จันทราสีชาด ตอนที่3 จอมมาร

 ในตำหนักอันมืดมิดที่เต็มไปด้วยไอแค้นกลับมีบุลคลคนหนึ่งนั่งอยู่บนบัลลังสีดำปนแดงที่มีไอแค้นวนอยู่รอบๆและมีนางมารปีศาจตนหนึ่งยืนอยู่ข้างหน้า เขาได้คุกเข่าลงแล้วพูดว่า"ท่านจอมมาร"คนผู้นั้นที่กำลังปิดตาทำสมาธิก็ได้ลืมตาขึ้นมา ปีศาจตนนั้นจึงบอกต่อว่า"ท่านจอมมารตอนนี้พวกศิษย์ของพวกสำนักเซียนออกมาในโลกมนุษย์แล้วเจ้าค่ะ" "หึ...เช่นนั้นข้าจะไปดูเสียหน่อย"คนผู้นั้นได้สบัดมือเพียงเล็กน้อยเขาก็หายไป เมื่อปีศาจตนนั้นเห็นจอมมารของเขาไปแล้วเขาจึงได้ลุกขึ้นและเดินออกไป อยู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงๆหนคางเรียกเขาว่า"ซื่อหลาน"นางหันมองตามเสียงที่เรียก คนผู้หนึ่งได้เดินมาหานางแบ้วถามว่า"ท่านจอมมารไปแล้วหรือ" นางจึงตอบว่า"ใช่" นางเอ่ยต่อว่า"แล้วเจ้าจักไปหรือไม่ล่ะจิ่นหยาง" เขาก็ตอบนางว่า"ต้องไปสิ"แล้วพวกเขาทั้งสองก็ได้ออกจากแดนมารตามผู้เป็นนาย

ในแดนมนุษย์พวกเขาทั้งสามได้ได้เดินเขาไปในเมืองชู่ฉิ่งและได้หาที่พักในโรงเตียมกันเสร็จสัพ หลีซูฮวาและหลีซูซ่านได้อกมาเดินเที่ยวเล่นในตลาดของเมือง "พี่หญิงข้าได้ยินว่าคืนนี้จะมีการจักงานเทศกาลไหว้พระจันทร์ของเมืองท่านจะมาไหม" หลีซูซ่านทำท่าคิดสักครู่ก็ตอบว่า"อื้มมาสิ" "วันนี้เจ้ากับพี่ต้องแต่งตัวให้งามๆเลยนะ" หลีซูฮวายิ้มพรางตอบว่า"อื้ม"พวกนางเดินเล่นได้สักพักใหญ่ๆก็ชวนกันกลับไปอาบน้ำเตรียมตัวมาเที่ยวคืนนี้ ในอีกด้านหนึ่งจอมมารก็ร่ายมนต์เปลี่ยนอาภรสีดำมืดสนิดเป็นอาภรสีขาวและได้เขาไปในโรงเตียมเพื่อหาที่พักให้ตนในการปลอมตัว สักพัก ซื่อหลานและจิ่งหยางเขามาในห้องนั้น พวกเขาทั้งสองคุกเข่าลงซื่อหลานจึงเอ่ยขึ้นว่า"ท่านจอมมารตอนนี้ดูเหมือนคุณหนูสั้งสองของเจ้าสำนักเซียนหลีมาด้วยเจ้าค่ะ" "หึ...ดี"เขาหันมาแล้วบอกให้ซื่อหลานและจิ่งหยางกลับวังมารไปก่อน

ตกเย็น หลีซูฮวาและหลีซูซ่านก็เดินออกมาเที่ยวเล่นในงาน อยู่ๆพวกนางก็ถูกแยกกันเพราะมีรถขบวนแห่ของชาวบ้านอย่างยิ่งใหญ่และอลังการ หลีซูฮวาหันไปหาผู้เป็นพี่สาวแต่กลับไม่เจอ นางจึงจะไปตามหา แต่อยู่ไสตรีสองนางบนรถแห่ที่ใหญ่ที่สุดก็เชิญให้นางขึ้นไปเพื่อปล่อยโคม พอนางขึ้นไป สตรีอีกสองคนก็มารับนางขึ้นไปและสตรีสองนางที่เชิญนางขึ้นไปก็ลงไปแล้วพาบุรุษผู้หนึ่งมา เขาก็ขึ้นมาพร้อมกับคลี่ยิ้มให้นางบางๆ เขาเป็นบุรุษรูปงานผิวขาวผ่องใสริมฝีปากอมชมพูหน่อยๆ ขอเขาขึ้นมาถึง เหล่าสตรีที่อยู่บนนั้นก็เอาโคมมาให้นางและเขาลอง นางจึงถามว่า"แม่นางพวกข้าสองคนต้องลอยโคมอันเดียวกันหรือ"สตรีนางที่หลีซูฮวาถามก็ได้ตอบว่า"ใช่แล้วเจ้าค่ะ"สตรีอีกนางหนึ่งก็เดินมาแล้วพูดว่า"แม่นางท่านมิใช่คนในเมืองนี้หรือ "หลีซูฮวาจึงตอบว่า"ใช่ ข้ามาจากต่างเมือง"และเขาก็พูดขึ้นว่า"ข้าเป็นคนเมืองนี้หากแม่นางไม่รู้อะไรก็ถามข้าได้" สตรีนางหนึ่งพูดขึ้นว่า"อ้อ แล้วก็มีอีกอย่างคือพวกท่านทั้งสองต้องเดินคู่กันในงานนี้ด้วยนะเจ้าค่ะ"สตรีนางจึงบอกว่า"เอาล่ะตอนนี้ถึงเวลาแล้วเจ้าค่ะ...ลอยโคมก่อนนะเจ้าคะ"หลีซูฮวายิ้มตอบแล้วหันมาจับโคมและลอยโคม พอทั้งสองลอยโคมเสร็จทั้งสองก็เดินลงมาและเดินเล่นด้วยกัน อยู่ๆเขาก็ถามนางขึ้นมาว่า"แม่นางท่านมีนามว่าอะไรหรือ"นางยิ้มแล้วตอบว่า"ข้ามีนามว่าหลีซูฮวา..ท่านล่ะ?"(หึ...นางนี่เอง)เขาตอบนางว่า"ข้ามีนามว่าจางหมิ่นเจิน"นางจึงตอบว่า"อ๋อ"แล้วพวกเขาทั้งสองก็เดินเล่นด้วยกันพอคำมากๆแล้วทั้งสองก็เดินกลับที่พักของตนเอง และพักผ่อน เพื่อที่วันรุ่งขึ้นจะไปทำธุระของตนเองต่อ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***