2 เดือนที่แล้ว
คริสที่กลับมาจากการติดต่อกับลูกค้า และเมื่อเขากำลังขึ้นลิฟท์ แต่อยู่ดีๆ ลิฟท์ก็หยุด อีกทั้งไฟยังมาดับอีก
"เอ๋..เกิดอะไรขึ้นน่ะ"
"ช่วยด้วย ช่วยด้วยครับ มีคนติดอยู่ในลิฟท์"
คริสตะโกนออกไปอย่างสุดเสียง หวังแค่ต้องการให้มีคนได้ยินแล้วมาช่วย เพราะตอนนี้สำหรับผมแล้วมันหน้ากลัวมาก ทั้งมืดมาก ผมสิ้นหวังมากๆ
อยู่ๆ ก็มีมือมาสัมผัสผมจากทางด้านหลัง ผมตกใจและกลัวมาก แต่มือนั้นกลับสัมผัสผมอย่างอ่อนโยน
"ไม่ต้องกลัวนะ ผมเคน คุณล่ะ?"
"คริส" ตอบเสียงสั่น
"เรามาคุยกันดีกว่า คุณชอบทานพิชช่ารึเปล่า"
"เอ๋..คะ..ครับ"
"ดีจังช่วยแนะนำหน่อยชิว่า ร้านอร่อยผมจะได้ไป"
คริสได้แต่อึ้งแต่ก็ตอบ จากนั้นเคนก็ชวนคุยอีกหลายเรื่องและกอดผมไว้ในอ้อมแขนที่ทั้งอุ่น และแข็งแรง
"กลิ่นโคโลญจน์ของคุณหอมจัง" สบหน้าเข้ากับอก
"ชอบเหรอ"
เสียงกระซิบข้างหูทำให้เราเคลิบเคลิ้ม
"อืม มันหอมมากๆ เลย"
เคนเมื่อเห็นท่าทางแบบนี้ก็อดใจไม่ไหว ใช้มือจับปลายคางของคริสและประกบปากจูบทันที
"อืม..อืม" คริสไม่ขัดขืน และปล่อยตามอารมณ์
จากมือที่เคยกอด เปลี่ยนเป็นเริ่มอยู่ไม่นิ่ง เคนจูบ
คริสอย่างดูดดื่มรุนแรง แต่ก็อ่อนหวาน มือทั้งสองข้างของเคนทำงานได้อย่างคล่องแคล้ว โดยการปรนเปรอเม็ดบัวทั้งสองข้างจนหนำใจ จึงเลื่อนลงไปด้านล่าง
"อ.อืม เคน"
"ครับ ผมอยู่นี้" เคนใช้มือสัผัสกับแกนกายของคริสและเริ่มขยับจากช้า และค่อยๆ เพิ่มความเร็ว
"อะ.อ้า.อ้า.ผะผมไม่ไหวแล้ว อ้าาาา"
น้ำสีขาวพุ่งใส่รดเต็มมือเคน แต่เขาไม่หยุดเพียงเท่านี้ เคนใช้น้ำรักที่เปื้อนมือมาช่วยเป็นสารหล่อลื่นในช่องทางด้านหลัง
"อะอืม คุณจะทำอะไรน่ะ"
"มันจะช่วยให้ผมเข้าไปได้ง่ายยังไงล่ะ"
คริสยังไม่ทันได้ปฏิเสธ ก็มีบางสิ่งรุกล้ำเข้ามาในคร่าเดียวจน คริสถึงกับตกใจ
"โอ้ย ผมเจ็บ"
เคนไม่รอช้าประกบปากจูบคริสทันที พร้อมกับกระซิบข้างหู
"อย่าเกรง ผมจะช่วยไม่ให้เจ็บนะ" เคนไม่รอช้าจูบอย่างอ่อนโยน และค่อยร้อนแรงเพื่อกระตุ้นคริสอีกครั้ง เมื่อเคนสัมผัสได้ว่าคริสพร้อมแล้วจึงเริ่มขยับ
"อ้า อ้า"
"อ้า คุณสุดยอดมาก"
เคนเริ่มกระแทกอย่างรวดเร็ว จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกับอย่างรุนแรง
"อะ..อะ..อ้า. ผะ.ผมไม่ไหวแล้ว"
"งั้นเรามาเสร็จพร้อมกันนะ"
เคนกระแทกเร็วขึ้น จนในที่สุด
"อ้าาาา"
"อ้าาา"
คริสสลบทันที เคนเมื่อเห็นดังนั้น จึงค่อยๆ ถอนแกนกายและใช้ผ้าเช็ดหน้าของตน ทำความสะอาด พร้อมกับใส่เสื้อผ้าให้คริสแล้วกอดไว้ในออมแขนเหมือนเดิม
เมื่อเวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆ
ทีมช่วยเหลือก็เข้ามาช่วย
"ข้างในมีคนกี่คนครับ"
"2 คน ครับ" คริสที่ตื่นแล้วเป็นคนตอบ
"รบกวนพวกคุณช่วยออกห่างจากประตูด้วยครับ"
"ครับ/ครับ"
จากนั้นผมก็ถูกช่วยออกมา แต่เมื่อมองหาเคน ก็เห็นว่าเขาได้เดินจากไปแล้ว โดยไม่หันกลับมามอง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 18
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
ฟิวแห่งแสงจันทรายามค่ำคืน☆
อืม...อีเหี้*
2023-04-05
2
so
จึ้งมากค่ะ......
2022-02-14
2
Boys love
เอ่อออ เอากันไวแค่แนะนำตัวแล้วก็
ป๊าบ! ป๊าบ! ป๊าบ!
2022-01-06
1