเด็กๆของนิว...
...น่ารัก...น่ารักจังโว้ยยยยย...
...นายคิดในใจขณะที่เขายังคงเอ็นดูเพื่อนของเขาต่อไป แต่ไม่นานหลังจากนั้นเสียงเพลงก็ดังขึ้น บ่งบอกถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว ทำให้นายหยุดชะงักทันที ยิงเองก็เบิกตากว้างออกมาด้วยความดีใจ ในที่สุดก็เลิกเรียนสักที!!!!...
...“เอาล่ะ ดูเหมือนว่าจะถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว ในที่สุดวันเสาร์ก็มาถึง!”...
...นิวกล่าวออกมาด้วยความดีใจสุดๆ นายหัวเราะออกมาเบาๆกับความตื่นเต้นของนิว นายค่อยๆลุกขึ้นยืนแล้วใช้มือปัดฝุ่นที่กางเกงออกจากนั้นก็ยื่นมือออกไปเพื่อให้นิวจับมือของเขา เขาจะได้ช่วยพยุงได้...
...นิวยิ้มออกมาเล็กน้อยอย่างขี้เล่นก่อนจะจับมือของนายและยืนขึ้น เขาปัดฝุ่นจากกางเกงออกก่อนที่ทั้งสองจะเริ่มเดินและมุ่งหน้าออกไปยังทางออกของโรงเรียนเพื่อกลับบ้าน...
...ระหว่างทางทั้งสองก็คุยไปเรื่อยตามปกติ นิวนั่งรถเมย์กลับบ้าน ส่วนนายก็กลับรถแท็กซี่ หลังจากที่รถมาถึงทั้งสองก็แยกย้ายกันเพื่อกลับบ้านไปพักผ่อนในช่วงวันหยุดที่ใครหลายๆคนก็โหยหา...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments