จันทราสีชาด ตอนที่4 สามีภรรยา

วันต่อมาหลีซูฮวาแต่งตัวเสร็จก็ออกมาจากห้องและเจอจางหมิ่นเจินที่เดินมาถึงที่นั้นพอดี นางจึงเอ่ยขึ้นว่า "คุณชายจางหมิ่นเจินท่านจะไปไหนหรอ"เขาจึงตอบนางกลับว่า"อ๋อ ข้าจะออกไปซื้ออะไรกินเสียหน่อยหน่ะ แม่นางหลีซูฮวาไปด้วยกันหรือไม่"นางจึงตอบเขาไปว่า"ไปสิ" "แต่ท่านรอข้าสักครู่ได้หรือไม่...ข้าจะแต่งตัวก่อน" "ได้"เขาตอบนางพรางยิ้มบางๆ สักพักหลีซูฮวาก็เดินออกมาจากห้อง คุณชายจาง"เขาได้ยินเสียงเสียงหนึ่งก็หันกลับไป เสียงนั้นก็คือหลีซูฮวาเอง เขามองไปที่นางและอึ้งกับความงามของนางไปชั่วขณะ"คุณชายจาง คุณชายจาง"เขาตั้งสติและถามนางว่า"มะ...มีอะไรหรอแม่นางหลี"นางจึงตอบเขาไปว่า"ไม่มีอะไรหรอก แค่ข้าเห็นท่านเหมอเลยเรียกท่านเอง" "อ๋อ เช่นนั้นพวกเราไปกันเถอะ" "อื้ม ไปสิไปสิ"นางและเขาได้เดินออกไปจากโรงเตี๊ยม หลีซูซ่านเดินออกมาจากที่ซ่อนแล้วเอ่ยออกมาว่า"หึ เห็นทีบุรุษผู้นี้จะต้องมาตกหลุมรักน้องสาวของข้าเสียแล้ว"และนางก็เดินกลับห้องของตนไป

"คุณชายจางพวกเราไปกินบะหมี่ร้านนั้นกันเถอะ"เขายังไม่ทันตอบนางก็จูงมือเขาวิ่งไปแล้ว "เฒ่าแก่ข้าขอบะหมี่สองถ้วยนะ" "อ๋อ ได้เจ้าค่ะแม่นางน้อย" "แม่นางกับคุณชายเชิญำวกท่านไปนั่งก่อนเถอะเจ้าค่ะ" "อื้ม"นางตอบพรางยิ้ม พอเฒ่าแกเดินกับเข้าไปในครัว หลีซูฮวาก็จูงมืจางหมิ่นเจินไปนั่งที่โต๊ะในร้าน เขาที่รู้ว่านางมาทำอะไรที่เมืองนี้ก็ทำเป็นไม่รู้และถามนางว่า"แม่นางหลี ท่านมาทำอะไรที่เมืองนี้หรือ" นางนิ่งไปชั่วขณะและบอกเขาว่า"ตามจริงข้าเป็นคนจากสำนักเซียนข้ามาเพื่อปราบปีศาจเท่านั้นอีกไม่กี่วันจ้าพี่สาวข้าและศิษย์พี่ใหญ่ก็จะออกจากเมืองแล้ว" "แต่ถ้าหากที่นี่มีปีศาจก็ต้องอยู่ต่อไป" "ท่านมีอะไรหรอ" นางถามเข้าพรางเอาหน้าเข้าใกล้"อ๋อ ปล่าว" "บะหมี่มาแล้วเจ้าค่ะ คุณชายแม่นาง" พอเฒ่าแก่วางบะหมี่ลงบนโต๊ะ เขาก็ช่วยหยิบตะเกียบให้นาง พอนางและเขากินบะหมี่เสร็จก็ได้ไปหาเฒ่าแก่ของร้านเพื่อจ่ายค่าบะหมี่ นางกำลังจะจ่ายเงินแต่เขากลับจ่ายก่อน เฒ่าแก่เห็นอย่างนั้นจึงเอ่ยขึ้นมาว่า"แม่นางช่างโชคดีจริงๆที่มีสามีดีเช่นนี้" นางอึ้งเล็กน้อยแล้วตอบไปว่า"มิใช่ เขากับข้ามิได้เป็นสามีภรรยากัน เขาคือสหายข้าหน่ะ" "ออ ข้าขออภัย...ที่คิดว่าพวกท่านเป็นสามีภรรยากัน" "แต่แม่นางกับคุณชายท่านนี้เหมาะสมกันมากเลยนะ...หากพวกท่านแต่งานกันจริงบุตรของพวกท่านคงน่ารักมากเลย"นางและเขาถึงกับเลิกลัก นางจึงยิ้มแห้งๆไป พอทั้งสองออกมาจากร้านบะหมี่แล้วทั้งสองก็เดินเที่ยวในตลาด อยู่ๆผู้คนก็วิ่งพลุ้งพล่านเหมือนเกิดอะไรบางอย่างขึ้น เขาและนางที่ตอนแรกที่เดินคุยกันอยู่ก็สังเกตเห็นความผิดปกตินี้ ทั้งสองกำลังจะหนีออกไปจากตรงนั้นแต่อยู่ๆก็มีปีศาจคนหนึ่งมาดักหน้านางและเขา"คุณชายออกไปก่อน"น่งเอ่ยให้เขาออกไปแต่เขากลับตอบว่า"ไม่ ข้าจะช่วยแม่นางสู้เอง ข้าเคยไปศึกษาในสำนักสำนักหนึ่งอยู่"พอนางได้ยินนางก็ตอบสั้นสั้นว่า"อืม"เขากับนางจึงช่วยกันกำจัดปีศาจตัวนั้น แต่มันกลับหนีไปได้ เขาก็เลยพูดขึ้นว่า"ปีศาจตนนี้กินวิณญาณมนุษย์เพื่อบำเพ็ญมาร" นางจึงถามเขาด้วยความสงสัยว่า"ท่านรู้ได้ไง" "ที่ข้ารู้เพราะข้าก็มาปราบมารเช่นเดียวกัน"เขาตอบนางทันที่ที่นางถาม หลังจากนั้นนางแบะเขาก็เดินกลับโรงเตี๊ยม และไปเล่าให้อีกสองคนฟัง ทั้งสี่จคงตกลงกันว่าจะช่วยกันปราบปีศาจที่นี่ก่อนแล้วค่อยไปที่อื่นต่อ หลีซูฮวาจึงบอกขึ้นว่า"ปีศาจตนนั้นหนีไปได้ เช่นนั้นข้าคาดว่ามันต้องมาอีกแน่นอน" "และอาจจะเป็นคืนนี้"จางหมิ่นเจินพูดพรางหันหน้าไปหาหลีซูฮวา นางหันมองเขาแล้วพยักหน้าเบาๆเพื่อเป็นการตอบเขาแบบอ้อมๆ ทั้งสี่คนจึงช่วยกันวางแผนกันว่าจะทำอย่างไรเพื่อปรายปีศาจตนนี้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***