ตอนที่2. ทำเเผล

จากคนเขียน: ขอโทษด้วยนะคะที่พิมพ์เเบบผิดๆถูกๆพอดีพึ่งเคยเขียนครั้งเเรก😥😅

หลังจากผมเเละเดวินเดินมาถึงหน้าบ้านของผมที่มีเเสงไฟเปิดไว้หน้าบ้าน "เดวินนายรอก่อนนะ"

เขาพยักหน้ารับเป็นคำตอบเเทน ผมจึงเดินไปไขประตูเข้าบ้านพอไขประตูบ้านเสร็จผมจึงเปิดประตู

ให้กว้ากกว่าปกติพอสองคนเข้าได้ผมจึงเดินไปพยุงตัวของเดวินเข้าบ้านไปผมพาเขานั่งตรงโซฟาผมจึงเดินไปหากล่องปฐมพยาบาลมาทำเเผดให้

เดวิน "จำได้ว่าว่างไว้ตรงครัวนิ... ทำไมหาไม่เจอ"

ผมเดินไปทางห้องครัวหาอยู่พักนึ่ง "อะ...เจอล่ะ"

ผมเห็นกล่องมันอยู่ตรงมุมห้องครัวจึงหยิบออกมา

เเละเดินตรงไปหาเดวินที่อยู่ตรงโซฟาในห้องครัว

ผมว่างกล่องปฐมพยาบาลไว้ใกล้ๆตัวของเดวิน

"เปิดเเขนเสื้อหน่อยสิจะทำเเผด" ผมพูดพร้อมกับเตรียมยาทำเเผด เดวินเปิดเเขนเสื้อขึ้นเผยให้เห็น

เเผดที่ใหญ่เเละเลือดที่เยอะทำให้เเผดของเดวินดู

น่ากลัวมากขึ้นเเต่ผมก็กลั่นใจทำเเผลให้เดวินปิดท้ายด้วยการพันผ้าพันเเผลเเละทุกวินาทีที่ผมทำเเผลให้เดวินผมเเทบจะเป็นลมเลยก็ว่าได้

ผมเก็บกล่องปฐมพยาบาลเเละพวกสำลีที่ใช้เเล้ว

นำมันไปเก็บไว้ที่ห้องครัวเเละเดินกลับมาที่โซฟา

"เดวินนายกินอะไรมั้ยชั้นจะทำให้" ผมพูดเเละก้มลงดูที่เเผดของเดวินที่มีผ้าพันเเผดปิดอยู่เขาหันหน้าขึ้นมามองผมทำให้ใบหน้าเราเเทบชนกันวินาทีนั้นผมรู้สึกเเปลกเเละรู้สึกว่าใบหน้าของผมเริ่มมีสีเเดงขึ้นมานิดหน่อยทำให้ผมรีบหันหน้าไปทางอื่นเพราะว่าอะไรผมก็ไม่รู้ "เอ่อ...คุณบอกว่าอะไรน่ะ"

เดวินทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวเเละถามผม "ชั้นถามนายว่าอยากกินอะไรมั้ยชั้นจะทำให้" ผมรีบตอบเเละเดินไปทางห้องครัวทันที

หลักจากผมเเละเดวินกินข้าวเเละทำภาระกิจอะไรเสร็จเเล้วเวลาก็ล่วงเลยไปถึงเที่ยงคืนเเล้ว ผมเเละ

เดวินจึงหลับไป

"อา------- ทำไมนายถึงได้น่ารักอย่างนี้นะ ชั้นชอบนายมากเลยชั้นตามนายตลอดไปทุกที่ทุกทาง

หึๆๆๆๆๆฮาๆๆๆๆๆ

นายเป็นของชั้นคนเดียว

...................................

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว