ตอนที่ 3 ท้อง

หลังจากที่คริสได้นึกถึงเรื่องเมื่อ 2 เดือนก่อน ขึ้นมาอีก คริสเศร้าใจ เพราะคริสตกหลุมรักเขา เขาคนนั้นทั้งปลอบใจ และเข้าใจเราในช่วงเวลาที่อ่อนแอ่ แต่มันเป็นความรักที่แสนสั้น ในที่สุดเขาก็เป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านไป จนกระทั่งเมื่อวาน

"ว่าไงนะ ตั้งครรภ์?"

"ใช่ คริส"

"ที่ไม่ค่อยสบาย เพราะตั้งครรภ์ได้ประมาณ 2 เดือนแล้ว จะรีบทำบันทึกประวัติคนไข้ให้ใหม่นะ และอย่าลืมมาตรวจให้ตรงตามที่หมอนัดละ"

"แล้วชื่อของพ่อเด็กล่ะคะ"

"มะ..ไม่ครับ ไม่มี"

เมื่อนึกถึงคู่ของพ่อกับแม่ทำให้เราไม่อยากแต่งงาน หากลึกๆ ก็อยากมีลูก แต่ไม่ใช่แบบนี้ ลูกที่น่าสงสารแม้แต่ชื่อพ่อเรายังบอกไม่ได้เลย

ปัจจุบัน

คริส เดินคิดถึงเรื่องเมื่อวาน จนได้ยินเสียงที่ทำให้ตื่นจากภวัง

"คริส อยู่นี้เองผมตามหาคุณแทบแย่"

"เอดี้ มีอะไรเหรอครับ"

"พอดีเลยไปห้องประธานด้วยกันหน่อย"

"ห้องท่านประธานไปทำไมค่ะบอส" คริสถามด้วยความสงสัย

"เมื่อกี้ท่านโทรมา โอเคกับข้อเสนอของผมแล้ว"

"ยินดีด้วย คริส คุณได้เลื่อนตำแหน่งแล้ว การทำงานที่ผ่านมาของคุณได้รับการยอมรับแล้วนะ"

คริสทั้งตกใจ และดีใจ จากนั้นทั้งสองก็พากันเข้าไปในห้องประธานบริษัท

"ยินดีกับคุณด้วยที่ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้ช่วยผู้จัดการ"

"ขอบคุณครับท่านประธาน"

"อย่างที่ทราบกันดีคุณเป็นมือขวาของ เอดี้ และงานแรกในตำแหน่งนี้คือ รับผิดชอบโครงการ

บริษัทเคเตอร์"

"เคเตอร์ บริษัทที่พัฒนาที่ดินที่กำลังเติบโตมากตอนนี้ใช่มั้ยครับ ผมกลัวว่าผมจะทำไม่ได้"

"ไม่ต้องห่วงคุณทำได้" เอดี้ให้กำลังใจ

"ใช่ ผมก็ว่ายังงั้น เพราะคุณเป็นลูกน้องที่เอดี้ภูมิใจ"

"ขอบคุณครับ ท่านประธานผมจะทำให้ดีที่สุด" เลื่อนตำแหน่งอะไรจะดวงดียังงี้

คิดในใจ//โอ..ขอบคุณพระเจ้า ถ้ามีลูกก็ต้องใช้เงิน ตำแหน่งขึ้นเงินเดือนก็ต้องขึ้นไปด้วย อาจเหนื่อยขึ้นกว่าเดิม แต่เพื่อลูกต้องพยายามให้ถึงที่สุด//

ในขณะที่คริสได้คิดเรื่องลูกอยู่ก็ได้เอามือมาลูบที่ท้อง ท่านประธานเห็นดังนั้นจึงเอ่ยทัก

"เอ่อ คริส คุณสบายดีรึเปล่า"

"ครับ?"

"ก็ผมเห็นคุณกุมท้องอยู่เรื่อยๆ"

"ทำไมหรอครับ" สังเกตเห็นเลยเหรอ

"เปล่า ในตำราเลี้ยงเด็ก เอ่อ..คือจะทำศูนย์เด็กเล็กก็เลยลองอ่านดู เขาว่า..แม่จะเอามือลูบท้องบ่อยๆ เพราะคิดถึงลูก ถ้าเป็นความจริงแล้วที่คุณลูบท้อง เมื่อกี้"

คริสตกใจ

"อ่า..เอ่อ..ตาจองเขม็งจนน่ากลัวเลยครับ ท่านประธาน"

"ท่านประธานทำไมเหรอครับ"เอดี้ถามด้วยความสงสัย

"อ๊ะ..เปล่าเอดี้ ฮ่า..ฮ่า คงเพราะหมู่นี้คิดถึงแต่เรื่องเด็ก.." แฮรี่ตอบอย่างร้อนลน

"เด็ก" เอดี้คาดคันต่อ

"เอ่อ..แบบว่า โอ๊ย! โทษทีหมู่นี้ผมเป็นอะไรก็ไม่รู้"

"ผมเป็นอะไรไปเนี้ย" แฮรี่พูดกับตัวเองซ้ำไปมา

"เอ่อ/เอ่อ"

เมื่อคริสและเอดี้เห็นว่าท่านประธานต้องใช้ความคิดจึงได้ขออนุญาตออกไปทำงานต่อ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***



