หลังจากวันนั้น ภีมกับคอปเปอร์ก็เริ่มพบกันบ่อยขึ้น ไม่ว่าจะเป็นที่ห้องเรียน ในห้องสมุด หรือแม้แต่ระหว่างทางกลับบ้าน ทั้งสองมักจะใช้เวลาพูดคุยกันเรื่องทั่วไป คอปเปอร์พบว่าภีมเป็นคนที่คอยฟังเขาอยู่เสมอ แม้ว่าภีมจะเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่ทุกครั้งที่เขาเอ่ยคำพูดออกมา มันกลับมีความหมายและอบอุ่นอย่างน่าประหลาด
วันหนึ่ง ภีมชวนคอปเปอร์ไปดูหนังที่โรงภาพยนตร์ในตัวเมือง คอปเปอร์รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย แต่ก็ยอมตกลงโดยไม่คิดอะไรมาก ภีมเลือกหนังที่เกี่ยวกับการผจญภัยและความลึกลับ ซึ่งเป็นแนวที่คอปเปอร์ไม่ค่อยได้ดูมาก่อน แต่เขาก็สนุกไปกับมัน
ในระหว่างที่ดูหนัง คอปเปอร์ไม่สามารถละความสนใจจากภีมได้ เขามองเห็นถึงความสนุกสนานที่แฝงอยู่ในแววตาของภีมเมื่อดูฉากที่น่าตื่นเต้น ภีมดูผ่อนคลายและมีความสุขมาก คอปเปอร์อดไม่ได้ที่จะยิ้มตาม
หลังจากหนังจบลง ทั้งสองเดินออกจากโรงภาพยนตร์พร้อมกับพูดคุยถึงฉากต่าง ๆ ที่พวกเขาชื่นชอบ ภีมเดินเคียงข้างคอปเปอร์อย่างใกล้ชิด ทำให้คอปเปอร์รู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยในยามค่ำคืนที่อากาศเย็น
"ภีม ชอบดูหนังแบบนี้เหรอ?" คอปเปอร์ถามขึ้นระหว่างที่เดินกลับ
"อืม ชอบนะ มันทำให้รู้สึกตื่นเต้นดี แล้วคอปเปอร์ล่ะ?"
"ไม่ค่อยได้ดูหรอก แต่ก็สนุกดีนะ วันนี้สนุกมากเลย" คอปเปอร์ยิ้มตอบ ภีมมองรอยยิ้มนั้นแล้วรู้สึกถึงความสดใสที่แผ่ซ่านออกมา
เมื่อเดินมาถึงทางแยกที่ต้องแยกกัน ภีมยืนนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหันไปมองคอปเปอร์ "กลับบ้านดี ๆ นะ แล้วไว้เจอกันอีก"
"ภีมก็เหมือนกันนะ" คอปเปอร์ตอบกลับเบา ๆ ก่อนจะเดินแยกไป
คืนนั้น คอปเปอร์นอนคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตลอดทั้งวัน เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนกับใคร ความรู้สึกอบอุ่นที่เกิดขึ้นทุกครั้งที่อยู่ใกล้ภีมทำให้เขาสับสนเล็กน้อย แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเขารู้สึกดี
ในขณะเดียวกัน ภีมก็กลับถึงบ้านแล้วแต่ยังคงคิดถึงรอยยิ้มของคอปเปอร์ที่สว่างไสวอยู่ในใจของเขา ภีมรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังเปลี่ยนแปลงในหัวใจของเขา และเขาก็ไม่แน่ใจว่าจะจัดการกับมันอย่างไร
แต่ทั้งสองยังไม่รู้เลยว่า การพบกันครั้งนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่กำลังจะลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ และจะนำพาพวกเขาไปสู่ความรู้สึกที่เกินกว่าคำว่า "เพื่อน"
---
หวังว่าคุณจะชอบตอนที่สองนะ!
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments